Skírnir - 01.04.1914, Qupperneq 17

i . J'.
Unga fólkið og atvinnnvegir landsins. 129
tiema ef til vill lítilfjörlega þegar stórir hópar flytja til
Yesturheims. Það er oft talað um að landið sé stórt og
Bjórinn »óþrjótandi gullnáma«. Mörgum flnst það sjálf-
sagt, að hér geti lifað mörg hundruð þúsund manna góðu
lífi, unga fólkinu sé því ekki vorkunn ef nokkur dáð sé
í því og dugur. Eg hefi veitt því eftirtekt, að þeir trúa
þessu fastast, sem minst hafa vit á atvinnuvegum vorum
og aldrei hafa tekið sér verk í hönd. í mínum augum er þetta
ekki svo einfalt mál. Eg er ekki laus við að hafa áhyggjur
af hópnum þó hann sé ekki stærri. Það er áreiðanlega
vert að athuga úr hverju fólkið hefir að spila og hvað
landið býður þessum nýju börnum sínum.
Hvað verður Það liggur næst að spyrja, hvað af fólkinu
af fólkinu t hafi orðið undanfarin ár sem bæzt hefir
við í landinu. 7—8 hundruð manna hafa
ibæzt við á hverju ári og einhvern veginn hafa þeir kom-
ist af. Ætla mætti að svo yrði og eftirleiðis og alt að greidd-
ist af sjálfu sér. Landshagsskýrslur vorar sýna það ljós-
lega, hvað af fólkinu hefir orðið síðustu áratuguna:
1890 á öllu landinu 72.444 í kaupst. 9.758 í Rvík 3706
1901 ---- 78.470 — 17.106 — 6321
1910 ---- 85.183 — 27.464 — 11600
Mannnfjölgun í 30 ár á öllu landinu 12.739. Mann-
fjölgun kaupstaða 17.706. í Rvík 7.894.
Með öðrum orðum: Alt fólkið sem bættist
við í landinu hefir streymt til kaupstað-
a n n a, og auk þess margir aðrir bæði til kauptúna vorra
og svo til Vesturheims. Sveitafólkinu hefir fækkað.
Æfin i Það þarf enginn að undrast þó fólkið flykkist
bœjumim. að bæjunum. Sú alda gengur nú um öll lönd
og sumstaðar svo að liggur við landauðn í
góðum héruðum. Bæirnir bjóða venjulega hærra kaup en
sveitabóndinn sér sér fært að gjalda. Þetta veit unga
fólkið, en hitt er því miður ljóst, að þar er svo miklu
■dýrara að lifa, að alt étur sig upp. Þá er sagt að unga
9