Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.1987, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 20. JtJLÍ 1987.
Spumingin
Ræktarðu eigið grænmeti?
Einar Ingimundarson: Já, raikta að-
allega baunaspírur í augnablikinu
en hef ræktað margs konar græn-
meti gegnum árin.
Július Brjánsson: Nei, ekkert nema
hey og gras handa skepnunum mín-
um. Hef þó ræktað grænmeti en ekki
komist í það núna og kaupi það úr
búð því ég borða heilmikið af því
sjálfur.
Helgi Vilhjálmsson: Nei, hef þó rækt-
að kartöflur og rófur en það eru
áratugir síðan.
Hannes Gamalíelsson:Nei, en ég var
með kartöflur fyrir nokkrum árum
inni í Kringlumýri en það er allt
komið undir hús núna.
Einarína Sigurjónsdóttir:Nei, hef
aldrei gert það.
Sigríður Kjartansdóttir: Já, ekki allt
en gulrætur, kartöflur og salötheima
við húsvegginn.
Lesendur
Lottóið orðið leiðigjamt
Bjami skrifar:
Það má undrun sæta hve við ís-
lendingar erum sólgnir í happdrætti
hvers konar, jafhvel þótt þau séu
þannig úr garði gerð að afkr litlar
líkur séu til þess að vinníngur fáist
En til þess að £á almenning til að
spila í happdrættum verður að vera
einhver spenningur í spilinu og vinn-
ingslíkur talsverðar í hverjum drætti
eða hann komi í ljós jafnóðum og
spilað er.
Nú eru happdrætti þau, sem hér
eru mest í gangi, með ýmsum hætti.
í flestum er dregið með reglulegu
millibili, td. einu sinni í mánuði eða
einu sinni í viku.
Eitt happdrættið, sem hér við-
gengst, er þó einna leiðigjamast og
það er þetta Lottó 5/32, sem er sett
upp sem sérstakur dagskrárliður i
Ríkissjónvarpinu. Og þótt það væri
ekki nema vegna þess að þetta er
orðið að föstum leiðindalið, og eins
konar dagskrárlið í sjónvarpinu, þá
finnst mér það vera orðið svo frá-
hrindandi og um leið „naive“, að ég
fyrirverð mig fyrir að horfa á þessa
blessaða stjómendur reyna að setja
upp einhvem „lukku-“ eða „lottó-
svip“ þegar dagskrárliðurinn byijar.
Þetta er svo eindæma lítið spenn-
andi að fyrr má nú aldeilis fyrrvera,
eins og Laddi orðar það svo
skemmtilega. Og það er ekki stjóm-
endum þáttarins að kenna heldur
einungis eðli happdrættisins. um hvers konar. Það er t.d. liðin tíð skrifað til þess að standa sérstaklega
Eina happdrættið, semmérsýnist að hægt sé að reiða sig á að fólk með einu eða öðru þessara happ-
vera verulega vinsælt hér, er svo- greiði einhverja gíróseðla sem sendir drætta heldur einföld og hlutlaus
kölluðhappaþrenna,endaemmiðar emheimtilþessjafavelþótttilefnið skýring einstaklings vegna ofiiæmis
rifair út jafaóðum og þeir koma í sé góðra gjalda vert fyrir happdrættum og styrkjum
verslanir. Og þar er þannig búið um Nú ganga þau happdrætti best sem hvere konar.
hnútana að tíðni vinninga er nokk- gefa mesta og tíðasta vinningsmögu- Það fer þó aldrei hjá því aö eitt
uðmikilogvinningsh'kurtalsverðar. leika og þar er Háskólahappdrættið sé kannski skemmtilegra en annað
Annara er þjóðin orðin nokkuð og þó rniklu fremur happaþrennan og njóti meiri vinsælda eins og hér
yfirkeyrð á happdrættum og söfaun- best og vinsælust. Og þetta er ekki hefur komið fram.
JALFSAU EFTIR LOK
AJmenningur er orðinn hundleiöur á öllu vafstrinu.
Fyrsti eigandi ber ábyrgð á trygging-
um bílsins þar til sá næsti hefur
greitt fyrir hjá tryggingafélaginu.
Þetta er fyrsti bill á íslandi og Guðr-
únu finnst steinaldarfyrirkomulagið
enn við lýði.
BHreiðaviðskipti:
Undarieg
tiyggingalög
Guðrún hafði samband:
Það er full ástæða til þess að vara
seljendur bíla sinna við því að trygg-
ingafélögin telja þá bera ábyrgð á
tryggingu bílsins þar til annar hefur
greitt fyrir tryggingu á sínu nafai.
Þetta hafði ég ekki hugmynd um þeg-
ar ég seldi bílinn minn fyrir nokkrum
mánuðum og er því í stökustu vand-
ræðum.
Nú nýlega komst ég að því að þegar
ég ætlaði að láta afganginn af gömlu
tryggingunni minni ganga upp í
greiðslur af nýja bílnum þá var það
alls ekki hægt - því tryggingafélagið
telur mig eiga að greiða tryggingu
gamla bílsins þar til greiðslur hefjast
frá hinum nýja eiganda.
Bíllinn minn er ekki lengur í eigu
þess sem ég seldi hann til í upphafi
og skilst mér að það sé alfarið mitt
mál að elta uppi núverandi eiganda
og fá hann til þess að greiða trygging-
ar af ökutækinu. Þetta finnst mér
steinaldarfyrirkomulag og vil því vara
alla seljendur bíla við að afhenda bíl-
inn til hins nýja eiganda fyrr en fyrir
liggur að tryggingar hafi verið greidd-
ar upp í topp af kaupandanum.
Ríkisstjómin:
Fyrsta verkið
varðandi kynferð-
isafbrotín
Björg hringdi:
Ég er mjög reið móðir í Hafaar-
firði og verð að leggja nokkur orð
til málanna í þessari umræðu um
kynferðisafbrotamenn. Sjálf á ég
bam sem hefur lent í svona og finnst
hörmung að lesa þessar frásagnir
núna á hveijum degi þegar nýtt og
nýtt mál er að líta dagsins ljós. Ég
vil að hin nýja ríkisstjóm hafi það
með sínum fyrstu verkum að búa til
ný lög um kynferðisglæpi á íslandi
og setji á stofa hæli fyrir þessa kyn-
ferðisbrengluðu menn.
Dóttir mín var aðeins fiögurra ára
þegar hún lenti í þessu. Maður um
fertugt tók hana og tvær aðrar jafa-
öldrur, þuklaði þær og lét þær káfa
á sér. Og það mál var aldrei til mergj-
ar krufið. Lögreglan hér í Hafhar-
firði sagði bara að þessi maður, sem
bömin bentu á, væri heimilisfaðir
sem sjálfur ætti böm og því gæti
þetta ekki verið hann. Og jafnvel
þótt bömin héldu fast við að þetta
væri sami maðurinn.
Mér finnst að það verði að setja í
lög að svona mál bíði hvergi í kerf-
inu heldur fari beint í meðferð.
Þannig að það verði ekki hægt að
lesa um að svona mál séu að velkj-
ast um í kerfinu í tvö og jafhvel þijú
ár - og séu síðan svæfð. Silyrðis-
laust á að birta mynd af þessum
mönnum.
Sá maður sem mín dóttir benti á
líður mér aldrei úr minni. Það býr
ekkert bam til svona frásögn og því
ástæðulaust að sussa á þau þegar
svona lagað kemur upp á yfirborðið.
Þetta hafði mjög slæm áhrif á dóttur
mína. Síðan em liðin tvö ár og hún
hefur engan veginn hegðað sér eðli-
lega - sérstaklega við karlmenn.
Hún flaðrar upp um þá og virðist
stundum vera að leita á þá þannig
að maður situr og svitnar yfir fram-
komu bamsins. Á hverri einustu
nóttu vætir hún rúm.
Ríkisstjómin á að beita sér fyrir
lagabreytingu í þessum efaum - það
ætti að vera með því fyrsta sem hún
tæki sér fyrir hendur. Og að þetta
verði tekið beint fyrir í keríinu -
ekki látið bíða.
Mæður í landinu verða alls staðar
að vera á varðbergi, maður þorir
ekki að senda bömin út í búð eftir
einum mjólkurpotti. Og ef þau em
ekki í augsýn er maður alveg á nál-
um.
Þegar þetta gerðist fór ég næstum
yfir á taugum því þetta fór svo illa
með mann. Og ég myndi ekki lá
neinum sem lenti í svona þótt hann
hreinlega gengi frá viðkomandi - ég
stæði með þeim þó svo að ég rétt-
læti ekki morð. Mál sem þetta þolir
enga bið og ég vona að yfirvöld fari
að vakna til vitundar um að eitthvað
róttækt þarf að gera - og það sem
allra fyrst.
Hringið í síma 27022
miUi kl. 13 og 15,
eða skrifið
í nýju flugstööina vantar apparat
sem gefur til kynna hvaö tímanum
líður.
Flugstöðin:
Engar klukkur
sjáanlegar
Tempus hafði samband:
Þegar ég átti leið um nýju flugstöð-
ina á Keflavíkurflugvelli um daginn
kom það mjög á óvart að ekki skyldi
í allri byggingunni sjáanlegt neitt app-
arat sem sýndi gestum hvað tímanum
liði.
Á stað sem þessum hlýtur það að
vera talsvert atriði að menn geri sér
grein fyrir hversu langt er í brottfór
hverju sinni og viti því hvað tímanum
líður á staðnum. Að ekki sé minnst á
upplýsingar eins og hvað klukkan er
þá stundina í hinum ýmsu heims-
homum. Sjálfsagt ætti að vera að hafa
á veggjum klukkur sem sýna tímann
- og þá ekki aðeins á íslandi - og
hafi eitthvað slíkt fyrirfundist á staðn-
um þá var það vandlega falið. Þetta
er lítið fjárhagsdæmi sem þarf að kippa
snarlega í liðinn.