Dagblaðið Vísir - DV - 06.02.1987, Blaðsíða 28
40
FÖSTUDAGUR 6. FEBRÚAR 1987.
Andlát
Þorlákur Bernharðsson lést 27.
janúar sl. Hann fæddist á Hrauni á
Ingjaldssandi 2. júlí 1904 og voru
foreldrar hans Bernharður Jónsson
og Sigríður Finnsdóttir. Eftirlifandi
eiginkona Þorláks er Þóra Guð-
mundsdóttir. Þeim hjónum varð sex
barna auðið. Útför Þorláks verður
ferð frá Fossvogskirkju í dag kl.
13.30.
Sigurbjörn-Jónsson fyrrum skip-
stjóri, Asabraut 1, Sandgerði, verður
jarðsunginn frá Akraneskirkju laug-
ardaginn 7. febrúar kl. 11.30.
Björgvin Jónsson, Breiðabólsstað,
verður jarðsunginn frá Breiðabóls-
staðarkirkju í Fljótshb'ð laugardag-
inn 7. febrúar kl. 14.
Guðbjörg Bjarnadóttir verður
jarðsungin frá Akureyrarkirkju
laugardaginn 7. febrúar kl. 13.30.
Salbjörg Magnúsdóttir, Vörðustíg
7, Hafnarfirði, lést þriðjudaginn 3.
febrúar.
Soffia Bjarnadóttir, Öldugötu 53,
Reykjavík, verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju mánudaginn 9. febr-
úar kl. 13.30.
Árshátíðir
Félag Snæfellinga og
Hnappdæla í Reykjavík
Árshátíð félagsins verður haldin laugar-
daginn 7. febrúar í Hlégarði og hefst hún
kl. 18.45. Aðgöngumiðar verða seldir eins
og venjulega hjá Þorgilsi Þorgilssyni,
Lækjargötu 6a, sími 19276, kl. 16.00 til
18.00, frá 4. febrúar nk. Sætaferðir verða
frá Umferðarmiðstöðinni kl. 18.30 á laug-
ardag.
Tilkynningar
Kvenfélag Bústaðasóknar
Kvenfélag Bústaðasóknar heldur aðal-
fund mánudag 9. febr. kl. 20.30 í safnaðar-
heimili kirkjunnar. Venjuleg aðalfund-
arstörf.
Bræðrafélag Bústaðasóknar
Bræðrafélag Bústaðasóknar heldur
fund mánudag 9. febr. í safnaðarheimili
kirkjunnar og hefst hann kl. 20.30.
Ályktun
1. „Svæðisstjóm málefna fatlaðra á
Norðurlandi eystra átelur harð-
lega vinnubrögð menntamálaráð-
herra þá er hann vék Sturlu
Kristjánssyni úr starfi fræðslu-
stjóra. Gjörð ráðherrans gæti haft
hinar alvarlegustu afleiðingar í
för með sér fyrir þann sem brott-
vísun sætti og hefur valdið
upplausn í þeim málaflokki sem
viðkomandi aðili veitti forstöðu.
Fyrrverandi fræðslustjóri átti
samkvæmt lögum sæti í Svæðis-
stjóm málefna fatlaðra og var þar
dyggur talsmaður þeirrar skóla-
stefnu er tryggt gæti fötluðum
nemendum nauðsynlega þjónustu
innan grunnskólaumdæmisins.
Um leið og stjómin harmar
brottvísun fræðslustjóra, lýsir
hún áhyggjum sínum vegna sam-
skipta- og samvinnuörðugleika
milli fræðsluyfirvalda í Norður-
landsumdæmi eystra og starfs-
manna menntamálaráðuneytis-
ins. Það er von stjórnarinnar að
ráðherra beiti sér fyrir því að
þama verði breyting á svo tekist
geti eðlileg samvinna milli aðila
hið fyrsta.
2. í tilefni af ummælum menntamála-
ráðherra á Alþingi þann 20. jan.
sl. um „að svo snarplega hafi ver-
ið leitað að börnum með sérþarfir
á Norðurlandi eystra að búið sé
að finna helmingi fleiri böm sem
þann veg stendur á (um) en í
Reykjanesi...“ vill Svæðisstjórn
málefna fatlaðra á Norðurlandi
eystra taka fram eftirfarandi:
Svæðisstjórn er kunnugt um, að á
síðustu árum hefur mat á sér-
kennsluþörf í fræðsluumdæminu
verið byggt á nákvæmri greiningu
einstaklinga sbr. lög nr. 63/1974
um grunnskóla og reglugerð nr.
270/1977 um sérkennslu. Þar kem-
ur fram að það er hlutverk sál-
fræðinga og annarra sérfræðinga
að meta þörf fyrir slíka kennslu.
Stjórnin ber fullt traust til starfs-
manna fræðsluskrifstofu umdæm-
isins og krefst þess að nemendur
sem þarfnast sérkennslu að mati
þeirra, njóti hennar eins og kveðið
er á um í lögum. Ennfremur lítur
stjórnin svo á, að ef um óhjá-
kvæmilegan niðurskurð frá
áætlunum er að ræða, beri starfs-
mönnum menntamálaráðuneytis-
ins að færa fyrir honum fullgild
rök.
Að undanförnu hefur komið
fram að mat á sérkennsluþörf og
úthlutun tímafjölda til hennar er
mjög mismunandi eftir fræðslu-
umdæmum. Vegna þess telur
Svæðisstjóm málefna fatlaðra á
Norðurlandi eystra óhjákvæmi-
legt að fram fari gagnger athugun
(úttekt) hlutlausra aðila á stöðu
sérkennslu í landinu. Slík úttekt
miði að því að skýra umgetinn
mun á metinni þörf í hinum ein-
stöku umdæmum og að jafna
aðstöðumun þeirra til að veita
lögboðna þjónustu á þessu sviði.“
'"■ líf i i *t ssíÍhP rJa
Nýlega var opnuð snyrtlvöruverslunln Tara að Rofabæ 39 (vlð versl. Nóa-
tún). í versluninni mun snyrtisérfræðingur veita persónulega ráðgjöf við val
á föröunar- og húðsnyrtlvörum, en jafnframt er á boðstólum mlkið úrval
af sýnishomum til að auðvelda viöskiptavlnum enn frekar val á vörutegund-
um vlö hæfi. Af helstu vörutegundum, sem boðið er upp á, má nefna
Clarins, Dior, Max Factor, Gallery og Steiner hárvörur. Auk snyrtivara fæst
elnnlg fjölbreytt úrval af skartgripum i verslunlnni.
Eigendur verslunarinnar eru Margrét Stef ánsdóttir og Sigurður Jónsson.
Nauðungaruppboð
á fasteigninhi Torfufelli 44, 4. t.v., þingl. eiandi Ásta Magnúsdóttir, fer fram
á eigninni sjálfri mánudaginn 9. febr. 87 kl. 16.30. Uppboðsbeiðandi er Gjald-
heimtan í Reykjavík.
______________________Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
í gærkvöldi
Ingimar Eydal tónlistarmaður:
„Tónllstín á hug minn allan“
Það eru ríkisfj ölmiðlamir, þá sér-
staklega gamla gufuradíóið, sem ég
legg hlustir mínar við. Ég leitaði
uppi vinsældalista rásar 2 til þess
að hljóðrita hann, á sama tíma var
ég hlusta á sögu Indriða G. Þor-
steinssonar, Símtal yfir flóann. Það
er sérsvið Indriða að lýsa lífinu í
dreifbýh, einnig piýðislestur Amars
Jónssonar gerði til samans enn
skemmtilegari sögu. Tónleikar Sin-
fóníuhljómsveitar íslands undir
leiðsögn Jóns Múla upplifði ég í
beinni útsendingu frá Ríkisútvarp-
inu, þar bar hæst hinn frábæra
píanóleikara Dmitri Alexeev. Hann
fór á kostum í píanókonsert númer
2 eftir Rakhmaninoff. Á rás 2 var
Þorsteinn Eggertsson gestur Ragn-
heiðar Davíðsdóttur. Þar lét hann
það í ljós að þar fengi hann leið á
of mikilli rokktónlist. Þetta má
heimfæra á alla tónlistarmenn. Sá
Ingimar Eydal.
sem hlustar á tónlist þroskast við
hlustun, þá er fullkomlega eðlilegt
að hann hvfli sig og þreifi fyrir sér
á nýjum tónlistarsviðum. Orðum
sínum til áréttingar valdi Þorsteinn
konsert í a-dúr fyrir klarinett eftir
Mozart. Við hlustun fyrsta kaflans
hljómaði stef rásar tvö saman við
tónlist Mozart sem varð óheyrilega
smekklaust, það var ekki komið við
kaflaskipti og of seint dregið úr tón-
list Mozart. Þetta voru sannarlega
klaufaleg og smekklaus vinnubrögð
og ólík þeim rásarmönnum. Ef til
vill hefúr hér verið um slys að ræða.
Dagskrá rásar tvö lauk svo með
Rökkurtónum Svavars Gests og
Tónlist Charlie Chaplins í umsjá
Sigurðar Skúlasonar. Þar var um
að ræða tvo bráskemmtilega tónlist-
arþætti.
Svo sem sjá má átti tónlistin hug
minn allan að kvöldi fimmtudagsins
5. febrúar. Auðvitað varð eitt og
annað útundan svo sem öll dagskrá
Bylgjunnar og allt fréttatengt efhi.
En þegar valmöguleikamir eru þrír
á öldum ljósvakans verður eðlilega
eitthvað útundan.
Afmæli
60 ára afmæli á í dag, 6. febrúar, Jón
H. Júlíusson, hafnarstjóri í Sand-
gerði, Hlíðargötu 43 þar í bæ. Hann
hefur átt sæti í hreppsnefndinni og
verið oddviti þar. Kona hans er Rósa
Jónsdóttir. Þá hefur Jón verið frétta-
ritari Morgunblaðsins í Sandgerði
um árabil.
70 ára verður á morgun, laugardag-
inn 7. febrúar, Gísli Jónsson,
Bauganesi 5, Reykjavík, starfsmaður
Osta- og smjörsölunnar. Hann og
kona hans taka á móti gestum á af-
mælisdaginn milli kl. 15 og 19 í
félagsheimili Karlakórs Reykjavíkur
að Freyjugötu 14, 2. hæð.
Svanhildur Ó. Guðjónsdóttir frá
Réttarholti í Garði, nú til heimilis í
Furugerði 1. Hún verður að heiman
í dag.
Ýmislegt
Kvenfélag Kópavogs
heldur fund fimmtudaginn 12. febrúar kl.
20.30 í félagsheimilinu. Að loknum fundar-
störfum verður spilað bingó.
Vel byrjar
síðara misserið
Tónleikar Sinfóníuhljómsveitar islands f
Háskólabiói 5. febrúar.
Stjómandi: Frank Shipway.
Einleikaran Dmitri Alexeev, Martial Narde-
au og Reynir Sigurðsson.
Efnisskrá: Szymon Kuran: Slnfonla con-
sertante; Serge Rachmaninoft Píanó-
konsert nr. 2 I c-moll op. 18; Gustav
Mahler: Sinfónia nr. 1 I d-dúr.
Af þeim verkum Szymonar Kuran,
sem áður höföu verið leikin, mátti
ráða að hann gjörþekkti eðh hljóm-
sveitarinnar. Rómantískt er tónmál
hans en jafriframt hreint og tært og
laust við óþarfa prjál. í Sinfoniu
consertante, sem flutt var á umrædd-
um tónleikum og samin er í minn-
ingu Dmitris Schostakowitsch, lætur
Szymon Kuran einleiksflautu segja
sögu. Mál hennar er síðan stutt slög-
um pákunnar en hljómsveitin
myndar rammann um þessa sögu-
menn. Flautuleikur Martials
Nardeau bar verkið uppi, látlaus
eins og verkið gaf tilefni til, en
undrafagur. Reynir Sigurðsson sló
pákumar hóglega og af öryggi og
hljómsveitin skilaði sínum hluta
með sóma.
Maskínu- og ýkjupíanistinn
sameinaðir í einum
Annar Píanókonsert Rachmanin-
ofís er eitt alvinsælasta píanóverk
sem til er. Hann hefur meðal annars
hlotið þá vafasömu frægð að verða
poppaður og það löngu áður en
menn fundu upp á því gerræði að
láta sinfómusveitir poppa klassfltina
sér til vinsældaöflunar og fjárhags-
legs ávinnings. Þennan margfræga
Dmitri Alexeev
konsert lék Dmitri Alexeev meö fá-
heyrðum glæsibrag. Honum tekst að
sameina ofúröryggi maskínupíanist-
ans og útþaninn glæsileik ýkjupían-
istans sem gefúr lítið fyrir öryggi og
því um líkt, heldur leggur allt í túlk-
unina. Það eru fáir sem kunna að
sameina þannig í einum tvær gjöró-
líkar píanistaðgerðir og það gerir
Dmitri Alexeev svo einstakan í röð-
um glæsipíanistanna. Það lá líka við
að áheyrendur klöppuðu þakið af
húsinu af fögnuði yfir leik hans - já,
og ekki skyldi gleyma framlagi
hljómsveitarinnar.
Þarf ekki að bíða nein fimmtíu
ár
Á eftir því sem á undan var gengið
heföi sumum nægt að taka eina sin-
fóníu af minni gerðinni. Fyrsta
Mahler fellur þó ekki í þann flokk.
Það veit vonandi á gott, að hljóm-
sveitin okkar skuli í annað sinn
hafa Mahlersinfóníu á skránni í vet-
ur. Það er vissulega kominn tími til
að hún fái - og verði líka gert kleift
- að takast á við sinfónísk stórverk-
efhi frá síðari hluta mtjándu aldar
og fyrri hluta þessarar. „Minn tími
mun koma,“ sagði Mahler „og sinfó-
níur mínar fluttar á viðeigandi hátt
þótt það verði ekki fyrr en efitir
fimmtíu ár“. Hljómsveitin okkar
sýndi það að menn þurfa ekki að
bíða nein fimmtíu ár eftir því að hún
geri Mahler sómasamleg skil því að
það gerði hún hér. Undir frábærri
stjóm Franks Shipway, sem meðal
annars minnti rækilega í túlkun
sinni á tékkneskan uppruna Ma-
hlers með því að leika þriðja kaflann
(Meistara Jakob í moll) yfirdrifið
„alla ceska“, eða öllu heldur eins og
bæheimska sveitamúsík, flutti hún
Mahler með einstökum glæsibrag.
Aðeins í fyrsta kaflanum fannst
manni strengimir tæpast nógu
þykkir, en annars skiluðu þeir ótrú-
lega miklum hljómi. Blásarahljóm-
urinn var þéttur og mjúkur, enda
vel mannað, einkanlega í blikkinu.
Fyrir slíka frammistöðu ætti hljóm-
sveitin okkar skilið að fá að ráða
strengleikara til að fylla upp í tölu
fúllskipaðrar hljómsveitar. EM