Dagblaðið Vísir - DV - 05.01.1989, Blaðsíða 12

12
flMMTUD^GUR 5.;JANÚAR 1989.
Spumingin
Spilarðu í happdrætti?
Kristjana Óladóttir verslunarmaður:
Ég á fjóra miða í Happdrætti Háskól-
ans. Ég fékk einu sinni smávinning.
Sigurrós Guðmundsdóttir húsmóðir:
Ég spila bæði í Happdrætti Háskól-
ans og DAS og hef gert í 16 ár. Ég
vann einu sinni milljón.
Þuríður Guðjónsdóttir nemi: Ég hef
átt miða í Happdrætti Háskólans í
eitt ár en hef ekki enn fengið neinn
vinning.
Helga Jóhannsdóttir húsmóðir: Ég
átti fimm miða í Happdrætti Háskól-
ans í nokkur ár en hætti því. Vinn-
ingamir komu alltaf á næstu númer
við min.
Pétur'Gunnlaugsson verkstjóri: Ég
er meö tvo miða í hvoru happdrætti.
Ég hef stundum fengiö lægstu vinn-
inga.
Tryggvi Erlingsson vcrslunarmaður:
Ég er hættur aö spiia í happdrættum.
Ég gerði þaö einu sinni og fékk aldr-
ei vinning.
Lesendur
Nýársávörpin til þjóðarinnar
Kristinn Einarsson hringdi:
Mér þótti fróðlegt aö hlýða á ný-
ársávörp æðstu leiðtoga okkar
þjóðar um siðustu áramót Þau
voru ágætlega flutt og sumt var
rétt og satt í þeim. Hins vegar er
næsta víst að margir eru þeir sem
ekki eru alveg sáttir viö þann boð-
skap sem þessir forsvarsmenn
fluttu. Þaö sem mér er þá fyrst og
fremst í huga er þaö að þarna kem-
ur fram mun meiri bjartsýni held-
ur en ástæða er til að setja fram
viö núverandi aðstæöur - eins kon-
ar bamabjartsýni.
það er í sjálfu sér ekkert athuga-
verð við bjartsýnina, hún er góö
og gild þar sem hún á viö - en bara
þar sem hún á við. Hér eru ekki
þær ‘aðstæður nú að hægt sé að
vera bjartsýnn á að úr rætist og
alls ekki á meöan landinu er stjórn-
að af svo misvitrum stjórnmála-
mönnum og um eigin hag hugsandi
sem raun ber vitni nú.
í áramótaávörpum forseta og for-
sætisráöherra til þjóðarinnar
gerðu þau bæði efnahagsmál og
stöðu þjóðar að umtalsefni. Bæði
gerðu þjóðinni upp orð eða öilu
heldur hugsun er þau sögðu að
meðal landsmanna ríkti bjartsýni
og að uppi væru áform um aö sigr-
ast á þeim vandamálum sem við
væri að etja. Þeir forystumenn,
sem hér um ræðir, era þá fyrst
langt í burtu frá landsmönnum ef
þeir halda að hér geti almennt ríkt
bjartsýni.
En þeim er nokkur vorkunn að
tala þannig því á þeim brenna ekki
vandamálin persónulega. Það er
t.d. ekki þannig í daglega lífinu að
fólk, sem stendur í byggmgarfram-
kvæmdum, geti látiö þjóöarheild-
ina taka þátt í þeim, sér að kostnað-
arlausu. Qg þótt þjóðartekjur hafi
stóraukist frá því sem þær voru
árið 1983 og þjóðin kaupi 15 af
hundraði meira með tekjum sínum
nú en hún gerði fyrir fimm árum
er hversdagsleikinn lítið annað en
kreppuástand hjá stórum hluta
þjóðarinnar, einkum þeim sem
ekki mega stoppa einn dag i vinnu
svo aö standa megi undir kröfun-
um um samhjálp og eyðslu stjórn-
málamannanna sjálfra í fánýta
hluti sem margir geta og eiga að
bíða betri tíma. - Þar eru viðgerðir
og viðhald á opinberum byggingum
ekki undanskildar.
Sá er hér heldur á penna er einn
þeirra sem hefur greitt skatta og
skyldur til hins opinbera um ára-
tugaskeið og aldrei skotist undan
eða skorast undan þeirri skyidu.
Þegar hann heyrir jaínfjálglega
vegiö að bölhyggju og bölrækt ann-
ars vegar og hvatt til bjartsýni og
samstööu hins vegar af æðstu
mönnum þjóöarinnar er ekki nema
von aö um mann hrislist straumur
efasemda um hvort hér sé í alvöru
talað eða hvort veriö sé aö gera gys
að fólkinu í landinu.
Nýársávarp forseta Islands:
Vegum ekki að okkur
sjálfum með bölsýni
í nýársávarpi sínu varaði Vigdis
Finnbogadóttir. forseti íslands,
landsmenn viö að eyöa orku sinni J
krepputal og kvíða".
„Nær væri." sagði forsetinn „aö
hugsa um þaö sem má styrkja okkur
sjálf til verka. i staö þess aö berast
ráöviUt með þvi kapphlaupi sem
mikiö er stundaö i fjölmiðlum og ég
vil kalla aö viö séum þar aö vega aö
okkur sjálfum með bölsýni. Sist vil
ég kasta rýrö á góöa fréttaþjónustu
viö landsmenn við aö skýra þeim
skjótt frá þvi sem er aö gerast i
landinu og heiminum öllum. frétta-
þyrstri þjóö. En má þaö ekki vera
augljóst aö erfitt er á stundum aö
öölast heildarsýn yfir málefni lands
og lýðs þegar setið er hveija stund
um þá stjómmálamenn sem þjóöin
hefur kjöriö og þeir fulltrúar eru
krafðir sagna um hugsanir sinar frá
andartaki til andartaks. Er svo kom-
iö aö mörgum ofbýður atgangurinn
i haröri samkeppni um tiöindi sem
helst þurfa aö vera æsifréttir. Gæti
ekki svo fariö aö við hættum aö taka
mark á þó hrópaö væri: „lllfur. úlf-
ur..." "
Forsetanum var tíörætt um stööu
og framtíö tungunnar og sagöi „aö
hér er um alvarlegt mál að ræða. Viö
vitum aö þaö þarf meira til en aö slá
á slettur eins og hæ hæ og bæ bæ,
sem unglingar, liösmenn minir. eru
nú aö reyna aö kenna ungviöinu.
grænjóxlum, að er hlægilegt aö
kveöja á islensku. Unglingar eru
áreiöanlegt fólk sem vert og hyggi-
legt er aö treysta. Þaö er þar á ofan
ekki nóg aö leggja sig fram viö aö
varöveita gómul oröatiltæki og réttar
beygingar oröa - þannig aö pita sé
ekki scld með egg og f»sk heldur eggi
og fiski á skyndibitastöðum. Umfram
sjálfa varöveislu hins talaöa og ritaöa
máls þarf aö smiöa ný orö af glögg-
skyggni, svo íslendingar geti talað
saman um sin eigin mál á öllum sviö-
um á sinni eigin tungu."
-pv
Aramótaávarp forsætisráðherra:
Vandratað milli
ofstjórnar og
stjórnleysis
Þaö cr vandi aö sfjóma íslensku
þjóöfélagi svo aö vel sé. Meöalvegur-
inn milli ofsfjómar og sfjómleysis
er vandrataður var skoðun Stein-
gríms Hermannssonar forsætisráö-
herra þegar hann flutti áramótaá-
3 sitt.
Steingrimur hyggst endurvekja starf
nefndar sem vann fyrir nokkrum
árum aö framtíöarkönnun á þjóö-*'
félaginu. Nefndinni er ætlaö aö spá
í þróun ýmissa grundvallarþátta
þjóöfélagsins fram til ársins 2010.
Forseti íslands og forsætisráðherra fiuttu þjóðinni ármamótaboðskap sinn að venju.
Umferðarslysum fjölgar
Jóhannes Einarsson hringdi:
Ég get ekki séð að umferðarslysum
fækki þótt við búum við strangari
og jafnfram hlægilegri reglur um
notkun bifreiða en nokkurs staðar
þekkist. Einkum og sér í lagi get ég
ekki séð að hinar nýju reglur um
skyldunotkun ökuljósa allan sólar-
hringinn og skyldunotkun sætisóla
hafi á nokkurn hátt fækkað umferö-
arslysum eða árekstram.
Ef eitthvað er hefur hraðakstur
aukist til muna með tilkomu sætis-
beltaskyldunnar og er þó ekki nema
hálfsögð sagan þar því leigubílstjórar
þurfa aldrei að nota belti - af því
þeir aka svo mikiö og eru svo stór
áhættuhópur í umferðinni!
Ljósanotkun á bílum allan sólar-
hringinn er svo önnur vitleysan til
sem bíleigendur kyngja á sama hátt
og bensínhækkununum. Allir sem í
umferðinni eru vita að sjálfsögðu að
ljósin skipta nákvæmlega engu máh
aö degi til hvað öryggi snertir en
geta þó, ef eitthvað er, blindað öku-
menn sem á móti koma.
Það ætlar því seint að hrífa áróður-
inn gegn fjölgun umferðarslysa og
er þaö að vonum því hann er alfarið
rangur og beinist að allt öðrum hlut-
um en þeim sem máli skipta. Það sem
máli skiptir eru margfalt þyngri
sektir þegar um hraðakstur og brot
á umferðarreglum er að ræða og
upptaka ökutækis tímabundið. Ekki
sætisbelti eða ökuljós að degi til.
Völvuspárnar
fyrir
Árni Kristjánsson hringdi:
Ég hef litið í nokkrar af þessum
svokölluðu völvuspám sem hafa ver-
iö að birtast hér og þar undanfarið í
íslenskum blöðum og tímaritum,
svona mest til gamans (því að enginn
vill viðurkenna að hann taki mark á
þessum spám). Þetta er nú svo sem
ekki merkilegur litteratúr - en gam-
an að líta á þetta.
Mér finnst ein af þessum völvu-
spám bera af hinum og þaö er spá
Vikuvölvunnar sem nú er búin að
vinna sér fastan sess hjá okkur ís-
lendingum. Ég sá t.d. í blaðinu
Heimsmynd að þar er gerð tilraun
til að setja upp svona völvuspá,
sennilega þá fyrstu sem birtist fyrir
árið 1989, og hefur að líkindum átt
að slá allar aðrar sem síðar komu
út af laginu. En framsetning þessarar
1989
spár var öll svo ruglingsleg og barna-
leg að hún var varla læsileg og alls
ekki neitt þar að finna sem gat kitlað
hugmyndaflugið.
Svo var önnur í einu helgarblaö-
anna og þar var ein kunn spákona á
feröinni. En sama sagan þar, allt var
svo sundurlaust og reikandi. Þar var
t.d. veriö að segja frá einhverjum
hlutum sem áttu að geta gerst „á
næstu árum“ eða eitthvað í þá áttina
- ekkert spennandi.
í Vikunni er komið beint að efninu
og þar sagt frá hlutunum eins og
völvan sér þá og hún þorir að slá
hlutum fóstum þó svo að eitthvað
hljóti að skekkjast þegar á reynir.
Ennþá stendur þó sú spá fyrir sínu
og læsilegust er þessi spá allra völvu-
spánna.
Hringið í síma 27022
miJli kl. 10 og 12 eða skrifið
Hundahald á afmörkuðum svæðum og undir eftirliti. - Það er skoðun
bréfritara.
Er hundahald
ábyrgðarleysi?
Björn Sigurjónsson skrifar:
Það er á dagskrá um þessar
mundir að gera garðinn frægan
með hundahaldi og vilja margir
lögfesta þann ófógnuð. Sem betur
fer höfðu afar okkar og ömmur vit
á því í flestum tilfellum aö farga
hundinum þegar þau fluttu úr sveit
á mölina eða þá að hann varð sjálf-
dauður. Hið sama gildir um kött-
inn.
Því færi verr ef fólk færi nú að
rýma hús sín fyrir þessi dýr sem
best eru geymd í dýragöröum. Mat-
væli heims virðast ekki hrökkva til
handa hungraöu fólki en þó fara
ótalin tonn þeirra í gæludýrahít
stórborganna. Mættum viö íslend-
ingar vera lausir við þá skömm um
ókomna framtíð.
í mörgum stórborgum heims, þar
sem hundhald viðgengst, veikist
fólk hundraðum saman af hinum
ýmsu veirum sem kvikindi þessi
bera með sér. Nægir að benda á
sullaveiki fyrri tíma hér á landi því
til staðfestingar.
Ef menn vilja samt rækta þessar
skepnur á að sjálfsögðu að gera það
á til þess afmörkuðum svæðum.
Þaö að gera borgir og bæi að dýra-
göröum er ekki hægt að útskýra
meö öðra en oröinu ábyrgöarleysi.