Dagblaðið Vísir - DV - 06.08.1988, Blaðsíða 4
4
LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 1988.
Fréttir
Heimsókn DV í Jgúklmgabú:
Er að mótmæla
Hollustuvemd
segir bjóðandinn, Gunnar Bjamason
„Neytendur hugsa yfirleitt mn
framleiöslu alifugla og svína og
tengja þaö við skít og óþverra. Það
er heldur engin furöa eins og Holl-
ustuvemd hefur látiö á undanfórn-
um tveimur árum. Ég vil mótmæla
Hollustuvemd og aöfórinni að
fuglabúum enda er ég fyrrverandi
ráðunautur í þessari atvinnugrein.
Þegar háyfirlögfræöingur heil-
hrigðisráöuneytisins kallar mig
oröhák og kjaftask þá finnst mér
ekki orðprúðar greinar duga og býö
þess vegna DV aö skóöa kjúkl-
ingabú í nágrenni Reykjavíkur sem
er tæknivætt og skynvætt og upp-
fyllir allar kröfur sem gerðar em
til slíkra búa erlendis. Sjón er sögu
ríkari,“ sagöi Gunnar Bjarnason,
fyrrverandi ráðunautur í kjúkl-
ingarækt.
Gunnar bauð blaðamanni DV og
ljósmyndara aö skoöa með sér
kjúklingabúið að Reykjum í Mos-
fellssveit og fékk til þess leyfi bón-
dans, Bjama Ásgeirs Jónssonar.
Hvergi var skít eöa drullu aö sjá
og búið var hið hreinlegasta. Bjami
sagði að húsið væri almennt mjög
tæknivætt, hitakerfi og loftræsting
spiluðu saman og fóðurkerfið væri
sjálfvirkt. Á ákveðnum tímum fá
kjúklingamir meira fóður í skálar
sínar. Húsið er tengt við aðvörun-
arkerfi hjá Vara hf. og lætur það
vita ef eitthvað fer úrskeiðis, ef
rafmagn fer af, fóðurkerfi stöðvast,
leki kemst að húsinu, loftræstikerfi
mum í]~il
',v, f | ; ; f Æl
- ■ 'í-tSí
Fóðurgeymarnir eru við hvern sal
fyrir utan kjúklingabúið. Frá þeim
liggur slanga inn í húsið og sjálf-
virk fóðurkerfi sér um að gefa á
ákveðnum tímum.
bilar, þjófar brjótast inn og þannig
mætti áfram telja.
Kjúklingamir em í húsi í sjö vik-
ur uns þeim er slátrað en alls geta
um 7000 kjúkhngar verið í einum
sal. Þegar þeir hafa náð 1400-1500
gramma þyngd er þeim slátrað en
þeir em vigtaðir daglega á sjálf-
virkan hátt með vigt sem stendur
á gólfinu. „Þegar kjúkhngamir eru
farnir er salurinn sótthreinsaður
og farið með háþrýstidælur á veggi,
gólf og annað, síðan er sápuþvegið
á eftir. Húsið er síðan hvílt í 2-4
vikur á eftir,“ sagði Bjarni.
Framleiða á við 24 bændur
Gunnar Bjarnason sagði að í
þessu búi væm framleidd um 168
tonn af kjöti á hverju ári en þaö
jafnaðist á við framleiðslu 24 bú-
marksbænda, en þrátt fyrir það
Gunnar Bjarnason, fyrrum ráðu-
nautur um alifuglarækt, bauð DV
i heimsókn i kjúklingabúið. Hann
segir tilgang ferðarinnar hafa ver-
ið að mótmæla Hollustuvernd og
sýna neytendum að umhverfi
kjúklingaframleiðslu sé hreinlegt.
DV-myndir S
væri vart eins manns verk að hta
eftir húsunum. „Neytendur verða
að sjá hvað framleiðslan á kjúkl-
ingakjöti er fullkomin og hugleiða
um leið að þeir borga sveitaró-
mantíkina með sérstökum skatti á
hvern munnbita fjallalambsins.
Ríkið á kindakjötið og leggur því
tolla og söluskatt á aðföng alifugla-
og svínaframleiðslu til að Jón
Helgason geti selt kindakjötið sem
þó er niöurgreitt," sagði Gunnar
Bjarnason. JFJ
A gólfinu í kjúklingabúinu er vigt sem segir daglega til um meðalþyngd Kjúklingarnir skoðaðir að Reykjum. Umhverfi þeirra var hið hreinlegasta og tæknivæddasta.
kjúklinganna. Hér er mælirinn sem meölþyngdin er lesin af og talan
er 116 grömm.
Konur fynr og nú
Björg Eva Erlendsdóttir, DV, Osló:
„Og það var samþykkt meö eins
atkvæðis mun að konur hefðu hka
sál. Sjálfar höfðu þær ekki atkvæðis-
rétt, því hvernig áttu þær að vita
hvort þær hefðu heila eða sál.“ -
Þetta var ein af íjölmörgum tilvitn-
unum úr mannkynssögunni sem
Konur úr Bandalagi kvenna
og sungu lokasönginn.
Reykjavík, sem stóðu að baki sýningarinnar, komu upp á sviðið að henni lokinni
DV-myndir Herbert Czoschke
Ásdís Skúladóttir hafði safnað sam-
an sem umgjörð um leikrænt yfirlit
yfir sögu íslensku konunnar. Leikar-
ar eru Sigurður Karlsson og Hanna
María Karlsdóttir, höfundur og sögu-
maður Ásdis Skúladóttir. Leikin
voru atriði úr ýmsum þekktum ís-
lenskum leikritum og Guðrún Ósvíf-
ursdóttir, persónur úr Saumastof-
unni og Jóa og fleiri voru látnar sýna
misréttið milli karla og kvenna á öll-
um tímum. Það var Bandalag kvenna
í Reykjavík sem stóð að baki leikrit-
inu og í lok sýningarinnar komu
konurnar allar upp á sviðið og sungu
lokasönginn. Fleyg orð karlmanna
mannkynssögunnar um konur voru
mörg og ótrúleg. Ef einhver karlmað-
ur hefur leynst í þeim stóra hópi
kvenna, sem sótti leiksýninguna,
hlýtur hann að hafa roðnað upp í
hársrætur af skömm fyrir hönd kyn-
bræðra sinna. Dæmin um misrétti
voru mörg og kannski verst úr fortíð-
inni. En engu að síðúr varpaði Ásdís
Skúladóttir fram spurningu um
stöðu kvenna í dag: „Erum við ennþá
að dragnast með kvíguna sem land-
námskonurnar þurftu að teyma frá
sólarupprás til sólarlags þegar þær
voru aö nema land og geta karlmenn-
irnir enn sem fyrr henst á milli
Hanna María Karlsdóttir og Sigurðui
Karlsson leikari fluttu leikrænt yfirli
um sögu islensku konunnar. Höf
undur og sögumaður var Ásdií
Skúladóttir.
fjallstinda og kveikt bál með aðsto
áhafnar sinnar þegar þeir nem
land?“ - En hvort íslenskir karlmem
fá nokkru sinni að sjá leikþættina e
enn óljóst. Hugmyndir hafa veri
uppi um að reyna að fá þá sýnda
sjónvarpinu. „Ég ætla ekki að segj
þér hvað ég notaði mikinn tíma ti
að vinna þetta en þaö væri gamai
ef hægt væri að sýna þetta heima,
sagði Ásdís Skúladóttir.