Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.1986, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 21. JÚLÍ 1986.
Fréttir
Listviðburðir úr öllum áttum á N’ART:
„Búið að ganga eins og í sögu“
„Þetta er búið að ganga eins og í
sögu og góð aðsókn á flesta við-
burðina, nema þá helst á tjaldrokkið,
þar voru tónleikar bæði föstudags-
og laugardagskvöld þar sem finnskar
og sænskar hljómsveitir komu fram.
Það var samt banastuð á báðum tón-
leikunum og hljómsveitarmenn yfir
sig ánægðir með íslensku áhorfend-
urna,“ sagði Guðjón Pedersen,
blaðafulltrúi fyrir norrænu listahá-
tíðina N’ART, sem hófst um helgina.
Það var fleira sem gekk ó um helg-
ina á vegum hátíðarinnar, á föstu-
daginn voru opnaðar tvær sýningar
í Hlaðvarpanum. Um kvöldið sýndi
Farfa leikhópurinn frá Danmörku í
Iðnó.
Á laugardaginn fór skrúðganga í
gegnum miðbæinn, með tilheyrandi
trumbuslætti, og endaði gangan í
tjaldinu á Hákólatúni þar sem Lud-
vika mini sirkus sýndi listir sínar.
Vakti skrúðgangan mikla athygli og
Krakkar úr sænska sirkushópnum
Ludvika mini sirkus hjóluðu á ein-
hjóli áleiðist með skrúðgöngunni.
slógust ungir sem aldnir með í för-
ina. Auk þessara atburða voru
látbragðsleikir, fyrirlestrar og fjöldi
sýninga.
„Þetta er bara byrjunin," sagði
Guðjón, „hátíðin stendur fram á
næsta sunnudag og þótt helgin hafi
verið góð er annar eins fjöldi við-
burða upp á hvern dag þangað til.
Það er samhent stjórn ungs fólks frá
öllum Norðurlöndunum sem vinnur
að því að gera hana sem best heppn-
aða. Að minnsta kosti geta allir
fundið eitthvað við sitt hæfi á hátíð-
inni.“
-BTH
Skrúðganga á vegum N’ARTIór um miðbæinn á laugardaginn, með þátttöku leikhópsins Veit mamma hvað ég vil sem sá um létta karnivalstemmningu.
DV-mynd GVA
í dag mælir Dagfari
Valinkunnur sæmdarköttur
Varla eru fjölmiðlamir búnir að
hægja ó sér með skrifin og óhróður-
inn um þá Albert og Guðmund jaka,
hina valinkunnu sæmdarmenn, fyrr
en nýjar galdraofsóknir eru settar
af stað. Nú er fómardýrið köttur
vestur í bæ, hreinræktaður síams-
köttur, sem skyndilega er orðinn að
bitbeini ótíndra blaðamanna. Tommi
heitir hann og hefur verið stolt eig-
enda sinna og ættarlaukur hinn
mesti. Tommi hefur verið hafður til
undaneldis í vesturbænum og raunar
lánaður víðar um bæinn gegn til-
tölulega vægu gjaldi. Eru af honum
merkar ættir, sem aflar em skróðar
í ættbækur enda kynbætur augljósar
á þeim kattarstofni, sem tekið hefur
sér bólfestu í höfúðborginni.
Eins og gföggur maður benti á í
nýlegu blaðaviðtali geta kettir úr-
kynjast eins og aðrar skepnur.
Mesta hættan liggur í skyldleika í
gegnum margar kynslóðir og má sjá
þess merki í afskekktum byggðarlög-
um að köttum hefur hrakað í útliti
og atgervi vegna siíjatengsla og
blóðbanda náskyldra katta þar sem
hver er undan öðrum. Var löngu
orðið tímabært að bæta kynstofninn,
sem stöðugt gekk úr sér og var orð-
inn að eymingjalegri kynslóð sem
gerði ekki meira en að komast milli
húsa. Róndýrseðlið horfið, veiðihár-
in visnuð og það mátti kallast gott
ef fresskettir höfðu rænu á að breima
þegar náttúran sagði til sín.
Tommi er annarrar gerðar. Hann
er af hreinræktuðu kyni og hefúr
drottnað i vesturbænum eins og
síamsketti sæmir, flæmt aðra fress-
ketti á flótta og vemdað læðumar
með óvanalegri kyngetu, krafti og
klóm. Þegar einhver seinheppinn
kattarvinur flutti með Bjart í næstu
götu tók Tommi til sinna róða eins
og vera ber og réðst til atlögu gegn
þessari boðflennu í hverfinu, sem
ekkert átti með að abbast inn á ann-
arra katta umráðasvæði. Hann hefur
sýnt Bjarti í tvo heimana og öðrum
þeim sem ekki skilja að í heimi dýr-
anna ríkir sama lögmál og í
mannheimi. Eða hvemig haldið þið
að Davíð Oddsson mundi bregðast
við ef einhver utanbæjarmaður sett-
ist að í Reykjavík og gerði sig
líklegan til að taka völdin? Auðvitað
mundi Davíð sýna þessum óvel-
komna gesti hvar hann á að kaupa
ölið. Það sama gerði Tommi. Hann
gerði aðför að ótuktunum í hverfinu,
eyðilagði rækjukokkteilana á
veisluborðinu og henti lærissneið-
unum út í vegg.
Fyrir þetta em menn að hafa
Tomma fyrir rangri sök. Rétt eins
og fjölmiðlamir og flokkamir em
að hafa Albert og Guðmund jaka
fyrir rangri sök. Þeir báðir hrein-
ræktaðir pólitíkusar, sem bíta frá sér
þegar ópólitískt fólk er að abbast
upp á athafnir þeirra. Sama gerir
Tommi.
Það er eins og enginn megi vera
hreinræktaður lengur. Ekki einu
sinni í vesturbænum, sem þó hefúr
verið þekktur fyrir sitt hreinræktaða
kyn, hvort heldur á mönnum eða
skepnum. Sannir vesturbæingar eiga
ekki að láta það um sig spyrjast eða
hverfi sitt að hreinræktaðir kettir fái
ekki frið eða tilverurétt í viðleitni
sinni til að rækta stofhinn og bæta
kyn sitt.
Dagfara finnst vera kominn tími
til að stofhað verði sérstakt katta-
vinafélag hreinræktaðra síamskatta
í vesturbænum, .skammstafað
SKAFHSÍV, sem standi vörð um þau
helgu réttindi sem hver köttur getur
gert kröfú til. Ef íslendingar eða
kattavinir ætla að reka hér ein-
hverja aðskilnaðarstefnu og flæma
burtu hreinræktaða síamsketti af því
að þeir em öðmvísi en heimiliskettir
í austurbænum þá er kominn tími
til að hinn þögli meirihluti láti til
sín heyra. Enginn, hvorki köttur né
maður, á að láta bjóða sér aðskilnað
hvítra eða svartra, hreinræktaðra
eða blandaðra eða una við það að
hrekjast úr heilu hverfi, kannske
austur fyrir fjall, fyrir það eitt að
þjóna eðli sínu og hlutverki. Ekki
getur Tommi gert að því þótt hann
sé hreinræktaður og ekki getur
Tommi gert að þvi þótt fólk sé svo
vitlaust að hafa glugga opna þegar
rækjukokkteilar og lærissneiðar em
á borð bomar þar sem Tommi ræður
ríkjum.
Dýravemdunarfélagið á að lóta
málið til sín taka og sameiginlega ó
það og SKAFHSÍV að standa fyrir
samskotum til að koma Tomma til
Florida eða Nizza til árlegrar heilsu-
bótarferðar í Florida eða Nizza svo
Tommi geti stundað kynbótastarf
sitt af fullum þrótti og án ofsókna
aðskotadýra sem ekki hafa vit á því
að meta hreinræktaða stofna sem
skyldi. Og ef í nauðimar rekur verð-
ur að fá rannsóknarlögreglustjóra
til að gefa út vottorð um að Tommi
sé valinkunnur sæmdarköttur. Ann-
að eins hefur verið gert.
Dagfari