Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 38

38
er komið, skila þeir fundarmönnum aptur forseta og
og varaforsetadæminu.
Fundarmenn á Kollabúðum á kváðu það, að
framvegis skyldi fundinn balda í búðartjaldi, sem
líkast því i fornöld var, og mæltu svo fyrir, að tópt
skyldi byggja, 30 ál. lánga, 6 ál. breiða og 2 ál. háa,
voru þessir menn valdir til að sjá um byggíngu tópt-
arinnar: Jón Bjarnasonað Reykhólum, Gesturhrepp-
stjóri Einarsson að Hríshóli, Björn bóndi Magnús-
son að Berufirði og Sumarliði Brandsson, bóndi að
Kollabúðum1. Mæltu þeir síðan svo fyrir, að yfir
tópt þessa skyldi tjalda voð, og lofaði Kristján
hreppst. Ebenesarson í Reykjafirði að annast um,
að hún yrði búin að vori komandi, þá er tóptina skal
reisa. Fundarmenn skutu saman peníngum til að
borga með voð þessa og tóptarbyggínguna, og lof-
uðu að bæta við sama, ef ei hrykki til, það sem
greidt var strax viö fundarlokin þeim Sumarliða
bónda Brandssyni og Kristjáni breppst. Ebenesar-
syni. jþórnessfundarmenn tóku að sönnu ekkert til
um búðarbyggíngu þar, en Rodemeistari Benedict
B. Benedictsen lofaði að annast um, að skortur yrði
ekki á tjaldvoðum til næsta fundar, ef ei yrði tópt
bygð. Mjög voru fundir þessir líkir í öllu verulegu;
þeir "þórnesíngar völdu sér fyrir forseta Kr. kammer-
ráð Magnusen, sýslumann þeirra Dalamannna, vara-
forseta umboðsmann og alþíngismann Th. Sivertsen
að Hrappsey, en skrifara prestinn Pál J. Matthie-
*) Bóndi sá, er hér var talinn, á sameiginlega þökk skylda
af fundarmönnum, hverjutn hann sýndi alúðarlegasta góftvilja
og greiftasemi, og hafa margir mælzt til, aft eg gæti þess á
ferftum mínum. Geta verftur þess líka, aft umboftsm. A. O.
Thorlacius lagfti mestu alúð á að greiða örlátlega fyrir peim
^iórnessfundannönmim, sem hann að Iíkindum hefir því meira
tilkostað, sem fundurinn stóð fjarri heimili hans.