Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.07.1891, Blaðsíða 50

Skírnir - 01.07.1891, Blaðsíða 50
50 Mannalát'. Napóleons, þangað til keisaradæmið leið undir lok. Hann greiddi atkvæði 1870 móti ófriðnum gegn Þjóðverjum. Síðan hafðist hann ekki að, þang- að til hann var kosinn á þing 1871, og varð þá strax forseti þingsins. Hann var einn af þeim, sem bezt spornuðu við, 1877, að þjóðveldinu væri kollvarpað af Mae Mahon og hans fylgifiskum. Hann var forseti í neðri deild 1876—79. Árið 1879 varð hann þjóðveldisforseti eptir Mae Mahon. Hann var forseti með sóma og heiðri þangað til 1887. Það ár komst upp, að Wilson, tengdasonur hans, hafði dregið undir sig stórfé og svikið marga menn, en karlinn vissi ekkert uin það. Sagði ráðaneytið af sér, en hann reyndi að skipa annað og gat engu komið til leiðar. Leitaði hann til flokksforingja allra, en svo fór koll af kolli, að enginn vildi sinna hon- um. Hrökklaðist þá öldungurinn loksins ór sessi, og lifði síðan í kyrrþey. Hann var mjög sparneytinn og sparsamur maður og þótti Prökkum það að honum. En sómamaður var hann og gott eptirmæli fær hann alls staðar. Charles Stuart Parnell varð bráðkvaddur að kalla aðfaranótt 7. dags októbermánaðar. Hann hafði legið tvo næstu dagana á undan. Sömu nótt dó í Lundúnum W. H. Smith, sem hafði á hendi forustu apturhalds- manna í neðri málstofunni. En enginn tók eptir fráfalli hans. Því hér hafði dauðinn að velli langt hinn írska skörung, sem enginn hafði getað á kné komið, þangað til honum varð auðið að gera það sjálfur. Hefði Parnell dáið sumarið 1889, þá hefði hann getið Bér hið mesta lof í sögu Englands. Nú gekk hann í gröfina með óorði á sér, sem rýrir lofstír hans. Og ekki varð honum að því, sem hann sagði á fundi sumarið 1891, að hann mundi áður langt um liði standa yfir höfuðsvörðum öldungsins Gladstone. Öll likindi voru til þess, því Gladstone var langtum meir en mannsaldri eldri en Parnell. Þó voru allir Irar samtaka um að syrgja Parnell, enda hefur hann reist írland meir við en nokkur maður síðan O’Connell leið. Jafnvegleg jarðarför og Parnells hefur ekki sézt í Dýflinni siðan 1847. Það ár var O’Connell grafinn. Múgur og margmenni fylgdi út í kirkju- garðinn Glasnevin, sem er eina enska milu vegar frá Dýflinni. Hestur Parnells var leiddur í broddi fylkingar, söðlaður auðum söðli. Þeir af þingmönnum íra, sem höfðu verið andstæðingar hans (andparnellitarnir), þorðu ekki að fylgja honum til grafar. Ludwig Windthorst var fæddur 1812 nálægt Osnabruck. Faðir hans var kaþólskur bóndi. Hann átti að verða prestur, en hneigðist að lögum;
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.