Skírnir - 01.07.1891, Qupperneq 45

Noregur og Svíþjóð. 45
Akerhjelm lét bera aptur orð sín, en það stoðaði ekki, og veik hann þá
úr sessi.
Danmörk. Um Danmörk hefur Iitið verið talað í útlendum blöðum.
Einna mest var hennar getið, þegar franski flotinn kom við í Höfn sum-
arið 1891. Danir tóku honum svo vel, að frönsk og þýzk blöð töldu þá
sjálfsagða í sambandið milli Rússa og Frakka. Líka var Danmerkur getið,
þegar Kristján niundi kom við hjá Þýzkalandskeisara á heimleiðinni frá
Krím á Rússlandi. Fór hann þangað til að vera við silfurbrúðkaup Rússa-
keisara. Leiddu menn getum um þetta, sem, eins og vant er, voru frá-
leitar og óstaðhæfar.
í þingsögu Dana hefur þó orðið dálítið sögulegt. Hinn 7. marz komu
hinir hægfara vinstrimenn og hægrimenn sér saman um, að láta ýms lög
ná fram að ganga, t. d. að færa niður toll á nauðsynjavöru, svo sem sykur,
steinolíu, að hækka bjórtoll, að láta gera hafnargjalds- og toll-lausa höfn
við höfuðborgina, og — sem mest var um vert — að sjá vinnufólki, er væri
yflr sextugt, fyrir uppeldi og viðurværi. Út af þessu skiptist stjórn vinstri-
manna í tvennt 23. maí, og 14. ágúst sögðu þeir slitið félagsskap í félagi
vinstrimanna í Höfn. Aðalforingi hinna hægfara vinstrimanna er Frede
Bojsen; forseti fólksþingsins, Högsbro, og N. J. Larsen, ganga næstir hon-
um að virðingu.
Ráðgjafaskipti, sem varð í júlí, leiddi að nokkru leyti af þessum
flokkadráttum. Yék Soavenius úr völdum, kirkju- og kennslumálaráðgjaíi,
en Goos prófessor í lögum við Kaupmannahafnarháskðla tók við af honum.
Vildi Scavenius halda áfram að víggirða Höfn, en Lars Dinesen, er mestu
ræður með þeim hægrimönnum, er höndum taka saman við vinstrimenn,
var algjörlega móti því. Hálfvelgjan varð ofan á. Var það helzt fundið
til gegn Scavenius, að hann leit hýrum augum á stefnu Georgs Brandesar.
Bregða hægrimenn þeirri stefnu um, að hún sé óþjóðleg og um trúarleysi,
enda kalla þeir hana hina „evropeisku" stefnu. Georg Brandes var hald-
in hátíð mikil og blysför um haustið í minningu þess, að 25 ár voru liðin,
frá því fyrsta bók hans kom út. Fékk Brandes hraðskeyti frá helztu rit-
höfundum í Svíþjóð, Noregi og ýmsum öðrum löndum.
Sem stendur má kalla, að flest timarit í Höfn séu á Brandesar bandi,
„Illustreret Tidende", „Nordstjernen", „Tilskueren“ o. fl. Af hinum 11
blöðum, sem koma út i Höfn, eru þau blöð, sem eru lesin fremur öðrum á
veitingastöðum og seld meir á götum, járnbrautarstöðum og gufuskipum.