Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 2

2
margir voru að lieyvinnu venju leinguríram eptir, og
ekki einúngis haustifi, lieldur og veturinn alt fram að
árslokunum var bliðviðrasamur og hagst.æður; um vet-
nætur komu frost venju fremur, um jiað leyti árs,
og náðu þau 14 — 16 mælistigum; en jietta stóð ei
nema vikutínia. í 22. viku sumars komu rigníngar
miklar, svo eigi rnurnlu menn aðrar meiri; ollu þær
víða á halllendi miklum skriðum á tún og eingjar;
sumstaðar skemdust svo hey í görðum, að draga
varð þau i sundur. Leysíngar og stórrigningar ept-
ir Góulokin ollu og furðumiklum skriðum og snjó-
flóðum sumstaðar, er skemdu bæði haglendi og hús.
Hvergi ætla eg yrði |)ó jafnmikil brögð að jæssu,
og í Stapadal við Arnarfjörð. Er svo sagt, að 11.
dag febrúarmánaðar hafi snjóflóð tekið þar ogfleygt
út á sjó heyhlöðu með heyi í, spelahjalli með tölu-
verðum skipaútbúnaði og veiðarfærum , nýu sexrær-
íngs-skipi og fjárhúsi með 40 sauðum og 30 gemlíng-
um (lömbum); nokkuð af sauðkindum þessum náð-
ist dautt út um sjó. Fjárhús og sauðkindur fórust
og af snjóflóða-skriðum bæði í Gjörfudal í Isafirði,
og á Geirmundarstöðum í Steingrímsfirði.
Sjáfarafli reyndist, vel um Vestfirði eins og víð-
ar; vetrarlilutir undir Jökli urðu minni en í fyrra,
og ollu því ógæptir um fiskigeingdartímann, hlutir
töldust þar 2—4ra hundraða. Aptur urðu vorhlutir
þar í veiðistöðunum hærri en í fyrra, og gáfust nú
3 hundruð til vorblutar. í Dritvík fiskaðist prýði-
lega, og urðu hlutir frá 3—5i hundraðs. Alt eins
voru beztu aflabrögð að vorinu fyrir sunnan Jökul-
inn, í veiðistöðum öllum, og það inn eptir öllum
Faxafirði, ekki einúngis eins lángt og Snæfellssýsla
nær, heldur einnig inni á Mýrum, og var víða land-
hurður síðari hluta vorsins, og er það á orði, að
menn, sem voru ekki vanir fiskiveiðum þar lteim