Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.1986, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 21. JÚLÍ 1986.
Spumingin
Borðar þú hvalkjöt?
Arna Schram afgreiðslustúlka:
Nei, ég borða ekki hvalkjöt, mér
finnst lyktin svo vond.
Sigríður Anna Garðarsdóttir
skrifstofustúlka:
Nei, og ég hef aldrei gert það.
Guðmundur Samúelsson versl-
unarmaður:
Já, ég borða hvalkjöt og hef gert það
alla ævi, mér finnst það gott.
Helgi Már Magnússon smyrjari:
Nei, og ég hef ekki einu sinni smakk-
að það.
Sjöfn Fiðriksdóttir kennari:
Já, ég hef gert það í mörg ár og finnst
það mjög gott.
Aðalheiður Birgisdóttir nemi:
Nei, mér finnst það ekkert sérstak-
lega gott.
Lesendur
Staða ungra afbrotamanna
Skúli Skúlason skrifar:
Þannig vildi til að ég fór í heim-
sókn í Hegningarhúsið við Skóla-
vörðustíg íyrir nokkru og varð ég
fyrir nokkru áfalli við komuna.
í Hegningarhúsinu var tekið á
móti mér í fremur hlýlegri forstofu,
þar var leitað á mér og mér sfðan
sagt að fylgja fangaverðinum. Við
komum inn í þröngan gang með
m
fangaklefum á báðar hliðar. Mér var
fylgt að einum klefanum og vísað
inn. Það var þá sem ég fékk efasemd-
ir um að ég væri að heimsækja
óharðnaðan ungling sem hafði tekið
örlítið ógæfuspor. Inni í klefanum,
sem var um það bil 8-10 fermetrar,
með litlum jámglugga, voru þrír
menn, þar af einn síbrotamaður.
Sváfu þeir í rúmum sem fæst okkar
myndu sætta sig við, dýnumar vom
þunnar svampdýnur án áklæðis og
lyktuðu af gömlum svita, og veggim-
ir vom gulbrúnir af sígarettureyk.
Nú kann einhver að spyrja hvort
ég vilji að fangelsin í landinu líti út
eins og fimm stjömu hótel en því
svara ég að sjálfsögðu neitandi. Það
sem ég er að benda á og vil að lag-
fært verði er að unglingur, sem
leiðist út í afbrot sökum aðstæðna
heima fyrir og má þar nefna einelti,
afekiptaleysi aðstandenda og fleira,
skuli settur innan um svokallaða
góðkunningja lögréglunnar. Tel ég
að hin fyrirhugaða betrun kunni að
snúast á þveröfiigan veg.
Ein lausnin á þessu er að setja
þessa krakka á sérstofhun þar sem
markvisst yrði tekið á þeirra vanda
en þeim ekki eingöngu kippt úr
umferð.
Bréfritari telur að sérstofnanir þurfi þar sem markvisst yrði tekið á vandamálum afbrotaunglinga.
Léleg fýndni
Bjarni hringdi. Laxness, sem allir bera virðingu
Sjónvarpið sýndi fyrir skömmu fyrir, það varskömm að því. Höfum
skemmtiþátt með Jörundi Guð- við ekki annað að gera en rakka
mundssyni. Ekki skil ég í því að niður okkar bestu menn? Einnig
sjónvarpið skuh hafa tekið í mál tók hann fyrir Geir Hallgrímsson
að sýna þennan þátt, því yfir höfuð og Albert Guðmundsson, menn
var þetta aðeins sóðaleg fyndni. sem hafa helgað sig því að gera
Jörundur hermdi eftir Halldóri sitt besta fyrir þjóðina.
Ætti að banna reykingar
og át við stýri
5123-9652 hringdi.
Ég get ekki annað en látið í mér ig þörf á að lögleiða bann við áti
heyra út af þeim ósið margra að og reykingum við stýrið? Þeir sem
reykja og borða við stýrið. Hver stunda þennan ósið eru ekki að-
heilvita maður ætti að sjá að þetta eins sjálfum sér hættulegir heldur
er ósmekklegt og sér í lagi getur fjöldanum öllum af fólki, bæði
þetta valdið slysahættu. Nú voru gangandi og akandi.
bílbeltin lögleidd fyrir nokkrum Ég vil beina því til ráðamanna
árum og voru fiestir sammála um að taka þetta mál til athugunar,
að þörf væri á því. Væri ekki einn- það er margt verra hægt að gera.
Hótel er betra en Dallas
Þórey Jónsdóttir hringdi: fieiri þáttum sem sýndir eru í sjón-
Mikiðhefurveriðrættbæðimeð varprnu. Ég vil geta horft á
og á móti þáttunum Hótel sem sjónvarpið með bömunum mínum
nýlega var hætt að sýna í sjón- áhyggjulaus og það er hægt þegar
varpinu. Ég mæli með að þessir um Hótel er að ræða því það er
þættir verði sýndir áfram og alls laust við allt ofbeldi.
ekki að Dallas verði tekið upp í Ég vil ekki ofbeldisdýrkun, af
staðinn. Bæði eru Hótelþættimir henni er allt of mikið í sjónvarp-
miklu betri og svo er ekki þetta inu, hvet ég því ráðamenn sjón-
eilífa ofbeldi sem er í Dallas og varpsinstilaðtakaþettatilgreina.
Trvolfiö á
góðum stað
Utanbæjarmaður skrifar:
Það er ekki oft sem tekið er tillit til
okkar úti á landsbyggðinni, virðist oft
sem Reykjavík sé eini staðurinn á
landinu því ef eitthvað er um að vera
þá er það í Reykjavík.
Þessu er öðmvísi farið með nýja tí-
volíið okkar, með því að setja það upp
í Hveragerði er ekki gert upp á milli
fólks. Þama fer yfirleitt um fólk alls
staðar af landinu og er því miklu lík-
legra að það geti notið tívolísins í
Hveragerði heldur en ef það væri í
Reykjavík. Svo er líka annað, ég held
að Reykvíkingum finnist miklu meira
spennandi að fara í tívolí í Hveragerði
heldur en ef það væri rétt við bæjar-
dymar hjá þeim, allavega fá þeir
smáferð út úr því.
Spumingar um bankamál
Halldór Kristjánsson skrifar:
Vilhjálmur Egilsson á grein um
bankamál í DV 14. júlí. Þar segir
að menn verði að draga réttar álykt-
anir af Hafekipsmálinu. Mér skilst
að hann telji að það mál sé sönnun
þess að alþingismenn ættu ekki að
sitja í bankaráðum og helst ættu
ekki að vera ríkisbankar.
Hér verður að játa að mér verður
rökstuðningur þessarar greinar ekki
nægilegur til þess að álykta eins og
Vilhjálmur virðist vilja. Því bið ég
um fyllri svör og betri bendingar.
Um Hafekipsmálið vitum við að
Útvegsbankinn tapar þar verulegu
fé. Hins vegar hefur enginn viljað
segja mér hverjar líkur séu til þess
að það tap hefði orðið minna ef Út-
vegsbankinn hefði verið sameinaður
Búnaðarbankanum fyrir nokkrum
árum.
Þá er önnur spuming. Hveijar lík-
ur em til að betur hefði farið ef
Útvegsbankinn hefði verið hlutafé-
lagsbanki? Það er kjami málsins í
þessari umræðu.
Sýnir bankamálasagan á íslandi
að hlutafélagsbankar hljóti að
græða og geti ekki komist í vand-
ræði? Og hvemig er það úti í hinum
stóra heimi, hafa hlutafélagsbankar
hvergi komist í þrot?
Menn sjá nú að Utvegsbankinn
hefur lánað Hafekip of mikið og of
lengi. Suma grunar að þar hafi stjóm
bankans verið blekkt með röngum
reikningum. Þar bíðum við eftir úr-
slitum rannsóknar. Vera má að sú
rannsókn leiði í ljós að unnt hefði
verið að koma í veg fyrir nokkuð
af þessu tapi bankans. En margt
bendir þó til þess að hér hafi verið
orðin of mikil fiárfesting í flutninga-
skipum, þau hafi verið óþarflega
mörg og nýting þeirra því verið
minni en þurf'ti. Þar við bætist svo
verðfall á skipum vegna offramboðs
og að ný tækni geri þau skip, sem
Hafekip átti, enn minna verð vegna
þess að þau em orðin úrelt og þykja
ekki samkeppnishæf.
Vilhjálmur talar um atkvæða-
markað í sambandi við ríkisbanka.
Hvaða athvæðamarkað var hér um
að ræða? Hvaða þrýstihópur var hér
að verki sem kom hér við vegna
þess að um ríkisbanka var að ræða?
Mig minnir að ég hafi heyrt haft
eftir einum þeirra sem áttu hlut að
útgerð kaupskipa, að hann teldi
skipaferðir íslendinga milli landa um
það bil einum þriðja fleiri en þmft
hefði ef flutningsgeta hefði verið
nýtt til fulls. Það er auðvitað óraun-
hæfur reikningur en margt má á
milli bera. Nú er spumingin hvort
einkabanki hefði sagt sem svo við
Hafekip: „Skipastóllinn er orðinn
nógu stór. Við lánum ekki.“
Áð Hafekipsmáli slepptu skilst mér
að talið sé að erfitt hafi verið fyrir
banka að fjármagna útgerð og fisk-
vinnslu á liðnum árum. Það hafi
ekki verið sérstakur gróðavegur.
Aðrar leiðir væru betri til að ávaxta
fé.
Sumir telja að ríkisvaldið eigi að
hlutast til um það hvemig fjármagn-
ið er notað og hvert því er beint.
Fjármagn það sem bankamir fara
með er einkum sparifé almennings
og útlent lánsfé sem ríkissjóður hef-
ur útvegað. Því finnst mörgum að
ríkisvaldið verði að sjá svo um að
undirstöðuatvinnuvegi skorti ekki
rekstrarfé. Auðvitað em ýmsar leiðir
hugsanlegar í því sambandi. En þar
er komið að kjama málsins.