Bókasafnið - 01.02.1978, Blaðsíða 39

Um skólasöfn
Framhald af bls. 10.
lögufært með nýjungar. Þegar börn og
unglingar hafa uppgötvað einn sannleika
þarf að láta þekkingarþörf þeirra fá útrás og
gefa þeim tækifæri til að auka enn við
þekkinguna. Skólasafnvörður þarf þannig
að vera vel vakandi fyrir því hvað nemendur
vilja lesa, en samt má það ekki stýra inn-
kaupum eitt sér. Eins liggur í augum uppi að
safnvörður má ekki láta áhuga sinn á
ákveðnum sviðum hafa áhrif á innkaup til
safnsins.
íslenzkum skólasafnvörðum er margvís-
legur vandi á höndum. Til dæmis má nefna
skilningsleysi yfirvalda á þörfum skóla-
safna. Þetta skilningsleysi kemur fram á
margan hátt. Húsnæði safna er t.d. víða
mjög ábótavant. Annar vandi er hversu
einhæfur íslenzkur bókamarkaður er og
hversu lítill hluti íslenzkrar bókaútgáfu er
handhægt safnefni. Stór hluti af bókaútgáf-
unni er of fræðilegur fyrir böm og það sem
gefið er út sérstaklega fyrir þau er of
ágripskennt. Þar á ég við fræðirit og hand-
bækur. En íslenzkar sögubækur fyrir börn er
annar kafli, sem full ástæða er til að athuga,
enda þótt hér gefist ekki tóm til þess að
neinu marki. Hins vegar liggur það í augum
uppi, að meginhluti íslenzkra barnabóka er
illa gerður og verður ekki til að þroska börn
eða bæta þau á einn eða annan hátt.
Til þess að mæta skorti á góðum fræði-
bókum er góð og um leið ódýr leið að koma
upp vel skipulögðu safni af úrklippum úr
dagblöðum. Þar er oft að finna greinar, sem
geta komið að miklu gagni við ýmiss konar
ritgerðasmíð. Enn eitt vandamál safnvarða
er áhugaleysi margra kennara á starfsemi
skólasafna. Hvað veldur þessu áhugaleysi
veit ég ekki, en hitt veit ég að ekki þarf
stórátak í mörgum tilfellum til að vekja
áhuga, sem er nemendum og kennurum
reyndar líka til góðs. En til þess að svo verði,
mega kennarar ekki líta á vinnutímann í
skólasafninu sem hvíldarstund. Þeir þurfa
að styðja við bakið á börnunum og sýna að
þeir viti hvað þeir vilji með starfinu.
Sumir skólasafnverðir hafa reynt að ná til
kennara með því að setja fasta stundaskrá
fyrir skólasafnið. Það tel ég vera rangt.
Kennarar verða að finna hjá sér sjálfum
þörf fyrir að nota safnið. Annars verður
árangur ekki sem skyldi. Eins eiga kennarar
að geta komið í safnið með bekk og látið
hann vinna þar lengur en einn tíma í senn.
Reynsla mín er sú, að það tekur nær því
heila kennslustund að koma nemendum af
stað. Því ber að láta hópa vinna í 2—3
kennslustundir í senn.
Þessi grein er einungis örlítið ágrip um
skólasöfn. Til þess að gera sér grein fyrir
möguleikum þeirra þarf að lesa heilar bæk-
ur og einnig að vinna í skólasöfnum.
Reynslan er bezti skólinn, enda þótt fræði-
leg undirstaða sé nauðsynleg.
Norrænn sumarháskóli...
Framhald af bls. 16.
ið fyrir hádegi fulltrúar NORDINFO og
SCANNET (Skandinavisk kommunika-
tionsnet for faglig information) og gerðu
grein fyrir starfsemi þessara samnorrænu
stofnana. Eftir hádegi komu svo fulltrúar
NVBF, IFLA og INSTA (Internordisk
standardiseringsarbejde) og lýstu starfsemi
stofnana sinna.
Eins og sjá má á þessu stutta yfirliti voru
margvísleg efni tekin til umfjöllunar á
námskeiðinu. Var það allt næsta fróðlegt og
fullvíst er að bókaverðir þeir er það sóttu
fóru heim með drjúgum víðari sýn yfir fræði
starfsgreinar sinnar og skarpari skilning á
þeim viðfangsefnum sem hvarvetna er við
að glíma.
Tilhögun námskeiðsins og viðurgeming-
ur allur var til fyrirmyndar og þeim til mikils
sóma, er að stóðu.
39