Þingvallafundartíðindi - 01.01.1888, Blaðsíða 4

4
á móti sæist vilji peirra almennast og
greinilegast á pví, hvernig peir hefðu kos-
ið á pennan fingvallafund, og með pví að
hæði fulltrúar og alpingismenn væri kosnir
einmitt til pess að lýsa vilja almennings
og hafa orð fyrir pjóðinni, pá væri eðli-
legast, að peir væri látnir ganga fyrir
hvað málfrelsi snertir.
Tillaga fundarstjóra var síðan sampykkt
með öllum porra atkvæða fulltrúanna sam-
hljóða, með peirri viðbót frá Skúla Thor-
oddsen, er fundarstjóri aðhylltist, að full-
trúi skyldi ganga fyrir alpingismanni, ef
hann (fulltrúinn) hefði eigi tekið áður til
máls í sama máli.
Atkvæðisrjett höfðu að sjálfsögðu full-
trúarnir einir.
Að öðru leyti skyldi fundarsköpum hag-
að eptir almennum fundarreglum.
pá var haft fundarhlje nokkra stund, til þess
að fundarstjóri o" skrifarar gætu yfirfarið fund-
argjörðir frá hjeraðsfundum og tiltekið dagskrá.—
Kl. 1 var fundur settur aptur.
Ágrip af fundarræðum. Fundarstjóri
kvaðst ímynda sjer, að mörgum mundi
pykja æskilegt að fá skrifað og síðan ef
til vill prentað ágrip af ræðum peim, er
fluttar yrðu á fundi pessum, enda hefði
hann orðið var við áskorun eða ósk í pá
átt í einhverjum hjeraðsfundargjörðum,
frá kjörfundi undir fund pennan. Vildi
hann pví leggja pað til, að fengnir væri
menn til að rita slíkt ágrip, og yrði pað
að vera á kostnað fulltrúanna og teljast
með öðrum sameiginlegum fundarhalds-
kostnaði; síðan mætti reyna að fá einhvern
til að birta pað á prenti, ásamt öðru pví,
er gerðist á fundinum.
Páll Pálsson (prestur) sagði, að full-
trúarnir úr S.-M.s. hefði verið beðnir að
sjá um, að ræðurnar yrðu skrifaðar og
prentaðar,og mælti pví með,að svo yrði gert.
Andrjes Fjeldsted kvaðst gjarnan skyldu
ábyrgjast horgun á peim hluta, sem kæmi
á hans kjördæmi, af kostnaðinum.
Atkvæðagr.: Tillaga fundarstjóra var
sampykkt í einu hljóði, og fjekk hann pá
Arna Jóhannesson og Ólaf Petersen presta-
skólakandídata til að rita ágrip af fundar-
ræðunum fyrri fundardaginn ; pó gerðu
peir Páll Briem og þorleifur Jónsson, al-
pingismenn, pað nokkra stund framan af,
og síðari daginn tóku peir pað að sjer að
öllu, kauplaust, með pví hinir máttu eigi
dvelja lengur.
Með pví að ekki varð komið við að
hreinskrifa ræðuágripin fyr en eptir að
fundurinn var um garð genginn og fund-
armenn komnir í brott, hafa pví miður ekki
aðrir átt kost á að yfirfara pau (og leið-
rjetta) en peir, sem eiga heima í Reykjavík,
og síra Jens Pálsson.
I. Stjórnarskrármálið.
Fundarstjóri gat pess, að pað mál, aðal-
mál fundarins, mundi eflaust endast fram
eptir deginum. Við næsta fundarhlje skyldi
verða ákveðin dagskrá, með hliðsjón af
fundargjörðum úr hjeröðum, og samkvæmt
pví, sem fundarmenn hæru sig fram um,
og vildi hann skora á pá að gera pað sem
fyrst.
Páll Pálsson (prestur); Vjer Sunn-
Mýlingar vorum svo óheppnir, að annar
pingmaður vor, sjera L. Halldórsson, var
á móti pessu máli á pingi í fyrra. Brá
kjósendum hans mjög í hrún, er peir
heyrðu pað, pví að peir póttust hafa ský-
laust loforð frá honum á kjörfundinum
fyrir að vera með málinu. J>egar ping-
vallafundarhoðið kom í vor, áttum vjer von
á, að sjera Lárus mundi halda fund með
kjósendum sínum, en engin mót sáust á
pví, að hann ætlaði að gera pað. Skrið-
dælingar sendu honum pá áskorun um, að
kveðja til almenns fundar í kjördæminu,
og jafnframt var send áskorun til allra
annara hreppa í sýslunni um, að peir