Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.1982, Blaðsíða 21

Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.1982, Blaðsíða 21
DV. MÁNUDAGUR1. NOVEMBER1982. 29 Leiklist Leiklist Leiklist Gesthn/r komast í uppnám yfír að heyra að þeir séu tykilpersónur i bók húsfreyjunnar. Leikerar f. v.: Margrót Guðmundsdóttir, Helga Bachmann, Róbert Amfínnsson og Herdis Þorvaldsdóttir. Myndir: Jóhanna Ólafsdóttir. Afþví bara? Þjóflteikhúsið: Hjáiparkokkamtr eftir Goorge Furth. ÞýAandi: óskar Ingimarsson. Lýsing: Krístinn Daníeisson. Búnmgan Heiga Bjömsson. Leikmynd: Baltasar. Leikstjórí: Helgi Skúlason. Æi! Af hverju er aldrei neitt gaman? Hvað skyldi annars vera oröið langt siðan maður hefur fengið ærlega að hlæja í Þjóðleikhúsinu? Það finnst mér að orðið sé býsna langt, kem því satt að segja ekki fyr- ir mig í svip hvenær það skeði síðast. Hvað um ykkur, lesendur góðir? Nú er auðvitaö leikhúsið og leiklist- in ekki barasta til þess ætlað aö hlæja þar að henni. Samt sem áður fara margir í leikhús til þess fyrst og fremst að lyfta sér upp, létta sér lund eina kvöldstund. Fátt er betur til þess fallið en ærlegur hlátur — þó það sé svo gieymt að morgni hvað var svona fyndið og hiægilegt. Engin ástæða að set ja fyrir sig þó til dæmis Þjóðieikhúsið sýni í og með og saman við önnur viðfangsefni sín simpla hlátursleiki, eins og raunar löngum hefur tiðkast þar í húsinu. Ef bara tekst það sem til er stofnað: að vekja nógan hlátur og kátinu á leiknum. Það er hætt við að eitthvað mikið sé að þegar þetta tekst ekki betur, and- svarið úr salnum verður eins dræmt og hikandi og raunin varð á frumsýn- ingu Hjáiparkokkanna á föstudag- inn. Hvað er eiginlega að? Einfaldast og auðveldast kann að vera að kenna sjálfu verkefninu um: ieikritið um hjálparkokkana sé bara ekki hentugt viðfangsefni handa leik- endum og áhorfendum. Það hefur svo sem sýnt sig áður að velgengni leikja á Broadway eða i West End er ekki einhlítur mælikvarði á notagildi þeirra hér á landi. En ég veit svei mér ekkL Við erum alvön amerísk- um hlátursleikjum af þessu tagi sem Leiklist Ólafur Jónsson oft hafa fengið feginslegan hljóm- grunn á meðal áhorfenda. Þótt þýð- ing Oskars Ingimarssonar kunni að vera mistæk á frumtextanum heyrði ég ekki betur en ýmsir velvirkir brandarar væru í íslenska texta leiksins, jafnvel fleiri en á frumsýn- ingu hæfðu í mark á meöal áhorf- enda. Og hvað er eiginlega svona fjarlægt, iangsótt við fólkið í leikn- um, að við fáumst ekki til að hiæja að því? I leiknum segir frá konu nokkurri, Ellen, sem skrifað hefur bók um kunningja sína, býður svo kunningj- unum heim til að sýna þeim bókina. Einnig hér er fullt af fólki að skrifa bækur, ráðuneytismönnum, ritstjór- um, háskólakennurum og fráskild- um hjónum, að skrifa um sjálft sig og hvað annaö. Á bak við fræga fólkiö í pólitikinni, fundunum og sjónvarpinu, og öllum viðtölum í helgarblöðunum hér hjá okkur, stendur áreiöanlegá annað fólk, for- eldrar þess og makar, böm eða systkini, sem eiga sinn hlut í frama þess og öllum fyrirgangi. Eins og í bókinni eftir EUen: fólkið í leiknum á sem sé aUt sammerkt í því að það lifir lífi sínu í skugga og þágu fyrir- fólks sem það að sinu leyti stendur undir og heldur á loft. Bágt að sjá af hverju ætti ekki að mega henda með góöum árangri gaman að slíku fólki og kringumstæðum á leiksviði hér hjá okkur. TIL SÖLU Varahlutir og aukaútbúnaöur á J.C.B. III—D 1978, opnanleg afturskófla. Snjóskófla. Olíuverk nýtt, afturdekk á J.C.B. felgum. Uppl. I símum 36135 og 44018. Helga Bachmann (t.v.) er eiginkona frægs rithöfundar og hefur nú sjálf skrifað bók. Edda Þórarinsdóttir (Lh.l er eiginkona þingmanns á hraðri leið í forsetastól en nú stendur skilnaður fyrir dyrum. En það var eins og þetta vildi ekki ganga í Þjóðleikhúsinu. Voru þó ágætir leikendur í hlutverkunum: Herdis Þorvaldsdóttir og Róbert Amfinnsson, Helga Bachmann, Edda Þórarinsdóttir og Margrét Guðmundsdóttir fara auðvitað létt með hina - einföldu manngervinga sem við er að fást í hlutverkunum, einstaka brandara í orði og æði í leiknum. Nú er fyridni í leiknum svo sem ekki mikil né merkileg í orði eða verki og verður sumpart ansi stagl- söm, sbr. þessa blessaða glerhurð sem allir eru alltaf að reka sig á hana. Leikurinn veltur, ímynda ég mér, mest á því aö allt fáist til að loða saman í einni skringimynd, einstaklingar og manngeröir, atvik og kringumstæður í meinfúsri lýsingu samkvæmisfólks og tískulífs sem auðþekkt sé utan leiks og allt í kringum okkur. I Þjóðleikhúsinu fékkst þetta dæmi ekki til að ganga upp í sviðsetningu Helga Skúlasonar, og dugöu þá engir farsalegir tilburðir til aö bæta úr skák. Það var eins og leikendur stæöu aleinir uppi í hlutverkunum, og höfðu ekki þegar til kom, jafnvel ekki Herdís sjálf og Róbert, svo sem neinu að miðla hlutverkunum nema ver.julegri verklagni sinni. Allan hljómgrunn vantaði, ekkert sam- hengi milli leiks og veruleika. Og þá var eiginlega ekki neitt eftir til að hlæja að því á sviöinu. Af hverju var þá verið að leika? Það held ég að enginn hafi vitað í Þjóðleikhúsinu á föstudag, kannski þessvegna að svona fór. Af því bara er ekki svar. Og þá má vera gaman- laust að leika gamanleik án þess að hafa neitt gaman af þvi. unga fólkinu, Trausti Eyjólfsson m w • Je Valbjörn Þorláksson' Róm 1960, Stangarstökk. Tokyo 1964, Stangarstökk, tugþraut. Mexíkó 1968, tugþraut. „Undirbúningur fyrir Ólympíuleikana er kostnaðar- samt fyrirtæki. Ekki síður í dag en hér áður fyrr. Við hvetjum alla til að kaupa miða í fjáröflunarhapp- drætti Ólympíunefndar. - Styðja þannig íslenska íþróttaæsku til þátttöku í leikunum. Gefa henni kostá þjálfun sem gefur árangur". 2BILAR 2 BMW315 2 BlllCK SKYLARK 3 ESCORTGL 2SAAB900GL 3 SUZUKIFOX HAPPDRÆTTI ÓLYMPÍUNEFNDAR ÍSLANDS

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.