Dagblaðið Vísir - DV - 25.10.1982, Síða 13

DV. MANUDAGUR 25. OKTOBER1982.
13
þing og smalar þangað fulltrúum
sem sitja áttu þingið og fá þá á sitt
band. Þetta voru um 25 manns, og
svikust þeir ekki undan merkjum
enda var H.K. samþykktur inn á
þingið og tónninn var gefinn.
2. dagur
Nefndarstörf
3. dagur.
Uppstillingamefnd skilar áliti og
gengið er til kosninga um formann. I'
framboði er Ingólfur Arnarsson og
beðið er um uppástungur og er þá
stungiö upp á Haraldi Kristjánssyni,
en í pontu á föstudegi hafði hann sagt
þegar hann var að tala sínu máli að
hann hygðist ljúka störfum sínum
hjá INSI á þessu þingi með sæmd.
Fóru atkvæði svo að Haraldur
Kristjánsson vann með 2 atkvæða
mun, og var það mest megnis vegna
stuðnings þeirra Valhallarmanna.
Næst er stungiö upp á Gunnari
Tryggvasyni sem varaformanni, en
áður hafði Guðjón Kristjánsson er
var á lista uppstillingamefndar
dregið framboð sitt til baka er ljóst
var að Haraldur Kristjánsson var
oröinn formaður.
En það má taka fram að Guðjón
Kristjánsson sat í sambandsstjóm
með Haraldi og vissi því nokkurn
veginn að hverju gengið yrði ef farið
yrði til samstarfs við Harald. Fóm
leikar svo aö ekki bauð neinn sig
fram á móti Gunnari og var hann
sjálfkjörinn.
Þegar litið er á gang mála fyrr á
þinginu og málflutning Gunnars
Tryggvasonar var auðvelt aö draga
þá ályktun að hann var nokkuð
traust handbendi Haralds Kristjáns-
sonar.
Síðan er kosinn ritstjóri Iðn-
nemans og hafði þá Ari Gunnarsson
dregið sig til baka af uppstillingar-
lista og stungu þá menn úr flokki
Haralds upp á Þorsteini Haraldssyni
sem reyndar er í stjórn S.U.S. og fór
svo að hann varð sjálfkjörinn. Af
þessu má draga þá ályktun að ekki
hefur Haraldur staðið einn fyrir
f undinum uppi í Valhöll.
Nú er borinn upp listi upp-
PálmarHalldórsson
stillingarnefndar og draga þá
nokkrir menn sig til baka og voru þar
á meðal menn sem höföu mikla
reynslu í störfum INSI. Voru þessar
afsagnir aUar byggðar á því að ekki
treysti þetta fólk sér tU að starfa með
Haraldi Kristjánssyni. Þegar ljóst er
að fólk vantar i sambandsstjóm i
stað þeirra sem dregið höfðu sig til
baka stígur Haraldur í pontu og
stingur upp á 14 mönnum í sam-
bandsstjórn og voru þar á meöal
menn sem höfðu setið ValhaUarfund
Haralds.
Kosningar fóru svo að sá maður
sem hlaut flest atkvæði fékk ekki
nema 39 atkvæði, en fæst með-
atkvæði í sambandsstjórn voru 28
atkvæði. Á þaö ber að líta, að 23
seðlar vom auöir og 6 ógUdir og sýnir
þetta aö ekki fór mikið fyrir trausti
þingheims á Haraldi Kristjánssyni
ogCo.
Hefjast nú snarpar umræður
annarsvegar mUli hinnar nýkjörnu
stjórnar og svo fráfarandi stjórnar. I
þeim umræöum flettir fráfarandi
stjóm ofan af því „plotti” sem hafði
átt sér stað með söfnun atkvæða tU
handa Haraldi Kristjánssyni og hans
mönnum. Verður þetta tU þess að 5
aðalmenn og einn varamaður segja
sig úr sambandsstjórn. Þegar hér
er komið hefur hluta þingheims
sem ekki var handbf ndi Haralds
Kristjánssonar og Þorsteins Har-
aldssonar, en hafði gefið þeim sín at-
kvæði, snúist hugur gagnvart hinni
nýju stjórn og skiptist salurinn í
tvennt, þar sem annars vegar var
hin nýja stjóm og þeirra stuðnings-
menn, rúmlega 20 menn og hins
vegar andstæöingar um 40 menn. Nú
er borin upp dagskrárbreytingartU-
laga frá einum af stjómarmönnum
Haralds. I henni felst aö kosningar í
trúnaöarstöður skyldu endurteknar.
Við afgreiðslu tUlögunnar var kosiö
um hvort endurtaka ætti stjórnar-
kjör. Kosning fór fram og skiluðu 44
þingfulltrúar atkvæðaseðlum inn til
þingforseta. Þegar Haraldi var ljóst
hvemig komið var steig hann í pontu
og sagði af sér formannsstöðunni, en
áður hafði hann haft í hótunum um
að hann og stjórn hans mundi ganga
út af þingi og gera það óstarfhæft.
Sýnir þetta einna best að ekki er
virðingin mikil fyrir þinginu né
ábyrgö.
Starfsmenn þingsins töldu um
nóttina og af þeim 44 seðlum sem inn
komu voru 39 sem vUdu láta endur-
taka stjórnarkjör, 4 sögðu nei og einn
seðUl var auöur. Af þessu er ljóst að
borin hefur verið upp og samþykkt
tUlaga þess. efnis að stjórnarkjör
skyldi endurtekið.
Frestun —
biðstaða
Að svo komnu máli em flestir þeir
sem eftir eru menn sem vom and-
stæðingar Haralds Kristjánssonar
og Co. Eftir þinghlé er borin upp
tiUaga um hvort halda skuli þingi
áfram og kjósa nýja stjóm þar sem
litið var svo á að hin nýja stjórn hefði
sagt af sér þar sem hún var orðin
óstarfhæf sökum mannfæðar. Fóm
atkvæði svo að samþykkt var að
fresta þinginu og er máliö í biðstöðu
þar tU þing kemur saman á nýjan
leUc.
Ef Haraldur og hans menn skUja
ekki niðurstöður kosninga og eru
ekki tUbúnir tU að koma saman og
ljúka þingi, þá geta þeir fyrir mér og
minni stjóm kaUað sig löglega stjóm
INSI eöa hvort sem heldur þeir vUja
kaUa sig löglega stjóm hestamanna-
félagsins Fáks og möst þar inn og
skiptumlæsingar.
Nú skyldu menn kannski ætla að
Iðnnemasambandiö fengi að vinna
úr sínum málum en því var nú ekki
aldeUis að heUsa. DV slær því upp í
stórri frétt mánudaginn 18. október
aö þing INSI hafi leyst upp og
Haraldur Kristjánsson hafi gengið
út. I kjölfar fylgja fleiri fréttir. Þaö
verður aö segjast, að hvaða skoðanir
sem menn kunna að hafa um hlut-
laust fréttamat DV þá hlýt ég að
benda á aö DV hefur í þessu máU
komið fram sem algerlega hlutlaus
og óháður f jölmiðUl, en sömu sögu er
ekki aðsegja um Morgunblaöið.
Það er kannski ekki alvarlegast
hvernig lyktir þessa máls veröa,
heldur hitt aö greinilegt er að upp-
hlaupið á þingi INSI hefur verið
skipulagt af stuttbuxnadeild Sjálf-
stæðisflokksins, HeimdalU. Svo
grímulaust kemur afstaðan fram
eins og sjá má á frétt Morgunblaðs-
ins þriðjudaginn 19. október, en hún
ber yfirskriftina Dreg afsögnina tU
baka — hún var neyðarúrræði. I
texta blaðamanns Morgunblaðsins
standa m.a. þessi orð. Gæsalappir
eru mínar: „...Hin nýja stjórn fór i
dag í húsnæði Iðnnemasambandsins
tU að taka við húsnæði þess, en þar
var þá enginn til að afhenda þeim
lyklavöldin. Sem betur fer var lykill
með í förinni og skipti síðan hin nýja
stjórn um skrá...”.
Af þessu er ekkert annað hægt að
ráöa en að Haraldur Kristjánsson og
félagar hafi farið með blaðamanni
Morgunblaösins í skjóli myrkurs rétt
áður en blaöið fór í prentun. Ljós-
myndari, var og með í förinni eins og
sjá má ef fréttin er skoðuð. Það
kemur einnig í ljós í þessum texta að
blaðamanni Mbl. hafi nú ekki beint
litist á blikuna en veriö því dauð-
feginn að lykill hafi verið með í för-
inni.
Ég vU biðja þá sem lesa þessa
grein að skoða hug sinn vel áöur en
þeir taka afstööu tU málsins.
Það kann að vera aö HeimdaUur eða
SUS hafi skipulagt upphlaup á borð
við þetta og geta fróöari menn en ég
sjálfsagt fundið þess dæmi. En hér er
komið hættulegt fordæmi. Það er
mergurmn málsins.
Pálmar HaUdórsson,
fráfaraudi formaður
Iðnnemasambands íslands.
Finnbogi Hermannsson
öörum á hús, hvorki við Pólgötuna né
Arnarhól, heldur hitt að koma
manni nokkrum á spjöld sögunnar. I
einstæðri kjaUaragrein í DV 14.
október býður Jón Baldvin Hanni-
balsson Gunnari Thoroddsen arminn
og kveðst fús aö sveifla honum á
spjöld sögunnar gegnum huröargatið
á flokkskontór Alþýðuflokksins.
Hann hafi þegar lagt lag sitt við
komma og frammara, klofið Sjálf-
stæðisflokkinn í herðar niður og því
sé hann reiðubúinn að leggja lag sitt
við krataræflana þegar önnur úrræði
eru ekki fyrir hendi. Þetta er einnig
röksemdafærsla sem Jón Baldvin
er sáttur við, þegar hann gerist
vakthafandi dyravörður við flokks-
gám Alþýðuflokksins að bíða eftir
Gunnari Thor. að sveifla honum á
spjöldsögunnar.
Söguspjöldin
En hví skyldi niundi þingmaður
Reykvíkinga leggja nótt við dag að
skrifa heilsíðu kjaUaragrein í DV
vikuna áöur en hann sest á þing,
hvurs lags árátta er þetta eiginlega?
Vafist hefur fyrir ýmsum að útskýra
uppákomu Jóns Baldvins þann sama
dag sem honum auðnast að velgja
þingstóUnn til nokkurrar frambúðar.
Skyldi þetta stafa af hjátrú, þar eð
einatt hafa þing gerst skammæ, þeg-
ar hann hefur komiö við sögu, og svo
verði einnig um þetta, ef bráða-
birgöalög Gunnars Thor. verða feUd.
Er þetta ef til vUl hugljómun eins og
Jón Baldvin iíbúðinni Pólgötu 10.
Vilmundur fær, þegar hann er á
hlaupum með samloku í annarri og
kók í hinni og fram hefur komið í
kjöUurum að undanförnu? DV-for-
síðan þar sem hann, Jón Baldvin,
bíður formann stjómarskrárnefndar
velkominn í ráöherrabústaðinn frá
SólvöUum með þéttu handtaki, sé ef
til vUl sú opinberun sem knúið hafi
Jón Baldvin til aö rétta Gunnari
arminn að komast á söguspjöldin og
bíöi hann þess vegna viö gáminn að
knýi Hösmagi hurð einn daginn, svo
sem í Drangey forðum. Þá er enn ein
tUgátan eftir og varöar þessa eiUfu
áráttu mannskepnunnar að verða
„legend” og það helst í lifanda Ufi en
þaö eru fleiri kaUaðir en Ajatolla
Thoroddsen eins og léttlyndismenn
eru teknir að kalla forsætisráöherra.
Þessi síðasta varðar ef tU viU
uppeldi refsins í Selárdal; hvemig til
hefur tekist, hugleiöa ýmsir þessa
dagana. Er það mögulegt, að einn
þeirra sjái sjálfan sig í lágu skini
haustsólarinnar leiðandi gamlan
mann út úr flokksgámi
Alþýðuflokksins og niður Hverfis-
götu til myndatöku framan við
ChristianlX?
Finnbogi Hermannsson.