Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.1982, Síða 4

4
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 29. JANÚAR 1982.
r
Rætt við stjórnendur Fellaskóla, þá Amf inn Jónsson skólastjóra og Guðjón Olafsson yf irkennara:
SNIFFH) ALLS EKKI
VÍDTÆKT VANDAMÁL
„Við viljum benda á að það er
ekki lil nokkur staðfesting á hví að
mest sé sniffað í Breiðholti. Það
hlýtur reyndar að vera ómögulegt að
fullyrða nokkuð um í hvaða skólum
mest er sniffað,” sagði Guðjón
Ólafsson, yfirkennari Fellaskóla í
Breiðholli er blm. DV ræddi við hann
og Arnfinn U. Jónsson skólastjóra
Fellaskóla, um vímuefnanotkun
nemenda í framhaldi af viðtali sem
birtist í DV sl. laugardag. Þá var rætt
við þrettán ára gamlan strák úr
Fellaskóla.
Strákur sagði m.a. að langmest
væri „sniffað” í Breiðholtinu en
margir krakkar i vesturbænun hefðu
einnig verið i hessu. Þá sagði hann
,,sniffið” miklu útbreiddara i Hóla-
brekkuskóla en Fellaskóla.
Strákur taldi að um 70 af
hundraði nemenda í 7. bekk Fella-
skóla reyktu. Sagði hann fræðslu
Krabbameinsfélagsins um skaðsemi
reykinga fara fyrir ofan garð og
neðan.
„Það er alls ekki rétt að sjötíu
prósent sjöunda bekkjar Fellaskóla
reyki. Við fórum i alla bekkina í
framhaldi af greininni og spurðum
hve margir reyktu ekki. Ég vil taka
fram að krakkarnir eru langt frá því
að vera feimnir við okkur, en í ljós
kom að á milli ftmm og tíu prósent
reyktu,” sagði Guðjón yfirkennari.
„Við viljum að það komi skýrt
fram að starfsemi Krabbameins-
félagsins hefur verið vel þegin og haft
góð áhrif. Okkur finnst herferð
Krabbameinsfélagsins hafa tekizt vel
og árangur af henni hafa verið góður.
Auðvitað fer svona fyrir ofan garð og
neðan hjá sumum,” bætti Guðjón
við.
Arnfinnur Jónsson skólastjóri
sagði að um það bil fjörutíu af
hundraði allra barna i Reykjavík
byggju í Breiðholti. Taldi hann það
afar hæpið að fullyrða nokkuð um
að krakkar í þeim borgarhluta
sniffuðu meira en krakkar annars-
Strákar að tafli i Fellaskóla. Íþrótlir
og annað félagslíf höfðar ekki til
þeirra einstaklinga sem lengst eru
leiddir, segja stjórnendur Fellaskóla.
staðar í borginni. Það væri hins vegar
staðreynd að í Breiðholtinu, þessum
eina bletti, væri samankominn nær
helmingur allra barna í borginni. Þvi
væri ekki óeðlilegt þó að frekar væri
tekið eftir þessu þar.
Töldu þeir félagarnir það ákaflega
varhugavert að ganga út frá því sem
vísu að Breiðholtið væri verra í
þessum efnum en önnur hverfi og að i
Unglingar lesa úrklippu úr DV þar
sem sagt er frá strák sem liggur á
gjörgæzlu vegna sniffs. Úrklippan
hangir uppi í Fellahelli, einum helzta
samkomuslað unglinga í borginni.
Breiðholtinu byggju verri börn en
annars staðar.
„Að sumu leyti hefur mér fundizt
sem unglingar i Breiðholti séu mót-
tækilegri fyrir því sem verið er að
gera, heldur en unglingar i öðrum
hverfum. Að sumu leyti hefur mér
í raun vitum við ekki um nema
þrjá til sex einstaklinga, sem sniffa
að staðaldri og enginn þeirra er í
Fellaskóla. Við verðum að gera
greinarmun á þeim sem sniffa að
staðaldri og þeim sem rétt prófa
þetta. Þeir eru sjálfsagt mun fleiri
sem prófa þetta, kannski nokkrum
sinnum, en svo aldrei meir,” sagði
Guðjón.
„Það er alltaf stórt spurninga-
merki í sambandi við umfjöllun
fjölmiðla og það er hvort hún sé
hugsanlega fræðsla fyrir unglinga um
hvernig eigi að sniffa. Ég minnist í
því sambandi fréttatima sjónvarps
fyrir nokkru um þessi mál,” sagði
Arnfinnur.
„Það er augljóst að þegar sagt er
Gufijón Ólafsson yfirkennari, til vinstri,
fundizt jafnvel betra að vinna með
þeim,” sagði Guðjón. Tók Arn-
finnur undir þessa skoðun og sagði
að það sem gert væri fyrir krakkana
væri oft betur þegið af krökkum í
Breiðholti. Væri þetta reynsla sín
eftir að hafa kennt í mörgum borgar-
hverfum.
Þeir vísuðu á bug fullyrðingum
þess efnis að ekkert hefði verið gert í
Fellaskóla til að fræða um hættuna
af sniffi. Sögðu þeir að fræðslu-
fundur um þessi efni hefði verið
haldinn á vegum Foreldra- og
kennarafélags skólans sl. haust.
Ennfremur hefði verið farið í nánast
alla unglingabekkina og mál þessi
rædd. Eins unglingar, sem frétzt
hefði af að hefðu verið að sniffa,
verið kallaðir til viðtals.
„Það er alls ekki rétt aðþessisvo-
kallaða sniffbylgja sé stórt vanda-
mál. Hún er stórvandamál fyrir þá
örfáu einstaklinga, sem málið snertir.
En að þetta sé víðtækt vandamál er
alrangt. Og kannski heitir þetta ekki
bylgja fyrr en farið er að tala um
þetta í fjölmiðlum.
og Arnfinnur Jónsson skólastjóri.
DV-myndir: Bjarnleifur.
frá svona málum í fjölmiðlum,
kannski i æsifréttastil, þá finnst
jafnvel krökkum sem þetta sé eitt-
eitthvað sniðugt,” bætti Guðjón við.
„Og þá finnst strák sem tekinn er í
viðtal við blað sem hann þurfi að
segja eitthvað mikið. Gera mikið úr
málinu, segja jafnvel meira en blaða-
ntaðurinn býst við að fá. Hann veit
hvað blaðamaðurinn vill fá,” sagði
Guðjón ennfremur.
En hvers vegna eru krakkar að
sniffa? Hvérju svara stjórnendur
Fellaskóla?
Þetta getur verið neyðarhróp
einstaklings. Hann getur verið að
leita eftir athygli og aðstoð. Við
höfum tekið eftir því að i flestum
tilvikum eiga krakkar sem lenda í
þessu við önnur vandamál að stríða
vandamálið er kannski þeirra
félagslegi bakgrunnur. Þetta geta
verið tilfinningalégar ástæður, oft
eru þetta krakka sem eru lífsleiðir,
áhugalausir og aðstöðulausir.
íþróttir og annað félagslíf höfðar
ekki til þeirra,” var svarið.
-KMU.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði _____ Svo mælir Svarthöfði
Byltingarf lokkur með gömul húsráð
Alþýfiubandalagifi hefur enn einu
sinni fengifi ráfiifi helstu stefnu-
mifium ríkisstjórnarinnar, þegar
kemur afi hinum venjuhundnu ára-
mótaafigerfium. F.ftir sefilaskiptin
um áramótin 1980—81 rikti sú ein-
dæma bjartsýni um efnahag í jafn-
vægi, að forsætisráfiherra lýsti því
yfir afi gengið yrði sett fasl og ekki
kæmi til tifira gengisfellinga til lausna
á innlendum efnahagsvanda. Sífian
hafa gengisfellingar verifi ansi örar
og hafa mifiafi afi þeim loflkennda
útflutningi, sem nefnist verfibóiga.
Sá úlflutningur hefur gengifi bara
sæmilega, en ríkisstjórn nifiurtaln-
ingar, sem nú hefur sett markifi við
35% verfibólgu á árinu, virfiist alls
ekki sjálfráfi um áætlanir sínar, enda
stefnir í frekari gengisfellingar og
vaxandi verfibólgu.
Svör vifi þessu væru vísast afi gefa
allt laust og láta einstakar atvinnu-
greinar og vinnumarkafiinn eiga sig i
stafi þess að mana á sig stöðuga
krafugerfi, bæfii frá vinnuveitendum
og launþegum, um fölsk laun og
falskan rekstur, sem er ekki í neinu
samræmi við það sem er að gerast i
kringum okkur og hittir ekki fyrir
neina samræmingu i markaðslönd-i
um. En slíkt afskiptaleysi er aufivitað j
citur í beinum stjórnmálamanna,:
enda gæti það kostað nokkufl löng
verkföll á meðan menn væru að átta
sig á þvi afl þeir hafa ekki um neitt að'
semja, og hafa raunar ekki haft þafi
allt frá árinu 1973.
Sú stefna afi halda uppi nægri at-
vinnu er gófira gjalda verð ef einhver
kynni afi meta hana. Hún hefur í
raun verifi vifi lýfii allt frá þvi síflast á
áratugnum 1960—70, en sú sjálf-
sagfia tilraun hefur enga umbun
hlotifi. Knn er krafan afi fá nokkrum
verfllausum krónum meira á tímann
en mánufiinn á undan; krafa sem
leifiir af sjálfu sér gengisfellingar og
verfibólgu. En þafi þykir ekki póli-
lískt sniðugt afi segja hinn augljósa
sannleika í málinu, allra síst af þeim
sem teija sig hafa nokkra pólitíska
forsjá fyrir launþegum.
En alit í einu virðist þó hafa rofafl
til einhvers stafiar. Alþýðubanda-
lagifi á þær megintillögur, sem nú eru
lagfiar fram á Alþingi, og einhver
súrmetisætan á þingi sagfii afi væri
þorrabakki. En i höfuðstöflvum ASI
situr Ásmundur Stefánsson, mál-
vinur Walesa, og gefur út þá yfirlýs-
ingu, að ríkissljórnin hafi verið að
búa til drullukökur. Og þótt
Ásmundur hafi keyrt glannalega í
kaupstreitumálum, einkum hér áður
fyrr, þegar hann var sem lalna-
frófiastur, er manninum sifiur en svo
alls varnafi. Hann sér auflvitafl afi
enn einu sinni á afi bjófia launþegum
upp I hringekju hégómans.
Menn hafa verifl að bíða eftir til-
lögum ríkisstjórnarinnar, sem raunar
var talið að myndu koma fljóllega
upp úr áramótum. Nú eru þær komnar
og birtasl sjálfsagt í mörgum lifium.
En mcgininntak þessara tillagna er
ekki annafl en nifiurgreifislur. Þær
eru þetta gamla húsráfi, sem rikis-
stjörnir á íslandi hafa notað hvað
eftir annað. Þær eru svo alvanalegar,
að varla er hægt að tala um þær sem
tillögur. Þelta eru gömul ihaldsráfl,
framsóknarráfi og krataráfi. en að
hið fjölmenna „gáfumanualifi” >
Alþýfiubandalaginu skuli ekki sjá
aðrar lausnir kemur mikið á óvarl.
Það er von að Ásmundur Stefánsson
tali um drullukökur.
Það er Ijóst að Alþýðubandalagið
er búið að sitja of lengi í þessari ríkis-
stjórn. Mcnn eru jafnvel farnir afi
skrifa í Þjóflviljanna og skipa þeim
að slifa stjórnarsamstarfinu. Alla-
ballar eru góðlr á fyrsta sprcttinum,
hafi þeir einhverjum sjóðum að eyða,
sem fyrri ríkisstjórn hefur skilið eftir.
En vandamál eru ekki þeirra „cup of
tea”. Þá detta þeir oní sama úrræða-
leysið og þeir fiokkar, sem hafa ekki
valdatöku mefi byltingu á slefnuskrá
sinni. Þess vegna eiga allaballar ekki
afi vera að þessu. Þcir eiga afi gera
byltingu.
Svarlhöfði