Dagblaðið Vísir - DV - 11.07.1986, Blaðsíða 30

42
FÖSTUDAGUR 11. JÚLÍ 1986.
Fyrsti gæðaflokkur:
Cock Robin - The Promise
You Made (CBS)
Þetta er enginn sumar-
smellur né dúndursmellur,
þetta er bara frábært lag.
Hér er allt að finna, gullfal-
leg laglína, smekkleg
útsetning bæði á röddum
og hljóðfærum, einfaldlega
topp popp. Meira af þessu.
Annar gæðaflokkur:
Housmartins - Happy Hour
(CHRYSALIS)
Af þessu lagi geislar gleðin
og hressileikinn, ekta sum-
arsmellur frá einni efnileg-
ustu hljómsveit Breta, sem
sýnir það og sannar að frá
Hull getur fleira komið en
fiskimenn. Hér ber vel í
veiði.
Owen Paul - My Favorite
Waste Of Time (EPIC)
Hér er annar sumarsmell-
ur, bandarískt bítlapopp,
lagið eftir einn misskild-
asta lagasmiðinn vestra,
Marshall Crenshaw. Þetta
er éinfalt popp með sterkri
laglínu sem maður hefur
ekkert fyrir að leggja á
minnið. Syngið með.
Madonna - Papa Don’t Pre-
ach (SIRE)
Það er komið eitthvert slen
yfir þessa ágætu konu sem
eitt sinn lék við hvurn sinn
fingur. Þetta lag er ósköp
svipað því sem hún hefur
verið að gera upp á síðkast-
ið, ekkert spes, en laglínan
nógu grípandi til að úr
verði smellur. En í vændum
er betri tíð með blóm í haga
því það upplýsist hér og nú
að nýja Madonnuplatan
inniheldur margt betra en
þetta lag. Og hana nú.
Þriðji flokkur
David Bowie - Underground
(EMI)
Nú er bleik illa brugðið,
Bowie fallinn niður í með-
almennskuhyldýpið en á
vonandi afturkvæmt þaðan
hið bráðasta. Einu máls-
bætumar eru þær að þetta
er kvikmyndajukk og
Bowie kannski þrælbund-
inn í báða skó. Með von
um skjótan bata.
Bananarama - Venus (LON-
DON)
Það lukkast ekki alltaf að
slá sér upp á gömlum smell-
um og hér fara þær
Bananarömusystur illa að
ráði sínu með klassískan
smell hollensku hljóm-
sveitarinnar Shocking
Blue frá 1970. Upprunalega
lagið er mörgum klössum
ofar og þá er verr af stað
farið en heima setið. Heim
til föðurhúsanna. -SÞS-
Brtlavinafélagið - Til sólu
Staðið undir nafni
Það er langt síðan hljómsveit hefur
slegið jafnrækilega í gegn á stuttum
tíma hérlendis og Bítlavinafélagið hef-
ur gert á undanfomum mánuðum.
Hljómsveitin rær að vísu á pottþétt
mið með því að kenna sig við Bítlana
því þrátt fyrir að stór hluti ungmenna
í dag muni ekki baun eftir Bítlunum
er nafn þeirra svo rækilega þrykkt inn
í poppsöguna að það fer ekki fram hjá
neinum. Engu að síður fylgir þvi
sömuleiðis nokkur áhætta að kenna
sig við Bítlana því stæðu menn ekki
nokkum veginn undir nafhi yrðu þeir
að athlægi, gott ef ekki aðksti.
Bitlavinafélagið samanstendur ann-
ars af þeim Jóni Ólafssyni og Stefáni
Hjörleifssyni, öðm nafiii Possibillies,
Eyvindi Kristjánssyni, fyrrum í Hálfu
í hvom, Rafni Jónssyni í Grafík og
Haraldi Þorsteinssyni, landsfrægum
bassaleikara svo lengi sem elstu menn
muna.
Þessir fimm bítlavinir hafa nú sent
frá sér sína fyrstu plötu sem ber það
með sér að vera meira gerð ánægjunn-
ar vegna en af gífurlegum listrænum
metnaði. Það hefur líka löngum gefist
betur að hafa gaman af þvi sem maður
er að gera heldur en að taka sig svo
alvarlega að ekki sjái framúr pæling-
unum.
Platan, sem í útliti er skemmtileg
stæling á plötu Bítlanna, Beatles For
Sale, er breið en samt 45 snúninga og
er tvískipt, þannig að fyrri hliðin inni-
heldur tvö stúdíólög en sú seinni er
tekin upp á hljómleikum á Borginni
þar sem bítlið situr í fyrirmmi.
Lögin tvö á fyrri hliðinni em bæði
óskyld Bítlunum fyrir utan það að
vera flutt í anda þess tímabils poppsög-
unnar sem við þá er kennt.
Það fyrra er eftir þá Jón og Stefán
og er dæmigerður léttur smellur í
þeirra anda og em vinsældimar í sam-
ræmi við það. Þar leikur vafalaust
textinn stórt hlutverk en hann er ansi
skondinn eins og sagt er.
Hitt lagið er erlent við íslenskan
texta Þorsteins Eggertssonar og engu
síðra en fyrra lagið en hefur að ósekju
fallið nokkuð í skuggann af því.
Síðari hlið plötunnar er læf, eins og
áður sagði, og inniheldur lögin Stand
By Me, í sömu útsetningu og Lennon
gerði það á Rock ’N’ Roll plötu sinni,
Twist And Shout f Bítlaútgáfunni og
Oh Yoko Lennons.
Um þessi lög þarf ekki að fjölyrða,
það dugar að heyra til áheyrenda sem
sannarlega em vel með á nótunum.
Ég held að Bítlamir þurfi ekki að
skammast sín fyrir að eiga svona vini.
-SÞS-
Peter Gabriel - So
Traustur sem fyrr
Peter Gabriel var um langt árabil
þekktasti liðsmaður Genesis út á við.
Það undraði því engan þegar hann tók
upp á því fyrir nokkrum árum að hefja
eigin sólóferil. Hafa menn síðan verið
að búast við einhveiju frá honum í
líkingu við fyrri meistaraverk Genesis.
Sú von hefúr kannski að vissu leyti
bmgðist. Hann hefúr þó sent frá sér
plötur sem telja verður gæðapopp. Sú
nýjasta ber einfaldlega nafnið So og
að minu mati er þetta besta plata Pet-
er Gabriel frá því hann yfirgaf Genesis.
Á So em átta lög, hvert öðm betra,
og er sama hvar niður er gripið í plöt-
una. Allt em þetta góðar tónsmíðar
og flutningur Gabriel og félaga hans
einstaklega vandaður.
í heild er platan frekar einföld í snið-
um. Hljóðfæraleikur allur hinn
smekklegasti. Megináhersla lögð á
söng og texta sem Peter Gabriel skilar
með mikilli piýði. Lögin átta á plöt-
unni em öll eftir hann. Þegar hefur
heyrst nokkuð á öldum ljósvakans
lagið Sledgehanmer. Enda gott og
grípandi rokklag. Sama má segja um
Red Rain og Big Time. Lög sem hæg-
lega gætu slegið í gegn.
Það em þó tvö róleg lög sem mér
finnst mest til koma á So. Annað er
Don’t Give Up. Sérlega heillandi lag,
þar sem Gabriel nýtur góðrar aðstoðar
Kate Bush, sem gefúr laginu seiðandi
yfirbragð eins og henni er einni lagið.
Hitt lagið er Mercy Street sem, eins
og Don’t Give Up, er áhrifamikil tón-
smíð.
Það er margt góðra listamanna sem
aðstoða Peter Gabriel á So. Þegar
hefur verið minnst á Kate Bush. Við
sögu koma einnig Stewart Copeland,
Larry Klein og hinn ágæti píanóleik-
ari Richard Tee.
Með So hefur Peter Gabriel styrkt
sinn sess meðal poppara. Hann mun
ævinlega verða tónlistarmaður sem
fylgst verður náið með. HK.
Bjami Tryggva - IVIrtt líf, bauðst ertthvað betra?
Það hefur verið sagt um Bjama
Tryggvason að hann sé blanda af
Bubba Morthens og Grafík. Það em
sannarlega góð meðmæli.
Um leið er aftur á móti nokkuð frá
Bjama tekið. Hafa verður í huga að
Þittlíf
hann semur öll lögin og textana sjálf-
ur. Vissulega svipar tónlistarferli
Bjama fram að þessu til þess sem
Bubbi hefur verið að gera. Hann er
líka trúbador. En það er ábyrgðar-
laust að tala um hann sem annan
Bubba. Það er aðeins einn slíkur til.
Hvað samlíkinguna við Grafík varðar
þá sjá Qórir af fimm liðsmönnum sveit>
arinnar um nánast allan undirleik á
plötunni. Þeir sjá jafnframt um útsetn-
ingar ásamt Bjama og Tryggva
Herbertssyni. Eitthvað væri kyndugt
ef þessir aðilar héldu ekki sínum per-
sónueinkennum sem tónlistarmenn.
Þessi plata er frumraun Bjama
Tryggvasonar á tónlistarsviðinu. Að
fá í lið með sér menn eins og Bubba,
Rafn, Rúnar, Jakob og Hjört er ómet-
anlegt. En nú hefur verið ýtt úr vör
og eftir þetta ætti Bjami að geta spjar-
að sig á eigin spýtur. Mitt líf... er ágætt
upphaf. Bjama tekst prýðilega að
breyta einföldu gítarlögunum í burðug
popplög. Stundum er íburðurinn þó
heldur mikill. Textamir em margir
hverjir piýðilegir. Orðaröð er þó óeðli-
leg á nokkrum stöðum og virðist sem
Bjami haldi heldur fast í rímið.
Frambærilegustu lög plötunnar em
tvímælalaust Ástardraumur, sem
hann syngur ásamt Bubba, og Mitt
líf. Það er jafnframt það lag plötunnar
sem snertir mann mest. Ég fúllyrði að
sjaldan hafi verið fjallað um sjálfevíg
á jafnhispurslausan hátt.
Mitt líf, bauðst eitthvað betra? Nei,
líklega ekki. Bjami fer hér rösklega
af stað og gaman verður að sjá hversu
hratt hann fetar sínar eigin leiðir.
Tónlistin er greinilega hans líf
Ákvörðun hefur verið tekin. Ekki aft-
ur snúið. -ÞJV
Sæl núi.. .Einsog við sögðum
frá síðast hefur gamall sam-
starfsmaður Boy George verið
að leka allskyns óhróðri um
Gogga í bresku slefpressuna
og fengið bágt fyrir vikið frá
ýmsum aðiltim sem hafa verið
sannfærðir um að Goggi væri
fyrirmynd annarra ungra
manna hvað liferni snertir.
Nú hafa þessir menn heldur
betur fengið blauta borðtusk-
una í andiítið. þvi uppúr
dúrnuin hefur komið að nánir
samstarfsmenn og vinir
Gogga eru á kafi í heróin-
neyslu og öðru sukki og þeirra
á meðal er hinn huggulegi
vinur Gogga, Marilyn. Siðast
þegar fréttist var löggan á
hælum Gogga en hann slapp
úr greipum spæjaranna með
læknisvottorð uppá vasann,
þess efnis að hann þyrfti að
hvíla sig í einn mánuð vegna
krankleika. Löggan biður
átekta.. .Meira af breskn
slefpressunni. Þar hafa að
undanförnu birst vangaveltur
og fullyrðingar þess efnis að
háttvirtur Sir Bob Geldof
hyggist bjóða sig fram til
þings í næstu kosningum i
Bretiandi. Geidof, sem þessa
stundina er staddur í Los
Angeles að leggja siðustu
hönd á sina fyrstu sólóplötu,
hefur svarað þessu slúðri um
hæl og þvertekið fyrir sann-
ieiksgildi þess. I feiðinni bar
hann til baka siúður um að
hann og sambýiiskona hans
um langt árabil, Paula Yates,
hefðu látið pússa sig saman
vestra.. .Einsog menn muna
létu sleðamir í Stranglers sig
ekki muna um að svikja okk-
ur islendinga á Listahátíðinni,
þrátt fyrir önnur loforð og eiga
nú ekki uppá pallborðið hjá
okkur frekar en við var að
búast. Okkur til óblandinnar
ánægju getum við nú flutt
fréttír af þvi að kyrkjararnir
voru nýlega á ferð i Póllandi
og fengu þar duglega ofanigjöf
frá hendi stjórnvalda. Ástæð-
an var sú að á hljómleikum
nokkrum, sem útvarpað var
vítt og breitt um austurblokk-
ina, tók Hugh Cornwell upp
á þvi að básúna yfir lýðinn
allskyns lási bröndurum um
Reagan og Gorbatsjov með
þeim afleiðingum að yfirvölri
sendu hljónrsveitina af svið-
inu umsvifalaust. Þar með er
ekki öll sagan sögó þvi síðar
í ferðinni urðu yfirvöld aftur
að skerast í leikínn þegar ölv-
uð hljómsveitin lét öllurn
illtim látum á sviðinu, sumir
voru langt komnir með að
hátta sig, einn settist á tvær
sjónvarpsvélat og trommaritm
rústaðí trommusettið. Við
meguiri prísa okkm sa;la að
hafa ekki fengið þennan
rumptilýð i heítnsókn. . . am