Þingvallafundartíðindi - 01.01.1888, Blaðsíða 19

19
kitla ögn í bráðina, svo mann langar til
að sópa framan úr sjer, en þegar maður
er kominn út úr mýbitinu, ber maður
pess engar menjar, og allt ergleyint. Eins
er með ræðu hins háttvirta þingmanns;
jeg man svo sem ekkert af benni, en hef
að eins óljósa endurminning um orðasveim.
Sumt skildi jeg ekki, og sumstaðar skildi
jeg ekki að þingmaðurinn skyldi í alvöru
geta látið sjer slíkt um munn fara. Sumt
af hinu fráleitasta hefur aiþingismaður
Suður-Múlasýslu (J. öl.) þegar hrakið.
Hann hefur sýnt þann drengskap, að taka
svari mínu, þótt jeg sje mótstöðumaður
hans, og kann jeg honum þakkir fyrir það,
þótt jeg að vísu mundi hafa getað svarað
því sjálfur, því þessi atriði, sem hann
hefur hrakið, voru einmitt það einasta úr
ræðu þingmannsins (B. Sv.), sem jeg
teiknaði hjá mjer til svars. En úr því
hann hefur svarað svo vel, þarf jeg ekki
við það að bæta. Júngmaður Eyfirðinga
álasaði mjer fyrir það, að jeg skyldi koma
fram með annað eins og ávarpsleiðina.
Jeg hef aldrei sagt, að mjer þætti hún
svo sjerlega glæsileg; en jeg hef sagt, að
hún hjeldi endurskoðunarmáiinu vakandi
meðan beðið er betri tíma, meðal annars
til þess að safna fje í landssjóðinn, til
þess að hafa fyrir hendi til stjórnarbar-
áttu, ef til kemur. Hann lagði mjer ríkt
á hjarta, hvort jeg hefði hugsað um,.
hvort aukaþingin yrðu færri, ef stjórnin
kæmi með frumvarpið. Jeg fæ ekki bet-
ur sjeð, en að aukaþing yrðu jafnmörg,
hvort sem stjórnarskrárfrumvarpið yrði
samþykkt eptir tillögu stjórnar eða þings,
enda var ekki ávarpsleiðin upp fundin til
þess, að koma í veg fyrir aukaþing, held-
ur sem miðlunarvegur í málinu.
Hinum háttvirta þingmanni (B. Sv.)
fjell mjög illa orðið Hýðveldi með grímu«
um hið nýja stjórnarskrárfrumvarp, en það
gekk ver að hrekja það. J>að sem jeg
sagði um fjárlaganeitanir stendur óhaggað.
|>að nær engri átt, sem þingmaðurinn
j sagði, að það mætti allt af innkrefja alla
lögboðna skatta og tolla, þó að frumvarp-
ið segi skýrt; »Enga skatta eða tolla má
innheimta fyr en fjárlögin fyrir það tíma-
bil eru samþykkt af alþingi o. s. frv.«,
því að allir skattar og tollar eru lögboðn-
ir. Að bera slíkt fram og vitna um það
til Englands er sannarlega að slá sandi í
augun á alþýðu, og yfir höfuð allar þess-
ar röngu eða hálfröngu tilvitnanir í enskt
og ameríkanskt fyrirkomulag, sem alþýða
veit ekkert um og trúir þess vegna blint,
eru sannarlega ijettvægar röksemdir. prátt
fyrir allt hafði jeg þó gaman af að heyra
til hins háttvirta þingmanns (B. Sv.);
leikara-»talent« hans kom svo skýrt fram,
að hann var skemmtilegur. En fyrir al-
varlegan »politiker« finnst mjer þó sæmi-
legra, að við hafa sannar og rjettar rök-
semdir, en trúða-íþróttir og þessháttar, hve
fimlegar sem þær eru.
Gagnvart þingmanni Suður-Múlasýslu
(J. Ól.) skal jeg taka fram, að það gleð-
ur mig, að við erum sammála um flest
einstök atriði. J>að er þá að eins álykt-
anin af hinum einstöku atriðum, sjálf að-
alstefnan, sem okkur greinir á um, þar
sem hann vill þegar framfylgja stjórnar-
breytingu, en jeg vil bíða eptir góðu tæki-
færi og betri undirbúningi, en ekki í bráð-
ina stofna oss í baráttu, sem getur orðið
mjög hættuleg fyrir fjárhag vorn og með-
al annars eyðilagt banka vorn. Viðvíkj-
andi því frumvarpi, sem farið er fram á,
bæti jeg því að eins við, að það er stór-
mikið og varhugavert atriði, að konungi
er enginn kostur gefinn á því, að nema
aptur úr gildi lög, sem landsstjóri hefur
staðfest frá þinginu, eins og t. d. í Canada.
J>að er eitt með öðru það sem ásamt fjárlaga-
neituninni gjörir fyrirkomulagið alveg að
»repúblik«. Hvað svo sem þingið býr til, og
landstjóri af ráðgjöfum sínum er knúður
til að undirskrifa, er lög, og konungur
getur ekki numið það úr gildi. J>eim
lögum getur ekki orðið breytt aptur, nema
3*