Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1930, Qupperneq 127

Frá Feneyjutn
127
eyjum móti Cambray-sambandinu, og eru ýms dýr látin
tákna stórveldin í pví. Öldungaráðið réði fyrir löggjöf-
inni yfirleitt og gerði ákvæði um stríð og frið; samt purfti
samþykki mikla ráðsins í tolla- og skattamálum. Öllu
sem fram fór í ráðinu var haldið stranglega leyndu.
Framkvæmdarvaldið var hjá hertoganum og ráði hans
‘signoria’, og höfðu peir sér til aðstoðar annað ráð,
„fróða menn“ (‘savii’), en úrvaldir menn af báðum ráð-
unum voru svo ‘pien collegio’, einskonar ríkisráð, sem
kom saman á hverjum morgni; par hafði hertoginn for-
sæti, og ráðið gegndi störfum hans, ef hann var forfall-
aður, og ef hertogi andaðist stýrði pað ríkinu, pangað til
nýr hertogi var kjörinn. Fjórir æðri dómstólar, 40 menn
í hverjum (quarantia) og 6 lægri dómstólar (collegii)
dæmdu mál manna, og auk pess voru sérstakir rann-
sóknardómarar. Lögreglustjórnin var í höndum Tíumanna-
ráðsins og voru prír formenn fyrir pví (Driggjamanna-
ráðið); peir fengu engin laun, en voru kosnir fyrir 2 ár
í senn, og skiftust um formennsku, svo að hver var í 3
manna ráðinu einn mánuð í einu, en meðan peir voru
pað, máttu peir ekki láta sjá sig á strætum úti. Okkur
var sýndur staðurinn í sal peirra, par sem „ljónsskoltur-
inn“ hafði verið — pað var ljónshaus utan á höllinni, og
var par stungið inn nafnlausum ákærubréfum til 3 manna-
ráðsins, sem svo rannsakaði pau. Flestum pesskonar
bréfum var ekki sinnt, nema ef um landráð var að ræða.
Yfirleitt hafði lögreglan í Feneyjum orð á sér fyrir rétt-
læti og varfærni, en ströng gat hún verið.
Ekki sízt var strangt eftirlit með undirgefnu pjóðun-
um. Samt voru pað aðallega efnuðu stéttirnar, sem urðu
harðast úti, — allri alpýðu manna leið yfirleitt vel.
Líklega hefur ekkert ríki gert eins mikið og pessi
borg til að láta fólk skemta sér. Opinber hátíðahöld voru
mjög tíð, og oft mjög skrautleg. Frægasta hátíðin var