Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1847, Blaðsíða 34

34
ur við og viö í Ritnínguna, sem er grundvöllur
kristilegrar trúar, og lesa nokkuð í kríngum jiær
ritningargreinirj sem prentaðar eru í kverinu; við
fiað verður honum sjálfum efnið ljósara, svo hann
á |)ví hægra með að útlista fjrir barninu, hæði efni
greinarinnar sjálfrar, og líka kríngumstæðurnar, er
að henni lúta; en allt fietta hjálpar til að gjöra
f>ekkíngu sjálfs hans skýrari og fullkomnari. Menn
vita líka, að hinar einstöku vísindagreinir eru hver
í ætt við aöra, og i nánu sambandi liver við aðra;
f>ær rétta liver annari hendina, og gjöra veginn sín
á milli greiðfærari, og kemur það eins hér framm;
sá sem á annað horð er kominn í þá stefnu, að
hann lætur sér ekki lynda f)að sem fyrst verður
fyrir* iionunt, eða það sem ofaná flýtur í einhverri
visindagrein, hver helst sem hún er, heldur leitast
við að ná dýpri þekkíngu á henni, fylgir bráötim
sömu reglu í liverju öðru, er honum þykir nokkurs
umvarða að komast til þekkíngar á. 3>ví það er
eðli skilníngsins, xir þvi hann er vaknaður á annað
borð, að hann vill komast að undirstöðu hvers hlut-
ar, er fyrir hann ber, og eirir ekki, að nokkuð
skj'ggi á hann, eða aptri honum frá að geta gjört
sér svo Ijósa hugmynd um einhvern hlut, sem liann
vill. Jannig getur skýrari þekkíng á einstökum
blut, greiðt manni götu til fullkomnari þekkingar
yfirliöfuð, og hvatt hann um leið til að auöga og
skýra alltaf þekkingu sina; og svoleiðis getur það,
að foreldrar og húsbændur spyrja sjálfir börn sín
í heimahúsi, úr því sem þau læra, orðiö þeim tilefni
til skýrari, auðugri og yfirgripsmeiri þekkíngar,
ekki að eins í sjálfum trúarbrögðunum, lieldur og
jafnvel í því, sem þeim er þó ekki svo náskylt,
nerna að því leyti sein ein vísindagrein er í ætt við
liinar. Að síðustu vil eg geta þess, að foreldrar og