Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 35

35
1) Forseti skal veljast með atkvæðum, og má
hann ei neita að takast forsetadæmið á hendur. Hann
stýri meðferð mála |>eirra, sem samkomumönnum
og honum semur um að ræða skuli.
2) Forseti velur sér aðstoðarmann, og má sá,
er hann velur, ei neita valinu.
3) Forseti nefni til tvo skrifara, skal og forseti
nefna fleiri, ef þurfa þykir, og má einginn und-
an skorast.
4) $au mál skal fyrst ræða, sem mest virðist
nauðsyn á, en ef ei semur, skulu atkvæði ráða.
5) Ekki má taka til máls, nema einn í senn,
sem stuttlega, en greinilega færi fram ástæður sínar.
6) Já skal bænarskrá semja, sem f samkomu-
manna samþykkja, og skulu allir skrifa nöfn sín
undir hana.
7) Innihald eða ágrip af öllu, sem gjörist á fund-
unum, skal rita í bók þá, sem fullgildist afforseta,
varaforseta og fundarskrifurunum báðum.
8) Að þessu sinni skal fundurinn ei standa nema
2 daga.
9) Forseti og aðstoðarmaður hans vaki yfir reglu
og siðsemi á fundunum, og sé allir skyldir að hlýða
þeim, meðan á fundinum stendur.
Síðan voru fundarlög rituð í fundarbókina; því
næst völdu fundarmenn sér forseta, og varð hann
Magnús Gíslason, settur sýslumaður þeirra Ísfi^ðínga;
kaus hann sér þegar aðstoðarmann, prófast Ó. Si-
vertsen; en skrifarar voru þeir presturinn Ó. E. John-
sen að Stað á Reykjanesi, og stúdent Eiríkur Kuld
að Flatey. 5V' n*st voru mál þau, er hér getur,
tekin til umræðu, en hér verður einasta skýrt frá
helztu atriðum hverrar bænarskráar fyrir sig:
1) Að hans hátign konúngurinn veitti þjóðinni
ótakmarkað verzlunarfrelsi, samkvæmt því sem um
3*