Dagblaðið Vísir - DV - 23.06.1986, Page 16

16
DV. MÁNUDAGUR 23. JÚNl 1986.
Spurningin
Hefur þú prófað
„súper“ bensín?
Björn Albertsson pökkunarmaður:
Já, það hef ég gert. En ég get ekki
sagt að ég finni mikinn mun á bílnum
eftir eitt skipti.
Jóhanna Hansen nemi: Nei, en mér
er sagt að bílar eyði ekki jafnmiklu
þegar það er notað.
Guðbrandur ívar Ásgeirsson húsa-
smiður: Já, ég hef prófað það. Mér
fannst bíllinn ganga mun verr á eftir.
Jón Pálmi Davíðsson bílstjóri: Já, svo
sannarlega. Ég nota það að staðaldri.
Ólafía Ottósdóttir húsmóðir: Nei, ég
hef ekki reynt það. Ég vissi reyndar
ekki fyrr en í morgun að svoleiðis
væri til.
Bjarni Halldórsson skrifstofumaður:
Já, einu sinni. Ég fann engan mun á
bílnum í það skipti.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Að loknum kosningum
Guðjón V. Guðmundsson skrifar:
Þá eru bæjar- og sveitarstjómar-
kosningar að baki og enn einu sinni
hafa kjósendur fellt sinn dóm. Enda
þótt jafnaðarmenn hafi aukið tölu- •
vert við fylgi sitt víðast hvar era það
sem fyrr íhaldsöflin sem em hið
sterka afl, þ.e. Sjálfstæðisflokkur og
Framsókn. Ástæða er til að gleðjast
yfir fylgistapi þessara afla smns stað-
ar eins og t.d. í mínum gamla góða
heimabæ, Selfossi.
í hvert sinn sem úrslit kosninga
liggja fyrir verður venjulegur launa-
maður eins og ég vægast sagt
undrandi. Þúsundir í þjóðfélaginu
hefðu smánarlega lág laun, ef ekki
kæmi til aukavinna og eftirvinna
alls konar. Þetta ástand hefúr verið
við lýði ái'um saman og það virðist
sem það sé náttúrulögmál að hinn
almenni vinnandi maður eigi að
strita óhóflega aðeins til að geta
skrimt. Mikill fjöldi þess fólks sem
við þessar aðstæður býr fylkir sér
um íhaldsöflin, þau öfl sem hafa
komið þessu ástandi á og viðhalda
því.
Á sama tíma og almenningur býr
við þessi ókjör þá á sér stað taum-
laust bruðl með fjármuni. Hrópandi
ranglæti blasir við manni úr öllum
áttum. Ráðamenn eyða miklum fjár-
fúlgum í alls konar lúxusflakk vítt
og breitt um heiminn. Það kostar
þjóðina minnst tvær milljónir á
mánuði að sjá þessum herramönnum
fyrir bifreiðum og bílstjórum. Aðrir
hálaunamenn í þessu landi, eins og
t.d. bankastjórar, fá tugi þúsunda til
að gera út bíla sína, auk annarra
hlunninda. Verslunar- og skrifstofu-
byggingar, bensínstöðvar og banka-
hallir rísa upp eins og gorkúlur úti
um allar trissur með Seðlabankahú-
sið til að kóróna skömmina. Meðan
þessu fer fram ríkir neyðarástand í
hjúkrunarmálum fársjúkra gamal-
menna vegna skorts á húsnæði. Alls
konar milliliðir raka saman stjam-
fræðilegum upphæðum vegna okurs
á vöru og þjónustu.
íslenskt samfélag er fársjúkt.
Hvernig í ósköpunum má það vera
að venjulegt alþýðufólk skuli geta
setið hjá aðgerðalaust og horft upp
á þetta? Fólk hefur bókstaflega
stuðlað að þessu með stuðningi sín-
um við íhaldsöflin sem svo hroðalega
tröllríða hinni íslensku þjóð.
Gleymum ekki blessuðum börnunum segir ellilífeyrisþegi.
Blessuð bömin
Ellilifeyrisþegi skrifar:
Leyfið bömunum að koma til mín,
sagði Kristur. Þó að mikið sé að gera
hjá fullorðna fólkinu í hinu daglega
lífi þá mega bömin ekki gleymast mitt
í öllu baslinu. Bömin em framtíð þessa
lands og við verðum að hlúa að þeim
sem best við getum. Annars er voðinn
vís.
Hvort sem er í umferðinni, í skólum,
á bamaheimilum eða innan veggja
heimilisins þá verðum við að sýna
bömunum áhuga og umhyggju og
hafa vakandi auga með þeim í leik
jafnt sem starfi. Blessuð bömin em
það dýrmætasta sem við eigum.
Rífið og tætt á Nesjavöllum
Ég spyr: Hvers vegna tekur Náttúm-
vemdarráð ekki i taumana? Hefúr það
ekki tíma, ekki vald eða þor til að
beita valdi sínu? Ég lét starfsmann
ráðsins vita af skemmdunum þama
þegar malartekja var nýhafin og aftur
meðan á framkvæmdum stóð. Það
hefur ekki hrifið.
9928-3068 skrifar:
Hraunhólar sunnan við Nesjavelli í
Grafningi hafa nú verið eyðilagðir.
Reyndar finnast önnur dæmi um land-
skemmdir á Nesjavöllum sem ekki
verða rakin hér. Svæði þetta var mjög
fallegt og verður því vart lýst með
orðum.
Ég stansaði oft á þessum bletti og
gekk milli mosavaxinna hraunhól-
anna niður að hellinum og horfði yfir
ósnortið hraunið í átt að vatninu.
Þennan blett hefur eigandi jarðarinn-
ar, þ.e. Hitaveita Reykjavíkur, leyft
sér að eyðileggja alveg að nauðsynja-
lausu því efni til ofaníburðar í vegi
mátti að skaðlausu taka annars staðar
enda er það gert nú. Ég hélt að menn
létu sér meðferð Rauðhólanna að
kenningu verða en það virðist öðm
nær.
Umrætt svæði við Nesjavelli í Grafningi.
Ég lít svo á að þótt einhver tiltekinn
aðili teljist eiga ákveðið svæði, þá sé
landið með nokkrum hætti sameign
okkar allra og ekki síður afkomenda
okkar. Því ber okkur að varðveita það
sem best fyrir skemmdum og raski.
Margir fallegir smáir staðir mynda
eitt stór fagurt land. Okkur nægir
ekki að eiga nokkra þjóðgarða og
friðlönd ef við níðumst á þvf landi sem
þar er fyrir utan.