Óðinn - 01.07.1931, Blaðsíða 4

52
ÓÐINN
Hann var aðalhvatamaður þess að£fá mælda
innsiglinguna inn á Hvammsfjörð og verslun í
Búðardal, og þegar Torfi Bjarnason skólastjóri
í ólafsdal stofnaði kaupfjelag Dalamanna, þá
varð hann einn af fyrstu stuðningsmönnum
þess, enda voru
kaupfjelagsfundirn -
ir oftast haldnir á
heimili hans, með-
an hann lifði.
Af því Hjarðar-
holt lá í þjóðbraut
var þar oft gest-
kvæmt og taldist
svo til, að nær hefði
numið þúsundi af
næturgestum yfir
árið þegar flest var,
og fjekst oft lítið
í aðra hönd að
þeirra tíma sið. En
um gestrisni heim-
ilisins vottar Jóh.
L. Jóhannesson i
líkræðu sinni með
þessum orðum:
»Hann var hinn
inndælasti gestgjafi,
sem unt er að finna
á landi þessu, sem
þó er heimkynni
hinnar glaðværu,
hjartanlegu og
fölskvalausu gest-
risni. Jeg veit vel
að þessi staður —
Hjarðarholtj'— var
stórfrægur í forn-
öld á dögum Ólafs páa, og svo einnig oft síðar,
en ekkert er fjarlægara helgum sannleik, en að
segja að frægðarljós þessa staðar hafi nú slökkn-
að undir stjórn þessa aldraða göfugmennis, en
þetta hefur þó einn miður góðgjarn landi vor í
Ameríku látið fara úr sínum penna. Sannindin
eru þau, að snildarbragð og lofstír þessa staðar
fyrir gestrisni og áhugasaman kristindóm með
kærleiksanda hefur í tíð þessara hjóna flogið
um allan þennan landsfjórðung, og enda miklu
viðar, meir en nokkru sinni áður í sögunni«.
t*ó faðir minn væri svo að segja alinn upp
hjá Gisla lækni Hjálmarssyni mági sínum, og
hefði þar fengið töluverða þekkingu á lækning-
um og hefði allajafna meira af húsmeðulum en
aðrir stjettabræður hans, vildi hann aldrei gefa
sig við lækningum, en barðist fyrir því að fá
lækni í sýsluna,
og er það loks fjekst,
bygði hann honum
Hrappsstaði, hjá-
, leigu staðarins, svo
hann gæti verið
sem næst miðju
hjeraðsins.
Að sveitamálum
og öðrum innan-
hreppsmálum vildi
hann að bændur
ynnu sjálfir, en
studdi þá með ráð-
um og dáð og t. d.
reikningsfærslu, því
hann var ágætur í
reikningslist.1)
Hann var einn af
stofnendum spari-
sjóðs Dálmanna og
gjaldkeri hans með-
an honum entist
aldur.
Faðir minn var
ekki framgjarn
maður; af brjefum
frá vinum hans, t.
d. Einari Ásmunds-
syni i Nesi, Eiríki
Briem og fleirum,
hef jeg sjeð að hann
hefur verið hvattur
til að bjóða sig fram til þingsetu, en hann fjekst
aldrei til þess. Aftur á móti beitti hann áhrifum
sínum á vini sína meðal þingmanna til fram-
gangs áhugamálum sínum. Bannig var það fyrir
áhrif frá honum að akbrautin yfir Fagradal, frá
Reyðarfirði til Hjeraðs, var þegar í vegafrum-
varpi sjera Jens Pálssonar tekin í tölu akvega.
Jeg man vel að sjera Jens bar vegafrumvarp sitt
undir álit föður míns, sem likaði það vel og
1) Hann var bekkjarbróðtr Magnúsar Stephensen
landshöfðingja og er þeir útskrifuðust vóru peir tveir
einir sem gátu leyst að fullu staerðfræðisprófið.
'
Guðlaug Jónsdótlir.