Dagblaðið Vísir - DV - 02.03.1983, Side 15

DV. MIÐVIKUDAGUR 2. MARS1983.
15
aröbum sem ekki vildu gefa eftir
land sitt. Innan heimshreyfingar
síonista mætti Jabotinsky andstöðu
vegna ofsafenginnar afstöðu og klauf
hann sig úr hreyfingunni og stofnaði
eigin hreyfingu. Ben Gurion kallaði
Jabotinsky „Vladimir Hitler”. Begin
kallaði Jabotinsky „faðir eða rabbí”.
Gegn breskum
gæslusveitum
Þegar stríðiö braust út var um það
rætt í Irgun hvort stríðinu gegn Bret-
umskyldi haldið áfram. (Samkvæmt
„hvítbók” frá 1939 áttu Bretar að a)
halda áfram yfirráðum sínum í
Palestínunæstu 10 árin, b) takmarka
innflutning gyðinga við 75 þúsund á 5
ára tímabili og c) setja takmarkanir
á aögang gyðinga til kaupa á landi í
Palestínu. Þetta leiddi til þess að
síonískar bardagasveitir beindu
aðgeröum sínum mjög gegn breska
gæsluliðinu.)
Eftir hatrammar umræður í Irgun
um það hvort hætta ætti bardögum
gegn Bretum, sem voru í raun óbein
hjálp til hersveita Hitlers, þar sem
þær voru við Torbuk í Líbýu, ákvað
meirihlutinn að hætta um stundar-
sakir. Minnihlutinn sætti sig ekki viö
þetta og klauf sig úr hreyfingunni og
stofnaði áðurnefnda LEHY hreyf-
ingu. Einn af leiðtogum LEHY varð
Itshak Yzertinsky, þekktari undir
nafninu Yitshak Shamir, núverandi
utanríkisráðherra Israel.
Enda þótt Irgun undir forystu
Begins hefði ákveðið að hætta hern-
aði gegn Bretum varð reyndin önnur.
Á meðan breskir hermenn féllu í
bardögum gegn nasistum í Evrópu
og víðar, skipaöi Begin fáliðaðri
morðsveit sinni fyrir verkum í
Palestínu. Sveitir Irgun köstuöu
sprengjum á innflytjendaskrifstofur
í Tel Aviv, Haifa og Jerúsalem.
Bækistöðvar Breta urðu einnig fyrir
sprengjuárásum. Stærsta „afrek”
Irgun var unnið rétt eftir stríðið, þeg-
ar Haganas (Vamarsveitir Kibbúts-
anna) unnu að því að smygla flótta-
fólki til Palestínu, en Begin vann
skemmdarverk á þeirri starfsemi. I
júlí 1946 sprengdi Irgun hótel ,JCing
David” í Tel Aviv í loft upp. Spreng-
ingin varð 45 Bretum, gyðingum og
aröbum aö bana. Nokkmm dögum
eftir sprenginguna sendi Irgun frá
sér tilkynningu þar sem sagði að
Bretar héldu því fram að Irgun af-
sakaði hinn mikla f jölda mannfóma.
„Þetta er útúrsnúningur. Við sögð-
um að við syrgðum gyðingafómar-
lömbin og við meinum alltaf þaö sem
við segjum”, sagöi í orösendingu
Irgun. David Ben Gurion fordæmdi
Begin og Irgun og sagði „Irgun er
óvinur gyðinga”. Blaðiö A1
Hamishmar skrifaði: „Hvað kemur
næst? Eigum við að leggja örlög
þjóðarinnar í hendur alræmdri klíku
fasista? Er það ekki skylda okkar að
losa okkur við þá áöur en það er of
seint?”
Nú er foringi fasistaklíkunnar,
Menahem Begin, orðinn forsætisráð-
herra og foringi LEHY, Yitshak
Shamir, utanríkisráðherra.
Ariel Sharon
og hersveit 101
Gagnstætt Begin og Shamir er
Sharon fæddur í Israel. Sharon hóf
hemaðarferil sinn 14 ára gamall.
Eitt af fyrstu leiðandi verkefnum
sem hann fékk var þegar hann var 25
ára og majór, er Moshe Dayan gerði
hann aö foringja nýstofnaðrar her-
sveitar, hersveitar 101, en verkefni
hennar var að ráðast inn í Jórdaníu
og vinna hryðjuverk. Ein hroðaleg-
asta aðgerðin sem sveit Sharons
framkvæmdi var árásin á þorpið
Quibia. Árásin var gerð aö nætur-
þeli. Húsin vom sprengd í loft upp. 60
þorpsbúar, þ. á m. konur og böm,
létu lífið. Árás þessi var fordæmd og
kærö til Öryggisráðs Sameinuðu
þjóöanna. Ben Gurion neitaði því í
Knesset (ísraelska þinginu) að það
hefðu verið sveitir úr her Israel, sem
heföu framið ódæðið, enda þótt hann
og Dayan hefðu sjálfir fyrirskipað
það.
Moshe Sharret, þáverandi for-
Begin — bloðugur ferill.
sætisráöherra, skrifaði í dagbók
sína: „Ég sagði að enginn kæmi til
með að trúa slíkri sögu og við yrðum
afhjúpaðir sem lygarar.” Um
árásina skrifaði Sharret: „Ég for-
dæmdi Qibia, sem afhjúpaði okkur
frammi fyrir öllum heiminum sem
blóöþyrstar skepnur, reiðubúnar að
framkvæma fjöldamorð, óháð því
hvort aðgerðimar leiddu til stríðs
eðaekki.”
Sharon er sá sem ábyrgðin á
f jöldamorðunum í Beirút á að hvíla
á. Ábyrgðin liggur sjálfsagt ekki á
herðum Sharons eins; heldur þeirri
sveit foringja og stjómmálamanna í
Israel, sem á að baki blóði drifinn
feril. Að Sharon geti borið þessa
ábyrgð einn er ekkert vafamál, því
samvisku eða mannkærleika á sá
maður ekki. Virðing fyrir mannslífi
er heldur ekki til. Árið 1960 varð átta
ára sonur Sharons fyrir byssuskoti
og dó þegar hann var að leika sér að
byssu fööur síns. Sá sem lætur bam
sitt leika sér að hlöðnu morðtóli eða
gætir þess ekki að það nái ekki til
þess getur ekki borið viröingu fyrir
lífi. Slíkur maöur hefur samt verið
einn af helstu leiötogum síonista og
um skeið vamarmálaráðherra.
Fyrirskipunin um loftárásirnar á
Beirút og fjöldamorðin í Sabra og
Chatila, búðum Palestínuaraba í
Líbanon, sl. sumar vom ekki mistök
á stjórnmálaferli Sharons, eins og
sagði í einu íslensku blaðanna. Að-
gerðirnar sl. sumar voru vísvitandi
og í sama anda og þessir aðilar í ísra-
elskri pólitík hafa alltaf staðið fyrir.
„Engin Palestínuþjóð"
Að lokum skal þess getið að hér
hefur ekki veriö fjallað um afstöðu
og sögu síonistanna í Verkamanna-
flokknum ísraelska. Hún er frá-
bmgðin sögu þeirra Begins, Shamirs
og Sharons í mörgu. Eitt er þó
sameiginlegt. Afneitunin á rétti
Palestínuaraba til eigin fóstur-
jarðar. I því sambandi er ekki úr
vegi að ljúka þessari grein á orðum
eins helsta leiðtoga Verkamanna-
flokksins um langan tíma, Goldu
Meir, um palestínsku þjóðina: „Það
var ekki þannig að þaö væri til
palestínsk þjóð og að við kæmum og
rækjum hana burt og tækjum land
hennar. Hún var ekki til. ”
Samt er þjóð á flótta, ofsótt og
hrakin. Samt kostar ríkiö Israel stór-
fé og mannafla til að varpa sprengj-
um á flóttamannabúðir Palestínu-
araba, sem eiga sér ekkert annað
land en Palestínu.
Albert Einarsson
kennari.
Ba«8Ó«'8