Dagblaðið Vísir - DV - 28.01.1988, Blaðsíða 25

FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 1988.
25
Tíðarandinn
Snjórinn á vonandi eftir að vera lengi
- sögðu þeir Öm, Guðmundur og Hlynur sem renndu sér á þotum og slöngum niður Ártúnsbrekkuna
„Þetta er bara slanga úr venjulegu
bíldekki en ég kemst á rosalegan
hraða á henni," sagði Öm Grétars-
son sem renndi sér hinn vígreifasti
niður Ártúnsbrekkuna rétt fyrir of-
an gömlu rafstöðina við EÍliða-
árnar.
„Hraðinn verður stundum svo
mikill að ég velt um koll en það ger-
ir ekkert til. Ég meiði mig ekkert.
Það er éott að snjórinn er loks kom-
inn því mér finnst gaman að leika
mér í honum. Ég fer stundum á skíði
en oftast er ég bara að renna mér á
sleða eða slöngu."
Ártúnsbrekkan á þessum stað er
hentugt sleðasvæði fyrir krakkana.
Brekkan er brött en krakkarnir eiga
ekki á hættu að lenda út á umferðar-
götu þótt þéir renni lengra en þeir
ætla sér.
Það var líka umtalsverður fjöldi í
Ártúnsbrekkunni þegar DV kom þar
um daginn og krakkarnir létu það
ekki á sig fá þótt það væri töluverður
strekkingur og allnokkurt frost.
„Snjórinn er bara nýkominn og við
vonum að hann verði alveg fram á
vor því að það er svo gaman að leika
sér í honum,“ sögðú Guðmundur
Ólafsson og Hlynur Stefánsson sem
voru að leika sér á snjóþotum þarna
rétt hjá.
„Við komum hingað um leið og
skólinn var búinn um eittleytið og
við ætlum að leika okkur hérna með-
an bjart er. Okkur fihnst skemmti-
legast að bruna á þotum en stundum
förum við líka á skauta. Og ef nóg
er af góðum snjó búum við stundum
til snjóhús en snjórinn er bara ekki
Rebekka Rut, sjö ára, og Guðný, átta ára, sýndu Ijósmyndaranum hvernig á að búa til flottan engil.
DV-mynd BG
Búnar að bíða eftir
snjó í allan vetur
sogðu Rebekka Rut og Guðnýsem voru að leika sér í snjónum á Miklatúni
„Það er ofsalega gaman að vera
úti í snjónum. Ég er búin að bíða
eftir honum í allan vetur," sagði
Rebekka Rut, sjö ára, sem var aö
hamast í snjónum á Miklatúni
ásamt Jóhannesi, þriggja ára bróð-
ur sínum, um daginn.
„Það er langskemmtilegast að
bruna á snjóþotu og svo að búa til
snjóbolta. Ég hef ekkert reynt að
búa til snjókarla en bróðir minn
reyndi það og snjórinn er alltof
þurr til þess að þeir verði flottir.
Ég reyndi að búa til snjóhús þeg-
ar sryóaði fyrr í vetur en þegar lag
fór að komast á húsið byrjaði að
rigna svo aö það hvarf.“
Guðný, átta ára gömul, lagðist í
snjóinn hjá Rebekku og sagði að sér
þætti skemmtilegast að fara á skíöi.
„Ég fékk skíöi í jólagjöf og ég ætla
örugglega á skíði um helgina ef
snjórinn verður ekki farinn."
Guðný sagði að snjórinn væri
ekkert of þurr til að búa til
srýókarla.
„Ég get búið þá til með léttum
leik. Það koma bara alltaf einhver
hrekkjusvín og eyðileggja snjókarl-
ana,“ sagði Guðný. -ATA
Snjókast er með því skemmtilegra sem menn lenda í ef þeir eru ungir og
hraustir. Það gengur oft mikið á og menn finna litið fyrir kulda, bleytu eða
eymslum. Aðalatriðið er að hefna sín og helst að koma snjó niður um
hálsmálið á félaga sinum. ( DV-mynd BG
nógu blautur núna," sögðu þeir Guö-
mundur og Hlynur.
í þessu þeysti Örn af stað niður
brekkuna á gúmmíslöngunni sinni
og Guðmundur og Hlynur tóku af
stað á eftir honum ásamt fleiri strák-
um til aö ná einni „salíbunu" niður
brekkuna á slöngunni. -ATA
h
Örn lagði af stað niður Artúnsbrekkuna á bilslöngunni sinni og þá skelltu
þeir Guðmundur og Hlynur sér meö ásamt tveimur öðrum félögum. Það
er greinilega stórskemmtilegt að bruna niður brattar brekkur.
DV-mynd BG