Dagblaðið Vísir - DV - 28.06.1982, Blaðsíða 4

4
DAGBLAÐIÐ & VISIR. MANUDAGUR 28. JUNI1982.
ARNARVATNSHEIÐIN
ALLTAF SPENNANDI
Þó svo að veiðin hafi minnkað tölu-
vert inni á Arnarvatnsheiöi síöustu
árin, eru það margir sem skreppa
inn á heiöina á hverju sumri. Það er
eitthvað sem heillar, menn segja aö
hægt sé að komast í annan heim.
Maður skyldi nú ekki rengja það.
Færðin, veiðin og verð á veiðileyfum.
Hvemig skyldi vera meö þetta?
Kristleifur Þorsteinsson er manna
fróðastur um þessa hluti. Við slógum
á þráðinn til hans og könnuðum mál-
iö. Hann sagöi: „Hef ekki séð veiði-
menn koma niöur nýlega og þvi hef
ég litlar veiðifréttir. En veiöin hefur
verið svona og svona, heldur smár
fiskur. Gott veður og þurrt, færö inn-
eftir góö núna. Það kostar 150 krónur
að veiöa í vötnunum.”
G. Bender.
Það er ekki nóg að f allegt sé við árnar, ef veiðin er engin.
„Það er enginn fiskur hér á neðsta
svæðinu, ekki einu sinni lífsmark í
fossinum. Veit ekki um neinn sem
hefur fengið fisk síðdegis. Viö
misstum einn vænan uppí Borgar-
stjóraholunni.” Var það sá stóri sem
veiöimenn hafa talaö um? Líklega
ekki.
„Þessi fiskur var silfurgljáandi,
nýlega kominn í ána. Hann var á, í
einar fjórar minútur, vænn fiskur.”
Þetta hafði veiðimaður einn við Ell-
iðaámar aö segja á laugardags-
kvöld, er viö komum við.
Þó veiðiveöur væri bara gott, var
veiöin ekki í samræmi við það. Vora
komnir á land 29 laxar úr ánni þá.
Þeir stærstu 13 pund, tveir. Á maðk
höfðu veiðzt um 25 laxar, en 4 á
flugu. Þetta er miklu lélegri veiði en
á sama tíma í fyrra, þá voru komnir
háttí901axar.
-G.Bender.
Jón Jónasson rennir fyrir Iax í
Elliðaánum nýlega. Laxinn var
tregur og er það reyndar ennþá.
Mynd G. Bender.
Tíðindi frá Laxá í Leirársveit:
EINN FISKUR
SÁST í ÁNNI
Vegna kulda í vor og byrjun sum-
ars, hafa árnar veriö seinar að taka
við sér. Sjórinn hefur veriö hrikalega
kaldur og þess vegna minni áta í
sjónum. En þaö hefur hlýnað veru-
lega og laxinn hefur vonandi bara
seinkað komu sinni um 2—3 vikur.
Sumir segja að hann sé að koma.
„Heima er bezt.” Þetta hafa veiði-
menn við Laxá í Leirársveit líklega
hugsað í síðustu viku því eftir nokk-
urra tíma veiði í ánni, var haldið
heim. Ástæðan: Það var víst ekki
einn einasti fiskur í ánni, þó menn
leituðu víst vel um alla á. Já það er
eitthvaö að gerast í Laxá í Leirár-
sveit. Veiðin hefur síðan 78 hrapað
úr 1252 í 670 laxa’81.
En skyldi þetta ekki vera aö
batna? Það hefur verið hlýrra nú
síðustu dagana, eða stefnir kannski í
lakasta sumarið í ánni? Við slóguin á
þráðinn til að f rétta um veiðina.
„Jú það gerðust stórtíðindi hér í
morgun,” sagði viðmælandi okkar í
veiðihúsinu við Laxá í Leirársveit.
,,Það sást einn fiskur í ánni og þaö
era stórtíöindi finnst okkur.” I
símanum mátti heyra að menn voru
hressir og hlógu dátt, líklega yfir
aflaleysinu. ,,Eina vonin er sú að það
birti til eftir matinn, svo menn geti
farið í sólbaö, smávon þar. Þaö eru
aðeins komnir á land 17 laxar eftir 13
dagaveiðiíánni.”
G. Bender.
Það gengur á ýmsu í heiðarferðunum. Veiðin er ekki allt, heldur spennan í kríngum ferðina. Myndin var tekin fyrir
skömmu á Arnarvatnsheiðinni. DV-mynd ÚBB.
VEIÐIVON
Gunnar Bender
Elliðaárnar:
LELEGRIVEIÐI
í FYRRASUMAR
s
Svo mælir Svarthöfði_________Svo mælir Svarthöfði____________Svo mælir Svarthöfði
Evrópu-sinni hverfur af vettvangi
Án skýringa hefur Alexander Haig
sagt af sér embætti utanríkisráð-
herra Bandaríkjanna. Menn vita
ekki gjörla hvað veldur þessari
skyndilegu breytingu hjá annars
samstæðri stjórn Bandaríkjanna, en
ljóst er að útrunninn var sá timi sem
Haig hafi til að hóta brottför út af
hverju einu sem honum líkaði ekki í
utanríkisstefnu stjórnarinnar. Að
þessu leyti var hann að verða eins og
sifrandi krakki og gætti þess ekki aö
ekkert veikir stöðu manna eins hratt
og afdráttarlaust og stöðugar hótan-
ir við þá, sem aðra daga þarf að
vinna með að framgangi flókinna
mála.
Það kom á daginn að Alexander
Haig var ekki ómissandi, eins og
hann mun að líkindum sjálfur hafa
talið. Stjórnarliðið virtist stundum
eins og sameinað gegn honum og réð
þar töluverðu, að Haig er mjög lík-
legur forsetaframbjóðandi. Varafor-
setinn og vamarmálaráöherrann
vissu vel, að Reagan forseti, sem átt
hefur sinn pólitíska feril á vestur-
strönd Bandarikjanna, hafði til-
hneigingu til að vantreysta þeim
Evrópu-sjónarmiðum, sem Haig var
einkum fulltrúi fyrir i ríkisstjórn-
inni. Þegar Reagan varð fyrir skot-
árásinni og Haig gaf hvatiega yfir-
lýsingu úr Hvita húsinu um, að hann
tæki stjómina að sér, þótt hann
notaöi að vísu orðið „við”, þótti vara-
forseta og varnarmálaráðherra tími
til að benda á, að utanríkisráðherra
færi ekki með vald forseta forfall-
aðist hann. Þetta setti Haig í heldur
klaufalega aðstöðu, þótt hann hefði
ekkert gert annað en það, sem hann
hafði verið vanur að gera á Nixon-
tímanum, þegar hann þótti standa
sig frábærlega vel við næstum
ómögulegar aðstæður.
Það er ljóst að meö Haig er horfinn
úr ríkisstjóra Bandarikjanna sá
maöur, sem Evrópumenn áttu mest
að sækja til. Hann átti viö sambiást-
ur í ríkisstjórainni að stríöa, sem
gerði hvert eitt skref hans tortryggi-
legt. Nú síðast, þegar upp blossuðu
átök í Líbanon, sem er í rauninni
ekki ríki heldur samsafn einna tólf
trúflokka, virðist sem Haig hafi vilj-
að draga taum Israelsmanna að því
ieyti að Palestínumönnum yrði ekki
veitt sú opinbera viðurkenning, sem
felst í orðsendingu Bandarikjastjóra-
ar til þeirra, og enn er ekki vitað með
vissu hvaða þýðingu hefur.
Því hefur löngum verið haldið
fram, að vegna áhrifa gyðinga á
stjóramál í Bandarikjunum megi líta
á ísrael sem einskonar annexíu frá
USA. Þar er raunar um annars kon-
ar áhrif að ræða en þau, sem ollu því
að Haig taldi að fara yrði gætilega í
orðaskiptum við PLO. Bandaríkin
era auðvitað alveg múlbundin hvaö
ísraelsmenn snertir og munu aftur
og aftur lenda sem einskonar
ábyrgðaraðili í málum þeirra fyrir
botni Miðjarðarhafs. Nú þykist
stjórn Bandaríkjanna hafa komið
málum vel fyrir, losað sig við utan-
rikisráöherra, sem hélt með tsraels-
mönnum, en fengið í staðinn nýjan
ráðherra, sem í Bandarikjunum er
talinn sérstakur vinur Saudi-Araba.
Þetta eru augljósar hundakúnstir,
sem auðvitað breyta í engu
ábyrgðarstöðu Bandarikjanna hvað
israel snertir. Nýi utanríkisráðherr-
ann getur vel verið sérstakur mál-
vinur Saudi-Araba, og í hans skjóli
geta Bandarikjamenn haldið áfram
að iðka þá hættulegu stefnu að
standa leynt og ljóst með aögerðum
israelsmanna, þvi enginn trúir því á
málvin Saudi-Araba að hann hafi
gyðinglegan málstað.
Það er ljóst að Alexander Haig var
bæði of opinskár og of raunsær til að
passa í núverandi stjórnarmynstur
Bandaríkjanna. Honum lét ekki að
starfa þar sem engar skýrar línur eru
fyrir hendi. Honum lét heldur ekki að
vera sérstakur sendimaður forseta,
sem hefur enga reynslu í utanríkis-
málum. Þá mega Evrópumenn horfa
á bak utanríkisráðherra, sem skildi
þá betur en nokkur annar maður i
núverandi stjóra Bandarikjanna.
Svarthöfði