Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.1988, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 25. JANÚAR 1988.
Spumingin
Hvernig líst þér á að tengja
íslenskan gjaldmiðil öðr-
um sterkari?
Helgi Leifsson: Ég er meðmæltur því
að láta kanna þaö til fulls.
Þorfmnur Kristjánsson: Mér líst
nokkuð vel á það. Held, að við styrkj-
um stöðu okkar út á við í fjárhags-
legu tilliti.
Pétur Jónasson: Hef ekkert heyrt um
þetta og tek ekki afstöðu.
Guðmundur G. Pétursson: Mér líst
mjög vel á það, því ef maður ætlar
t.d. að skipta íslenskum peningum
erlendis þá er þaö vonlaust í dag.
örn Pétursson: Svona í fljótu bragði
skoðað þá held ég að það sé ekki ráð-
legt. Held að við séum alveg sér á
báti í þessu eins og öðru. Fjárhags-
legt sjálfstæði er betur tryggt með
eigin gjaldmiðli.
HilmarÓskarsson:Mérlíst vel á það.
Verðum sterkari gagnvart erlendum
viöskiptaaðilum.
Skautaiþróttin er sívinsæl. - Frá skautahöllinni sálugu, hinni einu sem við höfum átt - og Tjörninni, en þar er svellið ekki alltaf sem skyldi.
Fólk á skautum:
Haldið Tjöminni hreinni
Gunnar hringdi:
Skautaíþróttin er engan veginn
dauð úr öllum æðum. Það sér maður
þá sjaldan viðrar fyrir þessa frábæru
íþrótt. Ég er sannfærður um að hér
yrði mikil aðsókn að góðri skauta-
höR, eins og sýndi sig raunar þegar
við höfðum hana.
Sunnudaginn 17. þ.m: var ég niðri
við Tjöm ásamt talsvert stórum hópi
fólks við skautaiðkun. En því miður
var svellið hvergi nærri eins og best
var á kosið. Krakkar voru búnir aö
ryðja eins konar rennur í snjóiim og
eftir þeim renndu menn sér. Þetta
hefði getað verið mun betra ef borgin
sæi um að halda svellinu við, líkt og
gert var á Melavellinum gamla, sem
var mjög viðunandi sem skautasvell.
Nú veit ég ekki hvort eitthvað er
hugsað um að halda við skautasvelli
á Rauðavatni en þar þyrfti einnig.að
vera aðstaða fyrir fóÚc svo að það
þyrfti ekki að koma alla leið niður í
miðborgina til að fara á skauta.
Sunnudaginn 17. janúar stóð ein-
mitt yfir afmæli borgarstjórans
okkar í Oddfellowhúsinu og höfðu
einhveijir á orði að kannski sæi
borgarstjórinn aumur á skautafólk-
inu, sem var að iðka íþrótt sína við
hinar verstu aðstæður, og léti nú
starfsmenn borgarinnar sprauta
svellið og hreinsa svo að þama mætti
vera hið sæmilegasta svell.
En hvað sem líður góðu svelli á
Tjöminni, sem borgin ætti auðvitað
að sjá fyrir, um leið og þannig viðr-
ar, þá er brýn þörf fyrir skautahöll
í þessari höfuðborg norðursins. Ég
er viss um að hún yrði vel sótt allt
árið um kring, ekki síst vegna þess
að nú em íþróttir hvers konar og
æfingar, ekki síst ýmsar áreynsluæf-
ingar, vinsælar og engin teikn á lofti
um að svo verði ekki í framtíðinni.
Ég vil einnig bæta því við að að-
staða við Tjörnina er í raun engin,
þar er hvorki salemisaðstaða né
skjól, þar sem hægt er að athafna sig
meðan verið er að skipta um skó. En
fólk lætur það ekki á sig fá ef gott
svell er og það á borgin að geta séð
um. Inniaðstaða til skautaiðkunar er
þó það sem margir vonast eftir og
það sem allra fyrst.
Grábröndótt
læða týnd
Jóhanna skrifar:
Hinn 5. október sl. tapaðist þessi
læða, sem myndin er af, frá Bald-
ursgötu 12 í Reykjavík. Læðan er
grábröndótt og fremur nett. Hún
var með gula hálsól og merkispjald
með öllum upplýsingum er hún
hvarf. Hugsanlega hefur ólin dottið
af.- - Kisan heitir Táta og gegnir
nafni.
Hinn 5. okt. elti hún mig (eins og
hún gerði oft) að Þórsgötu 7, þar
sem ég skrapp inn, og hefur kisa
ekki sést síðan. En þár sem hún
ratar vel þaðan og heim til okkar
hlýtur eitthvað að hafa komið fyrir
hana og er ég einmitt að reyna að
komast að því.
Ég hef auglýst mikiö eftir henni
því að hún var okkur mjög kær,
en það'Tiefur enn sem komið er
engan árangur borið. Ég og dóttir
mín, 4ra ára, erum mjög daufar
yfir þessu og ef einhver kannast
við að hafa ekið á kött, sem þessi
.lýsing á 'við, og þeim mun frekar
ef það hefur gerst hér í Þingholtun-
um (Skólavörðuholtinu) á þessu
tímabili, þá bið ég viðkomandi að
hafa samband við okkur.
Fólk er alltof skeytingarlaust í
sambandi við dýr og hvarf þeirra.
Það getur komið fyrir alla aö aka
á dýr en ef dýrið er merkt er það
sjálfsagður hlutur að láta eigendur
vita og létta af þeim áhyggjum.
Með gula hálsól og merkisspjald með öllum upplýsingum.
Bréfritari er ekki sáttur við hvernig tekið er á málum þeirra er stunda inn-
flutning á fíkniefnum. - Fikniefni í fórum lögreglu.
Söluskattssvik og hassinnflutningur:
Hvort er alvar-
legra afbrot?
Borgari skrifar:
Mörg dæmi má nefna um það er
fjallað hefur verið um söluskattssvik
fyrirtækja t.d. og er þá yfirleitt ekki
hikað við að gefa upp nafn fyrirtækj-
annna og forsvarsmanna þeirra. Við
munum eftir ýmsum öðrum málum
þar sem menn hafa bæði verið
dæmdir fyrirfram með því að gefa
upp nafn aðila og/eða birta af þeim
mynd. - Skemmst er að minnat svo-
kallaðs „kaífibaunamáls" þar sem
myndbirtingar voru ekki sparaðar.
I sambandi við innflutning á hassi
og öðrum eiturefnum virðist gegna
öðru máli. Þar eru engir nafngreind-
ir og aldrei neinar myndbirtingar
sem væri þó mun æskilegra heldur
en birta mynd af einhveijum aðilum
sem hafa verið að ólmast með sölu-
skattinn.
Innflytjendur á hassi og öðrum eit-
urefnum eru aö mínu viti hættulegir
þjóöfélaginu og eiga ekkert annað
skihð en vera meðhöndlaðir sam-
kvæmt því. Ég veit ekki hvað veldur
því að fyrirtæki það er á aðild að
hassinnflutningnum mikla er ekki
nafngreint og hvers vegna ekki er
birt mynd af þeim er handteknir
voru í sambandi við málið.
Það hefði varla þurft að bíða lengi
eftir myndbirtingu ef hér hefði verið
um eitthvert annaö afbrot að ræða
en innflutning á eiturefnum. Það er
eins og um þau gildi alveg sérstakar
reglur og mUdari en önnur sakamál.