Dagblaðið Vísir - DV - 07.04.1984, Blaðsíða 11

DV. LAUGARDAGUR 7. APRIL1984.
11
Lœkjarbrekka
<L? <L? 'l?

Bezt er að hafa sem flestar kokkahúfur og fæstar krónur
Hvítt, kalt
og notalegt
Lækjarbrekka er kuldalega nota-
leg eins og skandinavisk krá. Gamalt
hús á íslenzkan mæiikvaröa hefur
veriö gert upp af alúð og natni og
hvítmálaö í hólf og gólf. Ljós viöur er
í gólfi, hvítt reitamynztur í lofti og
hvítar spónaplötur í veggjum.
Skyldu spónaplötur hafa verið
notaöará 19. öld?
Inn í þetta hafa verið látin
skandinavisk húsgögn. Stólarnir eru
renndir, með pílárum í baki og snúr-
um í setu. Á borðum eru lifandi blóm,
tauþurrkur og fallegur borðbúnaöur.
Allt væri þetta ljómandi gott, ef vín-
glösin væru ekki lika skandinavisk,,
útvíkkuð að ofan, sniðin fyrir vond
vín. Suður í siðmenningunni vita
menn hins vegar, að vínglös eiga að
þreng jast að ofan til að magna ilm.
I gamla bakariinu viö Bankastræti
er hvítt skatthol með rúöum, svo að
við sjáum postulinshundana fyrir
innan. Þama er líka hvít Borgundar-
hólmsklukka, svo og málverk og
grafík, sem betur fer ekki hvít.
Þjónustustúlkurnar eru hvitklædd-
ar. Skyldum við vera komin í geril-
sneydda og fitusprengda mjólkur-
stöð? Nei, hér brakar sem betur fer í
gólfum.
Nokkur fleiri setuskot eru á neðri
hæðinni og á hinni efri, sem er opin
upp i mæni og öll hvítmáluð. Á
hverjum staö í húsinu viröist
Lækjarbrekka vera lítil, en hún
leynir á sér. I rauninni er þetta stór
veitingastaður fyrir hundraö manns
isæti.
Á öld örbylgjuofna eru langir mat-
seðlar aftur komnir í tízku. A seðli
Lækjarbrekku eru 39 réttir, eins
konar sýnisbók íslenzkrar fánu, að
viðbættum frönskum sniglum. Réttir
dagsins eru hins vegar fáir, forréttur
og súpa, þrir aðalréttir og eftirrétt-
ur. Réttir dagsins eru lítiUega
ódýrari en fastaréttirnir.
Ur sýnisbókinni prófuðum við ekki
smokkfisk, snigla, graflax, salat,
skötusel, hreindýrabuff og sjö af átta
tegundum kaffis, þótt aUt væri þetta
freistandi. Við reyndum hins vegar
þessa rétti af fastaseöli:
Hrátt hangikjöt gott
Rjómalöguö skelfisksúpa meö
indverskum keim reyndist vera
hressandi. Hún var fremur rækju-
súpa en skelfisksúpa, bjó aöaUega
yfir rækjum, en litlu af kræklingi.
Karríbragðið var skemmtilega
snarpt. Með súpum staðarins var
borið fram gott tref jabrauð með osti.
Hrátt hangikjöt á melónu kom á
óvart og var einn bezti rétturinn,
sem prófaöur var. Kjötið var hvorki
of þurrt né of salt. Það var raunar
meyrt sem hrásteikt gæðakjöt af
nauti. Auk melónubáts fylgdi
einstaklega ánægjulegur piparrótar-
rjómi, aUs ekki of sterkur, svo og
sítróna, tómatur og gúrka.
Smjörsteiktur regnbogasilungur
frá Laxalóni sameinaði gott hráefni
og varfærna matreiðslu. Eg hef ekki
fengið slíkan eins vel matreiddan á
öðrum veitingahúsum. Með honum
fylgdi bragösterk blanda af rækjum,
kapers og smjör með sömu blöndu.
Ennfremur sýröar gúrkur.
Eini gaUinn við þennan rétt er, að
hann heitir Cleopatra. I handbókum
hefur mér ekki tekizt að finna neina
matreiðsluaðferð eða meðlæti, sem
kaUað er eftir hinni egypzku drottn-
ingu. Hér er semsagt eitt dæmið um,
aö kastað er fram fínum orðum, sem
enga merkingu hafa í þessu sam-
hengi.
Tumbauti með ferskum sveppum,
ekki úr dós, bakaðri kartöflu og bök-
uðum tómati, svo og löngum baun-
um, var hrásteUítur eins og vera ber,
meyr og bragögóöur. Athyglisvert
var, aö baunimar voru ekki mauk-
soðnar, heldur hálfstinnar, sem
kaUaö er „al dente” suður í löndum.
Fyrir bragöiö vom þær ætar.
Léttsteiktur ærvöðvi var hins
vegar ofeldaður, grár og þungur
undir tönn. Hann var borinn fram
með sama meölæti og tumbautinn,
svo og beamaise sósu, sem var með
bezta móti. Þaö er vel af sér vikiö i
þjóðfélagi, sem stendur á blistri af
áti á beamaise sósu.
Dósahnrfurínn
fítíð notaður
Með kjötréttum Lækjarbrekku
fylgdu yfirleitt ferskir sveppir,
bökuð kartafla og bakaður tómatur,
hinar furöu góðu langbaunir og
annaöhvort sósa eöa kryddsmjör
með steinselju og hvítlauk. Þaö
siöara fylgdi ærvöðvanum.
Með fiskréttunum fylgdu sömu,
ágætu baunimar og sveppimir, soðin
kartafla og soönar gulrætur, senni-
lega úr dós. Þetta síöasta er undan-
tekning, því aö annars er dósahnífur-
inn ekki mikið notaöur á þessum
staö, kokki sé lof og dýrö.
Af réttum dagsins var prófað tært
nautakjötseyði með gúrkubitum.
Þetta var mild og góð súpa, en átti
ekkert skylt við Monte Carlo súpu,
þar sem allt aðrir hlutir fljóta. Ut af
fyrir sig skiptir þetta engu, þegar
súpan er góð, en sýnir þó kæruleysi í
meðf erð naf ngifta.
Karríristaðar rækjur með hrís-
grjónum og ristuðu brauði voru
meyrar og góðar, ekki löörandi í
neinu gúmulaði, en karríið var tölu-
vert áberandi í bragði.
Pönnusteikt lúða með banana og
sveppum var mildilega elduð og
bragögóö, borin fram meö
hollandaise sósu.
Sama sósan fylgdi glóöarsteiktum
eldislax, sem var þurr og bragð-
daufur eins og um frystan sumarlax
væri aö ræða. Ef til vill hefur hann
villzt inn í frysti, en alténd var hann
of lengi eldaður.
Léttsteiktur nautavöðvi með blóm-
káli og bearnaise sósu var borinn
fram miðlungi steiktur, þótt beðið
hefði verið um hann hrásteiktan.
Sem miölungi steiktur var hann
ágæturmatur.
I annað sinn prófuðum við af seðli
dagsins ostgljáðan hörpuskelfisk i
hvítvínssósu, borinn fram i skel,
meyran og góðan, sennilega ekki
þíddan í örbylgjuofni.
Ennfremur ristaöar rækjur með
sveppum, kryddgrjónum og nauta-
kjöti, svo og höm. Sá réttur hafði
einkum hamarbragö, enda er var-
hugavert aö blanda höm við milda
sjávarrétti, svo sem einnig gerist í
númer fjórtán á matseðli Lækjar-
brekku. Höm drepur milt bragð
rækju og hörpudisks.
Eftirréttir eru ekki spennandi í
Lækjarbrekku, en kaffið er gott,
borið fram meö smákökum úr
möndludeigi.
Vínlistinn er langur og fullur af
ýmsum óþarfa. Þar má nota Chianti
Antinori, Chateau de Saint-Laurent,
Geisweiler Reserve og Chateauneuf-
du-Pape af rauðvínum, Chablis og
Gewúrztraminer af hvítvínum og Tio
Pepe af sérríum. Dísætt hvítvín
hússins er ekki við hæfi borðhalds.
Sprotí frá Torfunni
Þjónusta er góð í Lækjarbrekku,
alúöleg og blátt áfram. Vatni er hellt
í glös strax við komu gesta. Síðan er
fylgzt meö gangi mála, svo að fljót-
legt er að koma óskum á framfæri.
Kolbrún Jóhannesdóttir, sem áður
var með Torfuna, rekur staðinn með
fjölskyldu sinni. Yfirkokkur er Guð-
mundur Yngvason, en Ingi
Friðgeirsson gerir lika góða hluti.
Yfirþjónn er Olafur Sveinsson, sem
varítólf áráSögu.
Á fastaseðli er miðjuverð súpa 81
króna, forrétta 174 krónur, smárétta
175 krónur, sjávarrétta 246 krónur,
kjötrétta 533 krónur og eftirrétta 95
krónur. Kaffi er á 35 krónur og vín-
glas á 52 krónur. A seðli dagsins eru
verö lítillega lægri og í hádeginu
heldur lægri en á kvöldin.
Þríréttuö veizla með hálfflösku af
víni á mann og kaffi kostar aö meðal-
tali 742 krónur á mann af fastaseöli,
680 krónur af kvöldseðli og 647
krónur af hádegisseðli. Tveir réttir
af dagseðli gætu kostað 425 krónur á
kvöldin og 392 krónur í hádeginu.
Lækjarbrekka er svokallaður
millistaður í verölagi. Matreiöslan
og andrúmsloftið er hins vegar eins
og hæfir dýrum stööum. Þess vegna
er hagkvæmt og gaman að fara út aö
borða í þetta gamalgróna hús.
Jónas Kristjánsson.
CITROEN EIGENDUR
AKIÐ ÁHYGGJULAUSIR UM í SKAF-
RENNINGI JAFNT SEM STÓRGRÝTI
Eigum fyrirliggjandi hlífðarpönnur
undir vél og gírkassa fyrir Citroen
GS og GSA. Ásetning á staðnum.
BIFREIÐAMVERKSTÆÐIÐ
knastós
SKEMMUVEGI 4
KÓPAVOGI
SIMI 77840
HIT ALEIRB AKSTR ARNIR
ERU
KOMNIR
......i..._j
REMEDIA
Borgartúni 20. Sími 27511
Hvað er svona
merkílegt við það
að mála stofuna
fyrír páska?
Ekkert mál -
0 með kópal.