Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.1985, Blaðsíða 16

16
DV. MÁNUDAGUR 23. SEPTEMBER1985.
Spurningin
Finnst þór mánudagar eitt-
hvað leiðinlegri en aðrir dag
ar?
Olafur H. Einarsson: Nei, þeir geta
meira að segja verið mjög skemmti-
legir. Það fer eftir því hvernig maöur
er stemmdur.
Sólrún Maggý Jónsdóttir: Mér finnst
þeir alltaf ágætir. Laugardagarnir eru
þó betri.
Þóra Hallgrímsson: Nei, þeir eru mjög
skemmtilegir dagar, stundum jafnvel
skemmtilegri en aðrir. Annars eru all-
ir góðir dagar mínir uppáhaldsdagar.
Soffía Kristinsdóttir: Nei, þeir eru
mjög góðir því þá er ég búin á hádegi í
skólanum. Eg held samt meira upp á
laugardagana.
Sigurður Snorrason: Nei, síst. Þeir eru
betri að því leyti að maður er frískur
eftir helgina og úthvíldur.
Snorri Snorrason: Nei, mér leiöast
helgar. Eg fer mjög sjaldan út að
skemmta mér.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Mistök í
kjötframleiðslu,
vinnslu og kynningu
Neytandi teiur vinnsiu, sölu og kynningu iambakjötsins úrelta.
Neytandi skrifar:
Það má án efa fuUyrða að bram-
bolt það sem nú er í sviðsljósinu hjá
bændasamtökunum, framleiðsluráði
þeirra, og krafan um það að láta
varnarliðið éta lambakjötiö, sé til
komið fyrir mikil mistök bændasam-
takanna sjálfra og forsvarsmanna
þeirra, framleiðslu og vankynningu
á umdeildri afurð, lambakjötinu.
Fyrir þaö fyrsta hefur íslenskt
lambakjöt verið meðhöndlað lengst
af sem venjulegur stykkjavarningur
en ekki hráefni til matseldar.
Skrokkar eru færðir í eins konar
nærföt, prjónaöa serki, og síðan
fleygt inn í frysti, þar sem þeir frjósa,
eða fremur héla, og haldast síðan
frostþurrkaöir þar til þeir eru keyrð-
ir í verslanir þar sem þeir fá síöan
enn eina meðhöndlunina og hana
mjög misjafna, frá verslun tU versl-
unar.
I verslunum eru skrokkar hlutaöir
í sundur og alltaf á sama gamla mát-
ann. — Lambalærin með hækUnum,
þá hryggurinn, sem er orðinn útflatt-
ur, minnir óneitanlega á gamlan
Bretabragga og er óhagkvæmur
kaupendum, bæði hvað varöar verð
og gæði.
Síöan eru tU tilbreytingar, og einn-
ig aö kröfu hefðbundinna sunnudags-
venja, búnar tU „kótelettur” — eða
eins konar „skammbyssur”, sem
hafa örUtla kjöttægju í krikanum en
langt og mjótt „byssuhlaup”, sem
samanstendur af þykku fitulagi. —
Loks frampartar í ýmsu formi, aðal-
lega þó kynntir sem „súpukjöt”.
Matarvenjur eru þó að breytast og
margir reyna aö fá kaupmenn tU að
útbúa úr framparti sneiðar til aö
setja á „griUið”, en þaö vill oft vefj-
ast fyrir kaupmanni hvað viðskipta-
vinur á við.
Sneiðar á „grUl” þurfa að vera
svona 3—3,5 cm á þykkt, ef vel á aö
vera, og til að þær hreinlega vefjist
ekki upp og endi sem kínverskar
pönnukökur.
Og enn er eins og þeir er sjá um
kynningu og pökkun á kjöti átti sig
ekki. I nýjustu umbúöunum sem
koma frá, að ég held, Kjötiönaðar-
stöð Sambandsins eru pakkaðar lær-
issneiðar, stundum bitar úr fram-
parti lambaskrokks, sem geta verið
góðar.
En hvað skeður? Sneiðarnar eru
svo þunnar að þær eru ónothæfar til
að „grilla” þær. Hver er hugsunin á
bak við þessa pökkun? Kannski ein-
hver misskilinn sparnaöur? Hver
veit?
Það er eins og framleiösla, vinnsla
og kynning á lambakjötinu okkar
hafi „orðið úti” í þess orðs fyllstu
merkingu. Á öllum sviðum og alls
staðar, jafnt hér á landi sem erlend-
is. Og kannski verst erlendis, þar
sem það er helst kynnt í veislum
frammámanna, helst þekktra fyrir
góða mætingu í kokk teilboð!
Jafn kosninga-
réttur grundvöllur
mannréttinda
Reykvikingur skrifar:
Samtök, sem kalla sig „Jafnrétti” á
milli landshluta, hafa mjög haft sig í
frammi út um byggðir landsins. Mér
hefur helst virst þetta vera samtök
nokkurra nöldurseggja sem öfunda
Reykvíkinga af fjölbreyttu mannlífi.
Hafa þeir fundað stíft í dreifbýlis-
bæjum og reynt að ala á óánægju með-
al íbúanna.
Eitt af baráttumálum þessa félags-
skapar er að landshlutarnir fái full um-
ráð yfir þeim gjaldeyri sem aflað er
innan þeirra. „Jafnréttissinnarnir”
halda greinilega að það að draga fisk
úr sjó skapi eitt sér gjaldeyri. Það
hvarflar ekki að þeim að það kosti eitt-
hvað að flytja vöruna og koma henni á
markað fyrir neytendur. Er það
kannski ekki gjaldeyrisskapandi? Eða
aö halda úti alls kyns þjónustu fyrir
framleiðslutækin á landsbyggðinni?
Eða að sjá íbúum landsins fyrir mennt-
un og afþreyingu? Eða að flytja inn
vörur og kom þeim heim á hlað til
neytenda á landsbyggðinni?
Eg skil ekki hverju þessir menn
hyggjast ná fram meö því að ala á
sundrungu meöal þjóðarinnar. Viö er-
um ein keðja og hún er ekki sterkari en
veikasti hlekkurinn. Allir leggja hönd
á plóg með starfi sínu og skapa þjóð-
inni gjaldeyri, sama hvert starfið er.
Vinnan er verðmæti. Það er eðlilegt að
verkaskiptingu sé komið á; einn lands-
hluti sjái að mestu um aðföng úr sjó,
annar um landbúnaðarframleiöslu og
annar um þjónustu vegna legu sinnar
og landkosta. Meöan allir leggja sig
fram er verið að skapa gjaldeyri og vel
komið fyrir þjóðinni.
Það eina sem þessi samtök ættu að
berjast fyrir er jafn kosningaréttur
milli landshluta. Aö Vestfirðingar
skuli hafa fimmfaldan kosningarétt á
við Reykvíkinga er suöur-afrískt.
Landiö á aö vera eitt kjördæmi og hver
maður á aö hafa eitt atkvæði. Það eru
grundvallarmannréttindi.
Ef þessi samtök unna jafnrétti í raun
þá setja þau þessa kröfu á oddinn. Ann-
ars sigla þau undir fölsku flaggi.
Vist er landið fagurt og fritt, segir
lesandi, og hér er dœmi um það:
Svartifoss í Skaftafelli.
Hver keypti
notað
Nordmende
í nóvember
’84?
Þorbjörg Karlsdóttir hringdi:
Ég seldi manni nokkrum Nord-
mende-sjónvarpstæki í nóvember 1984.
Gleymdi ég að tilkynna RUV um þetta
og nú hef ég veriö rukkuö um tvöfalt
gjald. Það sætti ég mig ekki við og
skora á manninn sem keypti aö hafa
samband við innheimtudeild sjón-
varpsins svo leiðrétting fáist.
Lesandi vill refsiaðgerðir gegn
Bandaríkjamönnum og Ronald
Reagan forseta fvrir ærnar sakir að
hans áliti.
Refsiaðgerðir
gegn Reagan?
Tómas David Björnsson skrifar:
Forsíöufyrirsögn Morgunblaðsins þ.
11.9. ’85: „Reagan fyrirskipar strang-
ar refsiaðgerðir gegn Suöur-Afríku.”
Átrúnaðargoð Morgunblaðsins, Ron-
ald Reagan, fyrirskipar refsiaðgerðir
einu sinni enn.
Hvernig væri að hver þjóö fyrir sig
fyrirskipaði refsiaðgerðir gegn Banda-
rikjunum og Reagan vegna misréttis
og kúgunar á indíánum, vegna Ku-
Klux-Klans, vegna vopnasölu um heim
allan, vegna kjarnorkusprengjutil-
rauna, vegna vígbúnaðarkapphlaups
við Sovétríkin, vegna stjörnustríðs-
áætlunar Reagans í geimnum, o.s.frv.
Listinn er mun lengri en við látum
þetta nægja í bili.
Ef Velvakandi er orðinn leiöinlegur,
eins og maður nokkur skrifaði nýlega í
Velvakanda, þá er þaö engin furða.
Mörgum bréfum er stungið þar undir
stól (eða inn í einhverja möppu) ef þau
falla ekki inn í pólitískar skoðanir
Morgunblaösins, flokksblaðs sjálf-
stæðismanna, með þess takmörkuöu
hugmyndir um líf á þessari plánetu.
Heilbrigð
þjóð í
fögru landi?
Konráð Friðfinnsson skrifar:
1 ferðaritum um Island er landið dá-
samað á alla kanta. Það er fagurt, loft-
ið er hreint og árnar ómengaðar.
En ekki er allt sem sýnist. I landinu
býr þjóð sem vinnur 14—16 stundir á
sólarhring til að hafa í sig og á. Þetta
er ekkert vit.
Víst er landið fagurt og frítt. En
þjóðfélagið er ekki heilbrigt. Bilið milli
ríkra og snauðra heldur áfram að vaxa
þótt hér geti verið paradís fyrir alla.