Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1847, Blaðsíða 4

4
þó liún verfti einfaldlega orftuð, ef hún er gjörð í
gó&u skyni og af lieilum liuga?
Guðsorð, einsog það er auglýst oss af Jesú
Kristi, og einsog það skín' útúr æíi hans hér á jörð-
unni, er líf og andi og sannleikur. Hið eilífa orð
föðursins varð liold, og undireins vegurinn, sannleik-
urinn og lífið Guðsorð er því ekki að eins lif-
andi sjálft,heldur hefur og í sér lifgandi krapt.
Jegar það snýr sér að mönnunum, þá snýr það
sér að öllu lífi þeírra, og vill snúa því í aðra átt, í
andlega og æðri stefnu. En menn snúa sér ekki
æfinlega jafn haganlega að guðsorði, til þess það
geti haft jöfn áhrif á þá alla; þeir snúa stundum
að því bakinu. Eptir því sem menn snúa sér betur
að guðsorði, og því betur sem þeir breiða faðminn
að þvi, þess hægra á þad með að skína á þá alla,
streyma um þá alla með sáluhjálplegum sannfær-
íngar og helgunar krapti, og samþýðast anda og
eðli þeirra. En afþví menn eru lika holdlegar ver-
ur, þá eru margar hliðar mannlegs lífs, og margir
afkimar í sálunni og hjartanu, sem snúa útí ver’-
öldina, og vilja alltaf felast í skugganum, og því er
það ekki fyrirhafnarlaust, að komast allur í ljósið.
Til þessa verða menn þó með öllu móti að reyna,
og veitir þeim það lángtum liægra í einni stöðu enn
annari, af því hin ytri áhrif og kríngumstæður hafa
mikið vald yfir þeim, og eiga mikinn þátt í því, að
hve.miklu leiti guðsorði tekst aö gagntaka þá.
$að var fyrirætlan mín að leitast við áð sýna,
að I kyrkjunni sé mönnum hægt, að gefa sig alla
við guðsorði, og hægra þar enn annarstaðar, eða,
með öðrum orðum: að gu&sorð eigi hvergi eins hœgt