Fréttir frá Íslandi - 01.01.1878, Blaðsíða 15

ATVINNIJYEGIR.
15
lega sjeð sökum dimmviðra, live nær það liætti algjörlcga. fetta
gos var með vægari Heklugosum, og varð eigi mein að því, það
er teljandi sje, nema það spillti högum á afrjett Landmanna-
sveitar sumarlangt, og gjörði ógreiðari vegi fjallreiðarmönnum.
Eldgosi þessu og eldstöðvunum er ágætlega lýst í ritgjörð eptir
Tómas Hallgrímsson læknaskólakennara, er prentuð er aptan við
frjettir fyrra árs (1877), og er því sleppt að segja hjer frá því
frekara.
Á Síðumannaafrjett, í suðvesturhorni Vatnajökuls, hafa
fundizt tveir dalir grösugir í Qöllum þeim, er FögruQöll
eru kölluð, en áður voru nefnd Skaptárfjöll. Ætlað er, að
Skaptá renni fram milli fjalla þessara og aðaljökulsins, og komi
upp í vatni norður af dölum þessum (ásamt Tungnaá). Að
öðru leyti eru dalir þessir enn eigi fullkannaðir.
Heyskapur manna gekk mjög misjafnlega, og mjög ó-
líkt á Norðurlandi og Suðurlandi, bæði að því er snerti grasvöxt
og nýtingu. Alstaðar leit raunar fremur vel út með gróður,
áður en vorkuldarnir komu um íniðjan maímánuð, og kipptu
rojög úr. Grasvöxtur var þó talinn allgóður nyrðra í úthaga
og á votengi, en nokkru miður á túnum og harðlendum hólum,
er brunnir voru af beizkjuþurrkum. Sumstaðar var kvartað um
grasmaðk í túnum, einkum í Borgarfirði suður. Á Suðurlandi
voru tún og harðlendi töluvert betur sprottin en votengi, og
yfir höfuð var þar betri grasvöxtur til fjalla en í lágsveitum.
Á Austur- og Vesturlandi var grasvöxtur talinn allgóður. Nýt-
ing á heyjum varð ágæt fram í september á Norður- og Austur-
landi, og sæmileg vestanlands, en á Suðurlandi miklu lakari;
hröktust þar mjög víða töður manna, og úthey framan af engja-
slætti. Bezt nýttist hey þar undir sláttulokin, þá er þau fór
að hrekja annarstaðar. Yfir höfuð varð heyaflinn að tiltölu rýr-
astur á Suðurlandi, og mikið af honum Ijett til fóðurs. Hey-
skaðanna, sem urðu um haustið, er áður getið.
Kál, rófur og kartöflur spruttu, að því er frjetzt hef-
ur, víðast hvar í bezta lagi.
Afjarðabótum er það helzt að segja, að byrjað var á
að þurrka upp Staðarbyggðarmýrar í Eyjafirði,og er það talsvert
stórvirki. Búfræðingur Sveinn Sveinsson var fenginn til að