Fréttir frá Íslandi - 01.01.1878, Blaðsíða 7

LANDSTJORN.
og verið hafði að undant'örnu. Strandferðaskipið var látið fara
einn hring heilan um landið, tvo hálfhringa sunnan um land,
og fjóra hálfhringa norður og vestur um land. Með því að nú
var óvenjulega mikið ísaár, skekktust ferðirnar nokkuð til frá
því, er á var ætlað. Að öðru leyti þótti einnig stunduin brugðið
út af ferðaáætluninni að óþörfu, til mikils baga fyrir farþega og
þá, er vörur sendu með skipinu. Ferðunum hefur þannig eigi
að eins þótt óhaganlega fyrir komið, heldur hafa þær einnig
reynzt óáreiðanlegar, og kostnaðarsamar að því leyti, sem borga
þyrfti skaðabætur fyrir þann óhag,er menn bíða af því,er brugðið
er út af ferðaáætluninni. Póstskipsferðirnar inilli Islands og
Danmerkur gengu líkt og að undanförnu. Ferðum landpóst-
anna var að mestu leyti hagað cins og árið áður.
Af vegamálum er ekki inargt að segja, en þó taka vega-
bæturnar árlega nokkrum framförum. Fjallvegabætur voru í
þetta sinn gjörðar: yíir Svínahraun, yfir Bröttubrokku, á Holta-
vörðuheiði, á Kaldadal og Grímstungnaheiði, yfir Vatnsskarð, á
Öxnadalsheiði og á Mývatnsöræfum. Sýsluvegir voru nú á-
kveðnir víðast hvar, og farið að vinna að þeim sumum hverj-
um; en hvorki af þeim nje lireppavegum hefur hcyrzt getið
um neinar nýjar stórkostlegar vegagjörðir. Málinu um brýr
yfir stórárnar þjórsá og Ölfusá var nú hreift í amtsráði suður-
amtsins, í tilefni af áskorun sýslunefndarinnar í Iíangárvalla-
sýslu, og skrifað sýslunefndunum í nokkrum sýslum, er næst
liggja og helzt eiga hlut að máli, um það, hvort og að hverju leyti
þær sjái sjer fært að styrkja til þessa fyrirtækis. Hjer við situr
að sinni.
Málið um þjóðjarðir var fengið amtsráðunum til meðferð-
ar. Viðvíkjandi hinum almennu atriðum málsins var það
tekið fram í suðuramtsráðinu, að þjóðjarðir verði ekki boðnar
upp til ábúðar; að landskuldir verði áskildar í peningum optir
meðalverði allra meðalverða; að ekkisjeusett ný kúgildi, heldur
landskuld hækkuð, þar sem svo er ástatt; að reistar verði
skorður við margbýli á jörðum; að leigumátinn yrði vægari
en á bænda eignum, sökum þess að landskuldin er áskilin í
peningum; að landamorki jarðanna verði rannsökuð og nákvæm-
ar ákveðin og íi. Áþekkt þessu var álit amtsráðsins í vestur-