Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1847, Qupperneq 32

32
{iví liann fiekkir ekki hjarta barnsins eins vel og
móftirin, og er ekki högum þess eins nákunnugur
og hún. jmð leiðir [iví af sambandi foreldra og
barna, a& þau eiga bægra enn nokkurr annar fræðari
með að laga spurningar sínar þannig, að þær vinni
á og hræri hjörtu barnanna, og með því gjöri þau
hæfileg til að veita orði Drottins viðtöku, og geyma
það. Og það sem hér er sagt um foreldrana sjálfa,
á eins heima hjá öllum þeim, er gánga börnum i
foreldra stað, hvort heldur [iað eru fósturforeldrar
eða húsbændur.
B.
í annarri grein er þá að víkja með Iiálfyrði á,
hvaða nytsemi foreldrar og húsbændur geti af því liaft,
að tíðka að spyrja börnin úr því, er þau læra, og sérílagi
barnalærdóminum, og er hún einkumí því fólgin,
að það ekki einúngis viöheldur þekkíng þeirra sjálfra,
heldur og eykur hana margfaldlega. j>etta er hægt að
sanna bæði af reynslunni og eöli hlutarins sjálfs.
Jað er kunnugt, að frá því landið byggðist, og allt til
þessa, liafa hér ekki verið barnaskólar, nema 1 um
nokkur ár á Hausastöðum á Álftanesi, og nú
um nokkur ár 1 í Reykjavík, og má nærri geta,
að 1 barnaskóli í jafn miklu og strjálbyggðu landi sem
þetta er, muni gjöra lítið að verkum til að ebla al-
menníngs uppfræðíngu. Eingu að síður hefur þó
alþýða hér í landi þótt betur ujtpfrædd, einkum í
trúarbragða efnum, ennímörgu öðru landi, þar sem
þó eru barnaskólar; og erhægt að sanna þetta með
eldri og nýrri vitnisburðum. Jafnvel þeir sem hingað
hafa komið íir hinum menntuðustu löndum, t. a. in.
Englandi, hafa gjört mikið orð á upplýsíngu al-
þýðu hér í landi, og hinn mikli fræðimaður, byskup
Dr. Hannes Finnsson telur, að í sumum sýslum hér