Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1986, Blaðsíða 37
DV. FIMMTUDAGUR 3. APRÍL1986.
37
Sviðsljós
Sviðsljós
Sviðsfjós
Sviðsljós
Á þorra-
blóti í París
- frá Sigrúnu Harðardóttur, frétta-
ritara D V í Amsterdam
Ljósmyndarinn Dave Hogan frá The Sun gleymir Madonnu aldrei. Enda ók
hún yfir löppina á honum, margbraut hann og ók i burtu án þess að spyrja
um meiðslin. Hann er ennþá með gifs upp í nára og verður þannig næstu
vikurnar.
Þaueru
yndislegt par
Helstu hrollvekjur fjölmiðlafólks
eru þessa dagana Madonna og eigin-
maðurinn Sean Penn. Bæði eiga nú
yfir höfði sér kærur fyrir líkams-
meiðingar og alls kyns tjón sem hafa
orðið af þeirra völdum hjá pressulið-
inu. Sean hefur lumbrað á svo mörg-
um ljósmyndurum og blaðamönnum
að kærurnar flykkjast inn hjá hinum
ýmsu embættum í heiminum. Ma-
donna hefur hingað til haldið sig til
hliðar en fyrir skömmu skipaði hún
bílstjóra sínum að aka áfram fyrir
framan Heathrowflugvöllinn í Lon-
don með þeim afleiðingum að bíllinn
brenndi yfir fótlegginn á næsta ljós-
myndara. Og stjarnan gaf sig ekki
að heldur, það var ekki á dagskránni
að stöðva bílinn og athuga hvort
lifsmark reyndist með fórnardýrinu.
Á meðan þessu fór fram dundaði
Penn sér við að henda múrsteini í
höfuðið á nærstöddum ljósmyndara
þar sem hann var á ferð í Berlín. Þau
eru greinilega samtaka um að berja
frá sér pressuna með öllum tiltækum
ráðum.
Alveg einstaklega yndislegt par...
Fjölgunánæstunni?
Ólyginn
sagði...
Altraddirnar stóðu sig vel i söngnum og Guömundur Thoroddsen setti upp
hatt og klút svo hann skæri sig ekki mikið úr þeirra hópi.
París, háborg tísku og lista, dró
til sín hóp íslenskra Amsterd-
ambúa fyrir skömmu og var til-
gangur ferðarinnar ekki að spóka
sig á Champs-Elysées heldur að
skemmta íslenskum Parísarbúum
sem héldu þorrablót sitt á góunni.
Þorri eða ekki þorri er ekki aðalat-
riðið þegar svona sunnarlega er
komið heldur að smala útlögunum
saman í íslenska matarveislu og
voru það Sínefélagar í París sem
stóðu fyrir skemmtuninni.
Þetta er fjórða árið í röð sem
Sínefélagar standa fyrir þorrablóti
í París en þar eru nú búsettir um
130 Islendingar, þar af 70 náms-
menn.
Það var stemmning í litla banka-
salnum á Rue de la Clef á kosninga-
daginn í París er veislustjóri
kvöldsins, Magnús Ásgeirsson,
bauð gesti velkomna og að ganga
til borðs.
Að borðhaldi loknu tók samkór
Islendinganna, Parísarkórinn,
nokkur létt lög undir stjórn Björns
Steinars Sólbergssonar orgelleik-
ara. Lauk þeim söng með frumort-
um visum eftir Guðmund Thorodd-
sen myndlistarmann, við mikinn
fögnuð viðstaddra.
Er líða tók á kvöldið birtist
fréttaritari útvarpsins, Már Jóns-
son, með þær fréttir að hægriflokk-
amir hefðu fengið nauman meiri-
hlutaí kosningunum.
Þorrablótsbandið frá Amsterdam
stóð fyrir dúndrandi fjöri fram
undir morgun og hefur aldrei verið
í betra formi. Ekki festist bandið á
mynd en það er kannski óþarfi því
DV birti mynd af því í febrúar er
það lék á þorrablótinu í Amster-
dam.
í hljómsveitarpásu söng Ásdís
Ólafsdóttir, nemi í París, nokkra
gamla slagara við undirleik félaga
sinna í Síne.
Eitthvað virtust nágrannarnir á
Rue de la Clef óvanir íslenskum
skemmtunum því lögreglan reyndi
ítrekað að fá fólk til að hætta að
tjútta en manngarmarnir höfðu
aldrei lent í annarri eins veislu svo
þeir skelltu sér með í dansinn. Er
trommuleikari hljómsveitarinnar
brá sér frá tók einn lögreglumann-
anna við kjuðunum, leyndist í
honum trommusnillingur sem fór
létt með hlutverk Ringós í Bítla-
lögunum. Annars veraldarvanir
íslenskir stórborgarbúar höfðu
aldrei fyrirhitt annan eins lög-
reglumann, enda franska lögregían
þekkt að einhverju öðru en
skemmtilegheitum. Myndlistar-
hópurinn á þakkir skildar fyrir
þjóðlegar veggskreytingar og
Síne-félagar fyrir sjaldséða veislu-
rétti.
Ásdís Ólafsdóttir listasögunemi
tekur nokkra gamla slagara.
„Og allirsaman nú!“ Björn Steinargefur tóninn.
Og nú er víst röðin komin að Önnu
prinsessu. Henni hefur verið fyrir-
skipað að lappa upp á ímyndina. Nú
má ekki lengur yrða á lífverði, garð-
yrkjumenn eða bílstjóra - eigin-
maðurinn, Mark Philips, skal verða
númer eitt tvö og þrjú. Efasemdar-
mönnum til nánari sönnunar er
henni uppálagt að fjölga um svo sem
eins og eitt barn - og að sögn kunn-
ugra er það þegar á leiðinni. Anna
neitar að láta hafa eitthvað eftir sér
um málið en pressan gefst ekki upp
að heldur.
Fyrir eiga þau hjónin tvö börn,
Peter Mark Andrew, sem er níu ára,
og Zara Anne Elizabeth, en hún er
á fimmta árinu.
Breska kóngaliðið situr ekki auðum höndum þetta árið. Fjölskyldan hefur
stækkað hratt og síðasta afrek Díönu og drottningarmóðurinnar, að koma
Andrew í örugga höfn hjónabandsins, þykir saga til næsta bæjar.
Raquel
Welch
þegir þunnu hljóði yfir endur-
minningum fyrrum eiginmanns-
ins, Patricks Curtis. Hann telur
sig þar lítt bundinn þagnarheit-
um og lætur gamminn geisa.
Raquel fær bestu einkunn hjá
honum sem ástkona - hún er
hreint fullkomin líkamlega að
hans sögn. Fleira fær að flakka í
sama dúr en lengst gengur hann
í frásögninni af samförum þeirra
hjóna á salerni flugvélar sem í
þann mund dólaði yfir Rómaborg.
Sem áður segir hefur ekki eitt orð
komið frá bombunni um málið en
menn bíða spenntir eftir að heyra
hvar hún staðsetur sinn fyrrver-
andi í einkunnastiganum.
Lauper
heldur vandlega um staðinn þar
sem örið eftir langan holskurð
fyrirfinnst. Hún er nýstigin á
fætur eftir aðgerðina, segist
hressari en nokkru sinni fyrr og
bendir á að andlitsförðun hafi
verið breytt í samræmi við nýjar
lífsvenjur heilsunnar vegna.
Meryl
Streep
hreifst mjög af samleikara sínum
í Jörð í Afríku - Robert Redford.
Hún segir hann einstaklega
þægilegan meðspilara, góðan
hlustanda og skemmtilegan í
samræðum. Og hann hefur aðeins
einn galla - Robert hættir til að
mæta alltof seint á stefnumót sem
kemur sér oft illa þegar samskipt-
in eiga að vera við þrælbókaðar
súperstjörnur.
Cyndi
_