Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 30

20
liægt nptur á bak, stinur við, og andi lians hverfur til
guðs.
Lík Kosciuszlcos var sraurt og veíttur hinn særai-
legasti umbúnaður; filgdi allur borgarlíðurinn í Solo-
tliurn J)ví til grafar. iþað var síðar flutt til Krakár, og
skrínlagt í höfuðkjirkjunni. Enn Sljettumenn og stjórnar-
ráð þeírra vildu reísa Kosciuszko so merkan og staðgóðan
minnisvarða, að slíkur hefði ekkji settur verið öðrum
mönnum, sízt á hinuin síðari öldum. Stjórnarráðið
úrskurðaöi , að honum skjildi reísa liaug á Víslu-
bökkum. Allir störfuðu að hauggjörðinni — úngjir sem
gamlir, ráöherrar og “borgarar”, lendir menn og bændur,
og konur göfgar. So er sagt, að sveítainaður nokkur
iir “Volhyníu” væri j)ar kominn til hauggjörðar; og bar
so við eínlivurju sinni, að hann fjekk háskalegan
áverka. 5á komu menn til, og vildu færa hann burt
af hauginum og flitja til læknis; enn hann bað þá
láta sjer blæða þar sem hann væri kominn; kvað hann
það vera þá hina eínu fórn, er hann mætti færa hinurn
mikla alræðismanni (naczelnik). A hauggjörðinni stóð
í j)rjú ár, frá 1G. deígi októbers 1820 til 16. dags októ-
bers 1823. Kosciuszkos-haugur (Mogila Kosciuskzi) er
270 fet að þvermáli við jörð, og 300 feta að hæð.