Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1983, Qupperneq 35
35
Tíðarandinn
mi naaMavOK .ði HUOAaujuvam va-
DV. MIÐVIKUDAGUR16. NOVEMBER1983.
Tíðarandinn
Bjartar horfur
—umbetri
forrita-
þjónustu
við heimilin
i
„Nei, því miöur. Þetta forrit eigum
viö ekki — en viö eigum von á því,”
sagöi afgreiðslumáðurinn í tölvudeild-
inni, kurteis í bragöi.
Tölvudeildin í Bókabúð Braga
hefur komið upp sýningartölvum
ásamt myndskjám svo aö áhuga-
menn geta skoðað forritin í verki -
áður en þeir taka ákvörðun.
-DV-mynd Einar Olason.
inn leyfir þá slíkan munað, sem
reyndar er enginn munaður þegar á
allt er litið, heldur miklu frekar eðli-
legt skref á þróunarbraut hins íslenska
nútíðarheimilis.
En það stendur á forritunum. Þaö er
búið að panta þau — þau eru á leiöinni
— þau eru í tollinum — þau hljóta að
fara að koma — en því miður, þau eru
ekki til sem stendur.
Seiðandi framtíðarsýn örtölvu-
byltingarinnar lokkaði margan
metnaðarfullan heimilisföður til þess
að stelast í sparigrís f jölskyldunnar og
steypa úr honum afrakstri margra
mánaða og kaupa sér tölvu. Fyrir
þessum mönnum vakir gjaman að út-
vega litlu laukunum sínum þroskandi
skemmtun og notaleg fyrstu kynni af
framtíðartækninni, og sjálfir ala þeir í
brjósti þá von að læra af eigin ramm-
leik á leyndardóma tölvumálsins sem
auðvitað eru engir leyndardómar er til
kastanna kemur, heldur einfalt og rök-
rænt kerfi til þess að stjórna tækja-
búnaðinum.
BHeimilistölvurH
Baldur Hermannsson
andi fær þá hver og einn tölvumaður
það sem hugur hans stendur til.
Engar stelpur
„En það sem er alveg sérstaklega
spennandi í þessum efnum er það að nú
eru nytjaforritin að hellast yfir
markaðinn,” sagði mér Árni Kr.
Einarsson, tölvufrömuður Máls og
menningar sem er nýlega kominn úr
kynnisleit til Bretaveldis þar sem
heimilistölvumenning stendur með
hvað fegurstum blóma.
„Staðreyndin er sú,” sagði Arni, „að
framleiöendur hafa veriö uppteknir af
leikjaforritunum til þessa. Það er
tiltölulega einfalt verk að hanna slík
forrit og þau geta gefið af sér geipileg-
an arð ef vel tekst til. En nú eru að
koma bráðskemmtileg kennsluforrit af
ýmsu tagi. Það er bara tímaspursmál
hvenær þau veröa komin í búðirnar hjá
okkur.”
— Hvaðan koma vinsælustu forrit-
úi?
„Frá Bretlandi. Bretar hafa mikla
forystu í flestu því sem heimilis-
tölvurnar varðar, bæði vélbúnaöi og
hugbúnaði. Kaninn er einhvers staðar
langt á eftir og sama gildir um
Japani.”
— Hverskonar fólk er þaö sem að
jafnaði stingur inn nefi hér og biður um
tölvubókmenntir ?
KONUROG
TÖLVUR
Verða konur framtíðarþjóðfé-
lagsins íslenska annars
flokks þegnar í landinu?
Níutíu og átta prósent af þeim sem
hingaö koma í tölvuerindum eru
karlkyns,” segir Ámi Kr. Einarsson,
tölvufrömuður Máls og menningar á
öðrum stað í þessari opnu.
Nú vill svo óheppilega til að hundr-
að mínus níutíu og átta eru tveir og
liggur þá í hlutarins eðli, að aðeins
tvö prósent af viðskiptavinum tölvu-
deildarinnar eru kvenkyns og hygg
ég að minni tíöindi en þessi hafi
skotið mönnum ærlegan skelk í
bringu.
Tölvur og tölvuþekking eru lyklar
að gáttum f ramtíðarinnar og fari svo
sem horfir um áhuga kvenna þá er
algerlega einsýnt og engum blöðum
um þaö að fletta að konur framtíðar-
þjóöfélagsins íslenska verða annars
flokks þegnar í landinu. Það er nefni-
lega vitað mál að tölvuþekkingin
mun skipta miklu um starfsmögu-
leika og greiða fyrir eðlilegum frama
í atvinnulifinu og barátta kvenna
fyrir jafnræði kemur fyrir lítið ef
þær ætla að sitja af sér þessa stór-
kostlegu tækniþróun sem núna er í
fullum gangi.
Ég hringdi upp í Háskóla Islands
til þess að grennslast eftir kynja-
skiptingu þar í tölvunarfræðum.
Unga stúlkan sem varð fyrir
svörum sagði mér að nú væru 170
nemendur skráðir í þessa grein; þar
af væru 139 karlar og 31 kona — sem
sagt, 82% karlar og 18% konur.
Eg heyrði að ungu stúlkunni var
þungt niðri fyrir er hún las upp þess-
arskelfilegutölur.
— En er þetta ekki að lagast?
spuröi ég. Er ekki hærra hlutfall
kvenna af þeim sem eru nýbyr jaðir ?
„Því er nú miður,” sagði stúlkan
döpur „nýir nemendur eru alls 106;
þar af eru 88 piltar eöa 83%, en bara
18 stelpur, sem gerir 17%”'.
Þeir sem skilja eðli prósentureikn-
ings munu sjá í sjónhendingu að
vegur kvenna í tölvumálum fer
versnandi frekar en hitt og stefnir
raunar í algert öngþveiti.
Hinum herskáu stormsveitum
kvennahreyfingarinnar væri
kannski sæmst að íhuga hvort þarna
sé ekki verðugt verkefni jafnvöskum
konum í stað þess aö verja tíma
sínum í linnulaus ónot, ónefnasmíð
og hvimleiðar sérréttindakröf ur.
Hin veika staða kvenna í valda-
kerfi samfélagsins hefur öðru
fremur orsakast af þeirri veiku stöðu
í. atvinnulífinu sem þær völdu sér
sjálfar forðum daga og nú verður
ekki annað séö en þær kæri sig alls-
endis kollóttar um þá mikilvægu
framvindu sem kann að ráða úrslit-
um varðandi stöðu þeirra í framtið-
inni.
Það er konum til vansæmdar og til
lítillar giftu fallið að koma sér undan
byrðum þekkingarinnar, en koma
svo nöldrandi á eftir með allskyns
sérkröfur um kvótabótaskiptingu
kynjanna til starfa, embætta, þing-
sæta og annarra þrepa þjóðfélagsins
sem miklu varða um völd og áhrif.
Nú er það alkunn staðreynd að oft
vill lengi í minni loöa þaö sem einu
sinni hefur borist þangað. Þess
vegna er áriðandi að stúlkur verði
hvattar til tölvuleikja á heimilunum
þegar í bamæsku, ekkert síður en
drengirnir, en reynslan í þeim efnum
hérlendis mun vera sú sama og er-
lendis; strákamir láta ekki segja sér
söguna tvisvar en sökkva sér í spenn-
andi tölvuspil en litlu stúlkumar
sýna þeim litla viröingu og kjósa
fremur að dunda við brúður og iðka
mömmuleiki.
Ef öll þessi dæmi sem hér hefur
verið vikið að í örstuttu máli gefa
einhverja vísbendingu um hvaða
hlutskipti íslenskar konur ætla sér
sjálfar í þjóðfélagi framtíöarinnar
þá er voði á ferðum.
„Eg held að nærrl 98% þelrra
sem hingað koma í tölvuerindum
séu karlmenn”, segir Ami Kr.
Einarsson, tölvufrömuður Máls
og menningar sem hefur á
skömmum tíma komið þar á fót
Ijómandi góðri tölvuritaþjónustu.
-DV-mynd Einar Ólason.
— Og hvenær áttu nú von á því?
spurði ég.
„Það er nú ekki gott að segja. En það
er búið að panta það svo að það hlýtur
að fara að koma,” sagði afgreiðslu-
maðurinn og brá fyrir dálítiö kímilegu
viðskiptaglotti á rennisléttu og snyrti-
legu andlitinu.
— Alltaf sama sagan, hugsaði ég og
rölti vonsvikinn burt. Tækjabúnaður-
inn er alls staðar fáanlegur og engum
vandkvæðum bundið að verða sér úti
um snortra heimilistölvu, ef f járhagur-
Hugvitssamir
kaupahéðnar
En það er ekki nóg að eiga tölvu ef
forritin vantar. Það hefur skort alveg
skelfilega á sjálfsagöa forritaþjónustu
við íslensku heimilin til þessa.
Ástæðurnar eru af ýmsum toga eins
og gengur en þó er ein þyngst á
metum, en það er hin gifurlega álagn-
ing ríkisvaldsins á þennan nauðsyn-
lega hugbúnað.
Hugvitssamir viðskiptamenn og
kaupahéðnar hafa þó loksins fundið
ráð sem dugar. Þeir ætla nú að hefja
framleiöslu á ýmiskonar forritum hér
á gamla Fróni í samráði við hina út-
lendu handhafa höfundarréttar.
Það er útlit fyrir að verðlag á f orrita-
snældum lækki um nærfellt þriðjung
frá því sem nú er, vegna þessa ágæta
framtaks og þess utan er öruggt að
framboðið á eftir að stóraukast og von-v
„Fyrir fáeinum árum var það helst
harður kjarni tæknisinnaðra manna,
en þar hefur orðið stór breyting á. Það
er mjög áberandi að tölvuáhuginn er
að breiðast ört út um allt þjóðfélagið
og viðskiptavinimir koma hingaö
stööugt yngri. Eg held að stærsti hópur
okkar viðskiptavina sé þetta á bilinu
18—40 ára og þar af eru karlmenn í
gífurlegum meirihluta — það á jafnt
við urnunglinga sem fullorðna.”
— Hefuröu einhverja hugmynd um
hversu stór hann er, þessi meirihluti?
„Eg held svei mér þá að 98% þeirra
sem hingað koma í tölvuerindum séu
karlmenn og þá ekki síst áhugasamir
unglingar. Eg minnist þess ekki að
hafa nokkurntíma afgreitt stelpu hér í
tölvudeildinni — örfáar fullorðnar
konur en engar stelpur,” sagði Árni að
lokum og held ég að þessi lokaorð hans
mættu verða mörgum töluvert
umhugsunarefni.