Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1930, Qupperneq 68

68
Sigfús Blöndal
eiginlega prifist og dafnað vel, enda pótt þeir hafi átt
við bág kjör að búa. Pað er í ritinu „A Dream of John
Ball“, par sem maður sá, er segir frá, er látinn segja
íslenzka sögu til skemtunar; á eftir segir pá einn af
áheyrendum: „Já, á því landi eru stutt sumur og langir
vetrar, en samt lifðu menn par, bæði sumar og vetur, og
Jjó að trén yrðu kyrkingsleg og korn gæti ekki orðið
fullproskað, pá prifust par vel pær jurtir, sem við köllum
menn, og þeim líður vel. Quð gæfi að þesskonar menn
kæmu fram hér hjá okkur“.
En pað er einkum í skáldritum Morrisar að við verð-
um varir við sterk áhrif frá íslandi. Ýmsir lærðir menn,
brezkir, pýzkir og amerískir hafa áður ritað um þau efni;
hér vildi ég reyna að segja nokkur orð um pað mál frá
íslenzku sjónarmiðiL).
Dað er eftirtektarvert, að fornbókmentir vorar hafa
haft miklu meiri áhrif á bókmentir Breta en annara pjóða,
pegar Norðurlandapjóðir eru undan skildar. Thomas
Gray á 18. öldinni, Walter Scott og Carlyle á fyrri hluta
19. aldar eru ljós dæmi pess, að líka sumir helztu rithöf-
undarnir í enskum bókmentum kunna að meta gildi ís-
lenzkra bókmenta, og notuðu paðan ýmislegt, og eftir
pessum miklu mönnum komu svo aðrir, og læt ég mér
hér nægja að nefna Charles Kingsley og Ameríkumenn-
ina James Russell Lowell og Henry Wardsworth Long-
!) Tíminn leyfir mjer ekki að taka til nema einstök atriði;
þeim sem vilja fá að vita meira um þetta, vildi ég benda á þessi
rit: Conr. Hjalmar Nordby, The influence of Old Norsc literature
upon English literature. New York 1901; Arthur Biber, Studien
zu W. Morris’s prose-romances, Greifswald 1907; Tollef B.
Thomson, Skandinavischer Einfluss auf W. Morris in den ersten
Stadien, Berl. 1910; Elisabeth C. Kiister, Mittelalter und Antike
bei William Morris; Berl. u. Lpz. 1928 (síðasta bókin geíur golt
yfirlit yiir önnur miðaldaáhrif en þau íslenzku).