Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.1982, Blaðsíða 12
12
DAGBLAÐIÐ & VlSlR. MÁNUDAGUR 8. MARZ 1982.
wmiMimrnm
Útgáfufólag: Frjáls fjölmiðlun hf.
Stjórnarformaflur og útgáfustjóri: Sveinn R. EyjóKsson.
Framkvœmdaatjóri og útgófustjóri: Hörður Einareson.
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Ellert B. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Haukur Helgason.
Fróttastjóri: Sæmundur Guðvinsson.
Auglýsingastjórar: Póll Stefánsson og IngóHur P. Steinsson.
Ritstjórn: Sfflumúla 12-14. Auglýsingar: Síöumúla 8. Afgreiflsla, óskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa:
Þverholti 11. Sfmi 27022.
Sími ritstjórnar 86611.
Setning, umbrot, mynda- og plötugerfl: Hilmir hf., Sfflumúla 12.
Prentun: Árvakur hft, Skeifunni 10.
Áskriftarverfl á mánuöi 110 kr. Verfl í iausasölu 8 kr. Helgarblafl 10 kr.
Næst heimta þeir fráfærur
Búnaðarþing hefur samþykkt að láta prófa að taka
fráfærur upp á ný til að framleiða osta úr sauðamjólk.
Ekki fylgdi samþykktinni, að prófað skyldi, hvort
sauðskinnsskór gætu hentað við störf að þessari ný-
stárlegu og gamalkunnu búgrein.
Samþykktin er dæmi um, að forustumenn land-
búnaðarins eru smám saman að gera sér óljósa grein
fyrir ógöngum hins hefðbundna landbúnaðar lamba-
kjöts og kúamjólkur. Þeir seilast æ lengra í örvænting-
arfullri leit að nýjum búgreinum.
Vegna hinna síðustu köldu ára hefur offramleiðsla
landbúnaðarafurða haldizt að meðaltali í horfinu. Of-
framleiðsla mjólkur hefur minnkað og offramleiðsla
lambakjöts hefur aukizt. Hvað gerist svo, ef gott ár
kemur?
Ríkið sækir æ fastar að innlendum neytendum að
koma þessum afurðum í lóg. Það reynir að auka söl-
una með niðurgreiðslum. Þær eiga á þessu ári að nema
466 milljónum króna. Þar er verið að búa til markað,
sem ekki fær staðizt til lengdar.
Nú er svo komið, að við greiðum 5,70 krónur fyrir
mjólkurlítrann yfir borðið og 3,14 krónur til viðbótar í
formi skatta, — að við greiðum 56,50 krónur fyrir
smjörkílóið yfir borðið og 57 krónur til viðbótar í
formi skatta.
Þegar við getum ekki torgað meiru er afgangurinn
fluttur til útlanda, þar sem enginn vill kaupa hann,
ekki einu sinni Norðmenn, sem hafa einnig komið sér
upp offramleiðslu á eigin dilkakjöti. Því er fátt til
ráða.
Á þessu ári hugðist ríkið greiða 160 milljónir króna
til uppbóta á útfluttar landbúnaðarafurðir, einkum
lambakjöt. Þetta dugir hvergi til og því ætlar ríkið að
gefa 34 milljónir króna til viðbótar, sumpart á kostnað
afkomenda okkar.
Hingað til hefur offramleiðslustefnan einkum verið
rekin á kostnað skattgreiðenda. En nú hefur land-
búnaðarráðherra upplýst, að tekin verði lán upp í við-
bótina, svo að börnin okkar fái líka að borga kjötið
handa útlendingunum.
Nýlega rak á fjörur ríkisins bandarískan kaupmann,
sem vildi kaupa 1.500 tonn af dilkakjöti á 10 krónur
kílóið. Við athugun kom í ljós, að tilboð hans dugði
varla fyrir kostnaði við sjálfa slátrunina, hvað þá fyrir
öðru.
Vondar eru niðurgreiðslurnar og uppbæturnar.
Verri eru þó styrkirnir, sem ríkið veitir til fjárfestingar
í hinum hefðbundna landbúnaði, svo að endaleysan fái
að framlengjast sem lengst. Þeir eiga að nema 78 mill-
jónum króna á árinu.
Með þessum styrkjum er stuðlað að umfangsmikilli
fjárfestingu í landbúnaði, þrátt fyrir aðrar tilraunir til
að draga úr fraiiileiðslu hans. Á þessu ári er reiknað
með, að fjárfesting í landbúnaði verði svipuð og í fisk-
iðnaði.
Með öllu þessu er ríkið að stuðla að framleiðslu á af-
urðum, sem eru gífurlega offramleiddar í iðnríkjunum
beggja vegna Atlantshafs, í stað þess að reyna að nota
ríkidæmi skattgreiðenda til að stuðla að skynsamlegri
framleiðslu.
Við innflutningsfrelsi landbúnaðarafurða og afnám
niðurgreiðslna, útflutningsuppbóta og framkvæmda-
styrkja munum við ekki þurfa nema þriðjung núver-
andi framleiðslu mjólkur og lambakjöts. Við gætum
beint kröftunum að arðbærari verkefnum.
í landi fullrar atvinnu má tala um þetta og benda
ríkinu á að nota landbúnaðarpeningana heldur til að
byggja iðngarða í strjálbýli og til að efla fiskirækt, loð-
dýrarækt og ylrækt.
Meðan talað er um fráfærur á Búnaðarþingi.
Jónas Kristjánsson
ÞEGAR M0RGUNBLAÐ
ID LÝGUR FYRIR HÁ-
SKÓLAÍH ALDH) — ÞÁ
ER MIKIÐ í HÚFI
Kosningar meðal stúdenta í Há-
skóla íslands fara nú í hönd, en 11.
mars nk. er kosið til stúdentaráðs og
háskólaráðs. Eins og vænta mátti
hefur „blað allra landsmanna”,
Morgunblaðið, þegar hafið
kosningabaráttuna fyrir hönd Vöku,
en það félag hefur um áraraðir verið
útibú og uppeldisstöð í Háskólanum
fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Því til
stuðnings þarf ekki annað en að
benda á að flestir núverandi forystu-
menn Sjálfstæðisflokksins hafa
hlotið sitt pólitiska uppeldi í Vöku.
Nægir að nefna menn eins og Geir
Hallgrímsson, Friðrik Sophusson,
Birgi ísleif Gunnarsson og Sverri
Hermannsson. Svo virðist sem
Morgunblaðið sé á þeirri skoðun að
Vaka muni hér eftir sem hingað til
gegna þessu hlutverki innan
flokksins.
Sáríndi Moggans
Sárindi Morgunblaðsins yfir óför-
um stuttbuxnadeildarinnar í kosning-
um undanfarið eru skiljanleg í Ijósi
tengslanna við flokkinn. En nú s(cal
bætt um betur. Hafin er nú leiftur-
sókn „lýðræðissinnanna” á síðum
blaðsins. Föstudaginn 26. febrúar si.
er kosningastefnuskrá háskólaihalds-
ins birt í heild sinni. Og ekki nóg með
það heldur eru „Staksteinar” undir-
lagðir af skrifum helsta pótintáta
Vökumanna í Háskólanum. Ef að
líkum lætur þá mun sjálfur leiðari
Morgunblaðsins notaður undir
áróður fyrir útibúið áður en langt um
líður.
í „Staksteinum” er vitnað í leiðara
Stúdentablaðsins, sem ritaður er af
ritstjóranum. Þar koma fram
nokkrar rangfærslur sem ég sé mig
knúinn til að leiðrétta á þessum vett-
vangi. Ef Morgunblaðið tæki ekki
þátt í þessum leik hefði ég látið annan
vettvang duga.
Rangfærsiumar
Staksteinaritari lofar og prísar
árangur af starfi meirihlutans í stúd-
entaráði sl. vetur. Með þessum hætti
ætlar Morgunblaðið að undirbúa
jarðveginn fyrir áframhaldandi sam-
starf umbótasinna og Vöku, þar sem
sá möguleiki er úr sögunni að Vaka
nái hreinum meirihluta í SHÍ.
Vinnubrögð þessi hljóta þó að vekja
furðu meðal stúdenta.
Rangfærsla númer eitt: „Lokið
hefur verið við endurnýjun Gamla
Garðs.”
Hið rétta er að ólokið er viðgerð á
efstu hæðinni og einnig er ólokið að
skilja að vistarverur Gamlgerðinga
frá veitingastaðnum Stúdentakjallar-
anum. Hið seinna töldu umbótasinn-
ar þó forgangsatriði við siðustu
kosningar til stúdentaráðs.
Rangfærsla númer tvö: Að það
hafi verið siður vinstri manna „að
reka alla stúdenta út af görðunum að
sumarlagi”.
Hið rétta er að allir þeir er voru i
sumarnámi og þreyttu haustpróf
fengu garðvist á sumrin. Hér má þó
benda á þá stefnu Vöku að reka beri
hótel að sumarlagi á stúdenta-
görðunum. Aðrar fylkingar í
stúdentaráði vilja að hótelrekstur
verði aflagður.
Rangfærsla númer þrjú: „Mat-
salan (F.s. innsk.) hefur nú verið
stokkuð upp og er nú rekin með stór-
bættri þjónustu og lægra verðlagi en
hallalaust.”
Hið rétta er að sl. haust var tapið á
rekstri matstofunnar, frá 1. septem-
ber sl. til desemberloka, kr.
46.661,05, og eru þær upplýsingar
fengnar beint frá stjórn Félagsstofn-
unar. Fullyrðing um lægra verðlag er
líka röng. í því sambandi vil ég vísa í
grein er birtist á s. 16 í 1. tbl.
Stúdentablaðsins 1982.
Rangfærsla númer fjögur:
..Tryggður hefur verið reglulegur út-
komutími blaðsins (Stúdenta-
blaðsins, innsk.).”
Þessi fullyrðing ber vott um fá-
dæma óvirðingu við stúdenta. Allir
vita þeir að blaðið hefur ekki komið
reglulega út í vetur. Áætlaður
útkomutími hefur aldrei staðist (10.
hvers mánaðar). Svo tekið sé siðasta
tbl. þá kom það ekki til stúdenta fyrr
en 22.—24. febrúar, en þ. 23 var
skilafrestur á efni í næsta blað á eftir!
Rangfærsla númer fimm: „Tekist
hefur að nokkru leyti að tengja
blaðið skólalífinu og ber fjöldi þeirra
greina, sem berst frá stúdentum i
blaðið, vitni um það.”
Hér nægir að benda áaðritnefnd
• „Sárindi Morgunblaðsins yfír óförum
stuttbuxnadeildarinnar í kosningum und-
anfariö eru skiljanleg í ljósi tengslanna við
flokkinn. En nú skal bætt um betur. Hafín er
nú leiftursókn „lýðræöissinnanna” á síðum
blaðsins,” segir Stefán Jóhann Stefánsson í
grein sinni þar sem hann fjallar um kosningar í
stúdentaráð.
Senn líður að kosningum við Há-
skóla íslands, og sjálfsagt vaknar sú
spurning í brjóstum þeirra sem ekki
þekkja til hvort alltaf sé verið að
kjósa í Háskólanum. Kosningar við
Háskólann fara fram tvisvar á ári. í
október er kosið um það efni sem
stúdentar vilja láta fjalla um á full-
veldisdegi íslendinga 1. desember. í
mars kjósa stúdentar fulltrúa sína í
stúdenta- og Háskólaráð en þær
kosningar verða gerðar að umræðu-
efni hér.
Umbótasinnaðir
stúdentar koma
tilsögunnar
Um langan tíma höfðu stúdentar
við Háskóla íslands aðeins haft um
tvær pólitískar fylkingar að velja í
kosningum þessum. Fylkingarnar
hafa verið sín á hvorum enda stjórn-
málanna. Vaka, sem er íhaldssöm
fylking, er lengst til hægri en skreytir
sig á tyllidögum með því að bendla
sig við lýðræðið. Á hinum endanum
situr „Félag vinstrimanna” undir
Ifölsku flaggi því það þótti væniegra
til árangurs í kosningum að setja sig;
undir mérki vinstrimanna en halda
sinu upphaflega nafni sem var Verð-
andi, félag byltingarsinnaðra stúd-
enta við Háskóla íslands.
Það kom æ skýrar í Ijós, með
minnkandi kjörsókn með hverjum
kosningum sem fram fóru við
Háskólann, að stúdentar voru hættir
að treysta þeim félögum sem mótað
höfðu stúdentapólitíkina undanfarin
ár. Hjá báðum fylkingunum var efst
á blaði pólitísk naflaskoðun sem var í
litlum tengslum við þann veruleika
sem stúdentar lifðu og hrærðust í.
Það kom því í raun engum á óvart þó
að boðinn væri fram í síðustu
kosningum þriðji valkosturinn, val-
kostur sem stúdentar töldu megnug-
an að breyta stúdentapólitíkinni, val-
kostur sem ekki var bundinn á klafa
einhvers pólitísks stjórnmálaflokks
eða kreddukenninga. Því veittu stúd-
entar þessu nýja afli, Umbótasinnuð-
um stúdentum, brautargengi til jafns
við hinar gömlu og rótgrónu öfga-
fylkingar í síðustu kosningum.
Finnurlngótfsson
Samstarfíð hefst með
stefnuskrá umbótasinna
að leiðarljósi
Strax eftir kosningar var ljóst að til
þurfti að koma samvinna einhverra
tveggja fylkinga. Eftir langar og
strangar samningaviðræður náðu
umbótasinnar og Vaka saman en þó
höfðu „vinstrimenn” snúist svo
óteljandi hringi í kringum sjálfa sig
að ekki stóð steinn yfir steini í stefnu-
skrá félagsins, hvað þá heldur i kolli
þeirra er þátt tóku í samningaviðræð-
unum. Slikur var klofningurinn í
röðum þeirra er vilja bendla sig við
félagshyggjuna.
Aftur á móti var Vaka albúin til
samstarfs frá fyrstu mínútu eftir að-
kosningaúrslit lágu fyrir. Á þeim bæ
var menn farið að lengja eftir
stjórnarstólunum eftir nær áratuga
setu þeirra í minnihluta í stúdenta-
ráði.
í samningaviðræðunum um
meirihlutasamstarf lögðu umbóta-
sinnar megináherslu á að stefnuskrá
þeirra væri sá punktur í samstarfinu
sem gengið væri út frá. Þetta var gert
enda gengur stefnuskráin út frá
umbótum á hagsmunamálum stúd-
enta.
Reyntaðgera
umbótasinna torkennilega
Þegar litið er um öxl og virt fyrir
sér það ár sem lagt hefur verið að
baki efast enginn um að það er sann-
kallað umbótaár. Það sem mest hefur
farið í taugarnar á hinum fylkingun-
um, Vöku og „vinstrimönnum”, er
að ekki hefur verið hægt með neinum
rökum að tengja fylkinguna neinum
sérstökum stjórnmálaflokki. Því að
framboðinu stendur fólk úr hópi
stuðningsmanna allra stjómmála-
ilokka og óháð fólk sem aldrei hefur
látið uppi stuðning við neinn stjórn-
málaflokkanna. Stuðningur við
stjórnmálaflokkana eða önnur inn-
tökuskilyrði, skipta ekki máli í sam-
bandi við framboð umbótasinnaðra
stúdenta því það er að öllu leyti
sprottið af viðhorfum í stúdentapóli-
tíkinni.
Slíkar staðreyndir eiga öfgafylk-