Öldin - 01.07.1893, Blaðsíða 28

76
ÖLDIN.
lega konung, og hans illu Finna, þá sem
í dag og oftsinnis áðr, skæðast allra hafa
barizt móti þínu heilaga málefni11.
„Amen,“ sagði rödd, og þegar hún
leit upp, sá hún Hieronymus standa hjá
sér. Útlit hans var ískyggilega alvöru-
geflð og gremjuglott lék um hans fölu og
þunnu varir.
„Veiztu nú, hvers þú beiðist, dóttir
sæl.“
„Um sigr fyrir kaþólska trú, en
dauða fyrir villumennina."
,,Þú ert ung og hugr manna og
kvenna hverflyndr. Muntu hafa þrek til
að hata fjandmann trúar þinnar, enda
þótt þú einhverju sinni skyldir unna ein-
hverjum þeirra sem kona ?“
,,Það á ég, faðir minn, það á ég vissu-
lega.“
,,Þú ert skriftabam mitt, og ég vil
ekki vita af sál þinni í eilífri glötun. Heflr
þú hugrekki til að fórnfæra þér, sakir sig-
urs ins heilaga málefnis, og ávinna þér um
leið lífsins kórónu ?“
,,Já, faðir minn.“
„Nú vel, vittu þá, að kastalinn verðr
ekki yarinn'; ég sé það fyrir, að hann fellr
í hendr inna sænsku. Þeir munu gjöra
þig að fanga. Þú ert ung og fríð og munt
vinna þökka villukonungsins. Þú skalt
neyta þess að komast nærri porsónu hans ■
hann mun ekki gruna þig, og gefi þér þá
hin heilaga María færi, skaltu-----“ Jésú-
munkrinn tók fram silfrróðukrossinn, brá
flngrinum á brjóstmyndinni og hljóp þar
út morðhnífr svo bjartr og hvass, að af
honum lýsti.
„Vægð, faðir, þetta hlutverk er hræði-
legt.“
„Enga vægð! In heilaga kyrkja
heimtar blinda hlýðhi. Perivde ac cadaver,
eins og nár, sem engan vilja þekkir. Elsk
ar þú guðs móður ?“
,,Þú vcizt að ég elska hana.“
„Sjá þú: þetta stykki af sinni gullnu
skvkkju liefir hún mist í nótt. Það er jar-
teikn, sem boðar hennar reiði. Elskar þú
einnig mig, dóttir mín ?“
„Eg heiðra yðr meira en nokkrn ann-
an, faðir!“ ,
„Líttu á þetta limlesta höfuð,“ og
munkurinn tók af sér skinnhúfuna og
beraði stúfana eftir eyrun in afhöggnu, og
var.ekki frítt að sjá. „Þannig hafa menn
þessa guðlastandi konungs, Finnarnir,
leikið vin þinn og skriftafoður. Hikar þú
énn við að hefna guðs móður og hefna
mín ?f‘
„Hvers beiðist þér af mér, faðir
minn ?“
„Heyr mig ! Villukonungrinn ber á
hægra vísifingri lítinn hring úr eiri. Þessi
hlutr gætir hans við feigð og fári, og þess-
um hring skaltu af honum ná leynilega,
og flnnist þér armleggr þinn of veikr, þá
skaltu kalla mig. Við skulum nísta hans
lijarta, þótt það sé drekans hreysti
brynjað.“
„Sé þetta vilji inna heilögu: þá gott
og vel!“
„Legg þú tvo flngr á þennan kross
og vinn þann eið, sem ég fyrir les : Ég
vinn eið og sver við þennan kross og alla
heilaga, að gjöra og framkvæma það, sem
ég nú hefl heitið frammi fyrir líkneski
innar heilögu meyjar Maríu. Og rjúfi ég
nokkru sinni eið þennan, þá livíli bölvanin
yflr mér og minu afkvæmi í sjöunda lið.“
„Ég vinn þess eið, og sver við þennan
kross og alla heilaga, að gera og fram-
kvæma það, sem ég nú hefl heitið frammí
fyrir líkneski innar heilögu meyjar Maríu.
Og rjúfl ég nokkru sinni eið þennan, þá
hvíli bölvanin yflr mér og mínu afkvæmi í
sjöunda lið.“
,,Fiat vohmtantua, ut imoeles, sic
etiam in terra.* Amen !“
Og nætrkyrðin innsiglaði þennan voða-
lega eiðstaf, sem með eirhlekkjum batt ó-
bomar kynslóðir við kvikulan vilja sextán
ára gamallar meyjar.
*) Verði þinn vilji svo á jörðu sem á himni,