Fréttir frá Íslandi - 01.01.1878, Blaðsíða 29
MENNTIR.
29
en mjög vel menntaðan. Reglur þessar og skýringar eru ljósar
og liðlega samdar. og er það þörf bók almenningi,
Af skáldskaparritum þeim, er út komu á árinu, voru
liin merkustu þýdd úr öðrum tungum. Er þar einkum til að
telja þýðingar á tveimur sorgarleikum Shakspeares, en það voru
Hamlet Danaprins, þýddur af Mattíasi Jokkúmssyni og
Lear konungur, þýddur af Steingrími Thorsteinson. Báðir
þessir sorgarleikir eru með frægustu skáldritum Shakspeares, og
taldir meðal mestu meistaraverka heimsins í skáldskaparlegu
tilliti. En þó alþýða manna hafi eigi enn sem komið er full
not þessara listaverka, með því hún er enn óvön slíkum búningi
á skáldskap, þá eru þau þó, bæði fyrir sakir efnisins og hinnar
snilldarlegu þýðingar, hin mesta prýði bókmenntum vorum. j>á
var gefin út Sawitri, forn indversk saga, þýdd af Steingrími
Thorsteinson (áður prentuð í þ>jóðólfi). Skáldsaga þessi þykir
að skáldlegri fegurð bera af flestum samkynja sögum, eigi að
eins í fornindverskum skáldskap, heldur jafnvel í skáldskap
allra þjóða. fýðingin er efninu samboðin. Vönduð mynd fylgir
bók þessari. j>á var Nanna, gefin út af Jóni Ólafssyni, rit-
stjóra Skuldar; það var Nýársgjöf og Sumargjöf, er fylgdi blaði
hans. Efni kversins er saga eptir ritstjórann, í fjörugum stýl
og fögru máli, og nokkur ljóðmæli eptir eldri og yngri skáld,
flest að einhverju einkennileg, og sum mjög vel kveðin. Tvenn-
ar rímur, er talsvert þótti til koma, voru og gefnar út, en það
voru Rímur af Hálfdáni garnla og Rímur af Gunn-
laugi ormstungu. Hjer má enn telja tvær riddarasögur
íslenzkar, er voru: Sagan af Hjeðni og Hlöðvi (útgefend-
ur Jónas Jónsson og Stefán Egilsson) og Saga af Vilmundi
viðutan (útg. Guðmundur Hjartarson).
Af ritum, er snerta sönglist, komu út: Sálmasöngs-
bók með þremur röddum, eptir Pjetur Guðjohnsen. 1 henni
eru lög (með texta) yfir flesta sálma í sálmabókinni síðustu, og
auk þeirra nokkur sálmalög önnur. Útgáfan er hin vandaðasta.
Að undir búa hana var hið síðasta þess konar verk hins ágæta
söngfræðings, en eigi entist honum aldur til að leggja á það
síðustu hönd, og unnu þeir að því yfirkennari Helgi Helgasen
og stúdent Einar Jónsson. Framan við er prentuð æfisaga