Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.1984, Page 16

16
■■■■■■
DV. LAUGARDAGUR10. NOVEMBER1984.
■■■■■■■■■■■■■■
Kafli úr bókhni
ff
Rmmtán ára á föstu
ff
25. júní.
Lísu snarbrá þegar hún leit á daga-
talið. Blæðingar áttu að vera byrjaðar
fyrir fimm dögum. Oftast voru þær
reglulegar. Það skyldi þó ekki hafa
gerst...? Henni varð hugsað til nætur-
innar eftirminnilegu í Húsafelli. Það
skyldi þó ekki vera...? spurði hún
sjálfa sig og fékk fiðring í magann. Um
stund þyrmdi yfir hana. Hvað mundi
hún gera ef hún væri orðin ólétt? Hún
sá mömmu i anda brjálast við þessi
SMÁAUGLÝSINGAR DV
MARKAÐSTORG
TÆKÍFÆRANNA
Þú átt kost á aö kaupa og selja allt sem gengur kaupum og sölum. Bara aö
nefna paö í smáauglýsingum DV, hinu ótrúlega markaöstorgi tækifæranna.
Markaöstorgiö teygir sig víöa. Þaö er sunnanlands
sem noröan, vestan sem austan, í bátum sem flug-
vélum, snjóbílum sem fólksbílum, hvarvetna er DV
lesiö.
Einkamál. Já, þaö er margt í gangi á markaðstorginu,
en um hvaö er samið er auðvitaö einkamál hvers og
eins.
Sumir borga meö fínpressuöum seölum. Menn ný-
komnir úr banka? Þarf alls ekki aö vera. Gætu hafa
keypt straubretti á markaöstorginu daginn áöur.
Smáauglýsingar DV eru markaöur meö mikinn mátt.
Þar er allt sneisafullt af tækifærum.
Þaö er bara aö grípa þau.
Þú hringir.
Viö birtum... Þaö ber árangur!
tíðindi.
— Á þetta svo að bætast ofan á allt
annaö á þessu heimili? mundi hún
segja.
Lisa reyndi að hughreysta sjálfa sig.
Kannski var þetta bara della i henni.
Blæðingarnar gætu hafist þá og þegar.
Stundum þurftu konur að leita til
læknis út af óreglulegum blæöingum og
þeir kipptu þeim i liðinn.
Hún var ákveðin i að segja Arna frá
grun sínum þegar hún hitti hann um
kvöldið. Þetta var líka atriði sem
snerti hann jafnmikiö og hana.
Lísu fannst tíminn til kvölds lengl aö
líöa. Hún var taugaóstyrk þegar hún
kom inn í stigaganginn heima hjá
Áma. Hann óx við hverja tröppu. Hún
samdi i huganum þaö sem hún ætlaöi
að segja honum. Það mætti ekki vera
of hátíðlegt eða of alvarlegt. Hún
mættí ekki hræða hann um of eöa láta
hann fá sektarkennd.
Arni skynjaði undireins að Lisu lá
eitthvað á hjarta þegar hann tók á móti
henni. Hún var óvenju þungbúin og
stökk ekkl einu sinni bros.
— Ereitthvaðað, Lísa? spurði hann
þegar hún var komin inn i herbergi til
hans og sest á rúmið. Þú ert eitthvað
svo döpur og einkennileg, bætti hann
viö. Honum stóð ekki á sama.
— Það er svo sem ekkert alvarlegt,
muldraði hún og horfði niður á teppiö.
Þetta er kannski tóm vitleysa í mér.
Hvað var svo sem ekkert alvarlegt?
Ami reyndi aö láta sér detta eitthvað í
hug. Haföi hún verið rekin að heiman
eða úr vinnunni? Haföi mamma
hennar fengiö hjartaáfall eða systkini
hennar orðið fyrir slysi? Kannski litla
bamiö systur hennar? Hann vissi ekki
hvaðan á sig stóð veðrið.
— Æi, við getum talað um þetta
seinna, andvarpaöi Lisa. Andrúms-
loftíð var alltof alvörugefið. Svo staröi
Arai á hana eins og hann byggist við
stórtíðindum. Hún haföi ekki farið rétt
aö.
Hún var búin að gera hann það
forvitinn að hann var ákveðinn í aö
reyna aö toga upp úr henni leyndar-
dóminn.
— Svona, láttu það koma, sagði
hann og settist viö hliðina á henni.
Skyndilega laust þeirri hugsun i
kollinn á honum aö nú ætlaði hún aö
segja honum upp. Segði að það væri
engin framtíð i þessu hjá þeim, þau
væru alltof ung til aö taka þetta alvar-
lega. Ef til vill haföi andlát Sigtryggs
gamla komið einhverju rótí á huga
hennar og fengið hana tíl að endur-
skoða tilveruna.
Lisa ákvaö aö láta það vaöa.
— Arni, það eru fimm dagar síðan
ég átti aö byr ja á blæðingum.
Hann hrökk við, — hafði átt von á allt
öðm en þessu. Hvað var hún elginlega
aö reyna að segja honum? Hann hafði
óljósan grun um þaö.
— Nú, var þaö eina sem hann gat
stunlð upp.
— Já ... skilurðu ekki?
KannskL ..
Hún leit á hann. Hann horföi niður;
þetta haföi greinilega komiö honum úr
jafnvægi.
— Það þarf ekki aö vera... ég
meina... fimm dagar eru ekki
margir, sagöi hann.