Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1986, Side 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 14. OKTÓBER 1986.
Fréttir
Skemmti-
legra hér
en í rokinu
í Keflavík
- ráðamenn þjóðarinnar með nemendum Haga- og Melaskóla
DV
„Það voru mér vonbrigði að ekki náð-
ist samkomulag, að mennimir skyldu
ekki hverfa frá þessu vitlausa víg-
búnaðarkapphlaupi,“ sagði Steingrím-
ur. „Ég hef þó trú á því að þeir hafi
gert sér betur grein fyrir því hér í
Reykjavík hvað þarf til að leysa deil-
una.“
Steingrímur þakkaði svo öllum þeim
sem lögðu hönd á plóg við að skipu-
leggja leiðtogafundinn á aðeins 11
dögum. Að síðustu skilaði hann
kveðju frá sovéska sendiherranum
sem ekki gat verið viðstaddur þar sem
hann var að kveðja sitt lið á Keflavík-
urflugvelli.
Þorsteinn Pálsson fjármálaráðherra
talaði næstur fyrir hönd utanríkisráð-
herra. Hann sagði að það væri ekki
tilviljun að Reykjavík hefði orðið fyrir
valinu sem fundarstaður. Island væri
þekkt á erlendri grund sem sjálfstæð
þjóð sem stæði fast á sínu. Utanríkis-
stefna íslands væri þekkt erlendis fyrir
að vera ákveðin. Með þessum fundi
hefði ísland unnið sér sess og virðingu
erlendis.
Nicklaus Ruwe, sendiherra Banda-
ríkjanna á íslandi, tók einnig til máls
og þakkaði fyrir hönd þjóðar sinnar
írábært verk sem unnið hefði verið til
að gera þennan fund mögulegan.
Að síðustu talaði einn nemenda
„Það er aldeilis munur að vera með
ykkur hér en í rokinu í Keflavík að
kveðja Gorbatsjov," sagði Steingrímur
Hermannsson forsætisráðherra þegar
hann ávarpaði nemendur. kennara og
foreldra í Haga- og Melaskóla í gær-
morgun. Og krakkarnir fógnuðu
gífurlega.
í íþróttahúsi Hagaskóla var margt
um manninn en eins og menn vita
fengu krakkamir frí í þessum skólum
í síðustu viku vegna leiðtogafundarins
en nú tekur alvaran við hjá krökkun-
um á ný. Á morgun hefst skóli
samkvæmt stundatöflu.
Steingrímur bað krakkana að afsaka
ónæðið en það hefði verið til mikils
að vinna þar sem leiðtogamir tveir
hefðu örlög okkar allra í höndum sér.
Steingrímur Hermannsson sagði að það væri miklu skemmtilegra að vera
með krökkunum en norpandi i kuldanum i Keflavík að kveðja Gorbatsjov.
Melaskóla fyrir hönd skólanna beggja,
Kristján Eldjám. Hann talaði sköm-
lega. „Okkur hefur verið meinaður
aðgangur að vinnustað okkar í tíu
daga. Það er það sem við höfum lagt
af mörkum í þágu friðar í heiminum.
Við höfum lært margt síðustu daga
sem skólabækumar vitna ekki um,“
sagði þessi skólastrákur. Og félagar
hans fögnuðu honum innilega.
En þetta var ekki allt. Eftir ræðu-
höldin var krökkunum sýnt myndband
Stuðmanna með laginu Moskva,
Moskva og allir fengu íspinna sem
ungfrú heimur afhenti þeim.
-KÞ
Kristján Eldjárn sagði að krakkarnir hefðu lært margt síðustu daga sem ekki
stæði i skólabókunum. DV-myndir Brynjar
í dag mælir Dagfari
Sigurvegaramir
Eftir fyrsta áfallið um þá niður-
stöðu leiðtogafundarins að niður-
staðan væri engin, hafa fjölmiðlar
víðsvegar um heim reynt að finna
út, að engu hafi mátt muna, að nið-
urstaða hefði fengist. I rauninni hafi
aðeins það eitt verið eftir að skrifa
undir sögulegt samkomulag um af-
vopnun þegar upp úr sauð út af
geimvömunum og stjömustríðinu.
Þannig gat maður lesið um það í
aukablaði DV á sunnudaginn að
blaðið var búið að undirrita samn-
ingana á undan þeim Reagan og
Gorbatsjov og Mogginn gaf út
mánudagsblað sem skrifað er í við-
tengingarhætti um það sem hefði
orðið ef eitthvað hefði gerst sem
ekki gerðist.
Gorbatsjov fór í Héskólabíó og
hélt tveggja tíma blaðamannafund
sem sjónvarpað var um allan heim.
Reagan ávarpaði Bandaríkjamenn í
sérstakri sjónvarpsútsendingu eftir
að hafa etið upphitaðan kvöldverð
hjá Nancy. Forsætisráðherra Is-
lands, fjármálaráðherra og borgar-
stjórinn, fóru hins vegar vestur í
Melaskóla og ávörpuðu yngstu
bekkina. Því miður var heimspress-
an farin heim en Ingvi Hrafn var
mættur á staðnum með sitt lið og
vonandi verða sendar fréttamyndir
af Melaskólafundinum til annarra
landa enda má ekki láta deigan síga
þótt þeir Reagan og Gorbatsjov séu
farnir heim. Steingrímur og kó eru
orðnir heimsfrægir og þeirri heims-
frægð má ekki glutra niður þótt hinir
leiðtogamir séu famir af landi brott.
Sannleikurinn er nefnilega sá að
þótt ekki hafi munað nema hárs-
breidd að Island og Reykjavík
kæmust í mannkynssöguna vegna
sögulegrar afvopnunar, sem næstum
því var búið að semja um, eru íslend-
ingar sigurvegarar þessa fundar. Um
það eru íslendingar meira og minna
sammála. Davíð lánaði Höfða og
mun hafa slegið í gegn hjá heims-
pressunni ef marka má Moggann.
Steingrímur klæddi sig úr að ofan
og lét rnyhda sig á skýlunni, sem var
meira heldur en Hófí vildi gera, og
þar með fékk ráðherrann viðtöl við
sig í velflestum sjónvarpsstöðvum
heims út á það að vera ber. Þjóðin
heldur ekki vatni yfir þeim frábæra
árangri sem náðist í öllum undir-
búningi og framkvæmd, eins og
glöggt kom fram á Melaskólafundin-
um og síðast en ekki síst kom í ljós
að Ingvi Hrafn er í hópi fremstu
sjónvarpsmanna í heimi ef marka
má hann sjálfan. Meira að segja án
þess að hann færi úr að ofan, sem
var eiginlega synd, því Islendingar
hafa svo gaman af því að horfa á
Ingva Hrafn. Og hann hefur svo
gaman að því að láta þjóðina horfa
á sig.
Ekki kæmi það Dagfara á óvart
þótt stóru sjónvarpsstöðvamar í
Ameríku gerðu Ingva Hrafni tilboð
eftir allar beinu útsendingamar sem
áreiðanlega hafa vakið mikla at-
hygli langt út fyrir landsteinana.
Það er kominn tími til að fleiri en
handbolta- og fótboltamenn fái um-
bun fyrir hæfileika sína á heimavelli.
Þá má heldur ekki gleyma því að
öryggisgæsla var nánast fullkomin
og einu mistökin urðu þau að sov-
éskur lífvörður Gorbatsjovu soínaði
á verðinum uppi við Búrfell en var
svo óheppinn að fréttamenn á Ríkis-
útvarpinu urðu hans varir. Maður-
inn komst í bæinn á puttanum og
framvegis munu fengnir öryggis-
verðir til að gæta öryggisvarðanna,
til að þeir sofni ekki á verðinum í
þeirri von að týnast og komast ekki
heim.
Eins og fyrr segir voru íslenskir
fjölmiðlar óvenju vel með á nótunum
og fluttu ítarlegar fréttir af því sem
ekki voru fréttir og birtu síðan fínar
fréttir af fréttaleysinu hjá hinum
fréttamönnunum og þannig varð
þetta fréttaleysi tilefni margháttaðra
frétta í beinum og óbeinum útsend-
ingum.
Merkilegasta framlagið var ef til
vill sú nýlunda nýju sjónvarpsstöðv-
arinnar að hefja útsendingar á
táknmáli. Jón Óttar sjónvarpsstjóri
flutti ávarp, sem ekki heyrðist en
með því að hreyfa varimar og beita
táknmálinu komst stöðin í loftið á
skikkanlegum tíma og við fengum
að vita að þeirra fi-éttir mundu ekki
verða fréttir fyrr en til þeirra heyrð-
ist og sæist. Var að því nokkur léttir,
því Dagfari var farinn að halda, að
hann þyrfti að fá sér afruglara til
að skilja táknmálið í þöglu myndun-
um.
Sem sagt, þessi fundur varð okkur
til sóma og eiginlega ekkert sem
klikkaði nema það að Hófí vildi ekki
láta mynda sig á sundbolnum. En
Steingrímur bætti úr því enda má
ekki á milli sjá hvort þeirra er betra
þegar þau em komin úr.
Dagfari