Dagblaðið Vísir - DV - 16.01.1989, Blaðsíða 29

MÁNUDAGUR 16. JANÚAR 1989.
29
DV
Óli B. Jónsson, fyrrum knattspymuþjálfari, í DV-viðtali:
fþróttír
„Sást þú hvemig ég
gómaði Nojarann?“
- Óli B. stýrði liðum tíu sinnum til sigurs á íslandsmótinu
um leik.“. Stuttu seinna bættu Vals-
menn viö 6. markinu. Þannig fór um
sjóferð þá.
Stóra sendingin
Svo var það þegar við KR-ingar
fórum í Noregsferðina. Hermann
Hermannsson, hinn frækni mark-
vörður Vals, kom með okkur sem
lánsmaður og stóð sig mjög vel. í ein-
um leikjanna komst einn Norðmað-
urinn inn fyrir vömina fékk góðan
stungubolta og ætlaði að fara að
hleypa af, vel innan vítateigs. Guð-
bjöm bróðir, sem lék hægri bakvörð,
fylgdist vel með og sá hvað verða
vildi og kom á fleygiferð aftan að
Norsaranum og stuðaði hann aftan
frá af sínum alkunna krafti og skipti
engum togum að sá norski tókst
hreinlega á loft og flaug í fangið á
Hermanni, sem var búinn að skutla
sér í hægra homið og var því á lá-
réttu svifi. En Guöbjörn stóð graf-
kym með boltann og var hinn róleg-
asti, sakleysið uppmálað. Hermann
stóð síðan upp og gekk til mín og
sagði: „Óli, -þetta er sú stærsta send-
ing sem ég hef nokkurn tímann feng-
ið um dagana. En sást þú hvernig ég
gómaði Nojarann út við stöng? Mað-
ur verður að verja allt sem kemur á
markið."
Það var lítið um svör hjá mér.
Bæði var það aö ég var móður og
þreyttur og svo þetta í ofanálag. Mér
leið hreint ekki sem best.
Þetta voru einhver þau broslegustu
tilþrif sem ég hef séð á knattspyrnu-
velli um dagana - atvik sem ég hefði
ekki fyrir nokkurn mun viljað missa
af.
Að sjálfsögðu var dæmd vítaspyma
sem Norðmennirnir náðu að jafna
úr.
Hermann fjarstýrði Guðbirni
í næsta leik í Noregsferðinni varð
Guðbjörn fyrir miklu höfuðhöggi rétt
fyrir hálfleik. Það skeði með þeim
hætti að hann, sem er klæðskeri að
mennt, ætlaði af eðlilegum ástæðum
að klippa boltann aftur fyrir sig. En
varð fyrir því óláni að koma illa nið-
ur á hnakkann, og varö alveg snar-
ruglaður allt til leiksloka og gott bet-
ur. Hann vatt sér að Hermanni mark-
verði og rétt gat stunið út úr sér:
„Hermann, ég verð að fara út af.“
Hermann brást ókvæða við, gekk að
Guðbirni, hristi hann til og svaraði
einbeittur á svip. „Þú ferð ekkert út
af. Ég segi þér bara hvað þú átt að
gera.“ Síðan byrjaði Hermann aö
fjarstýra honum og tókst svo vel að
Guðbjörn átti þarna einn sinn al-
besta leik í ferðinni. Eftir á sagði
Hermann viö okkur: „Það eina sem
við gerum af viti fyrir næsta leik,
strákar, er að gefa öftustu vörninni
ærlegt kjaftshögg áöur en við fórum
inn á - svo fjarstýri ég bara öllu
draslinu, ekkert mál.“ Svo bætti
hann við: „Annars er þetta ósköp
leiðinlegt með þig, Guðbjörn minn,
að þú skulir ekki vera meðvitaður
um þinn albesta leik til þessa.“ Svona
var Hermann alltaf, léttur og húmor-
inn alltaf í besta lagi. Af Guðbirni er
það aftur á móti aö segja að hann
mundi lítið sem ekkert frá leiknum
og læknir úrskurðaði að hann hefði
fengiö mjög slæman heilahristing og
yrði því að fara varlega í sakirnar."
• Óli B. er stoltur af verðlaunagripunum og viðurkenningunum enda engin furða því óhætt er að fullyrða að enginn íslenskur knattspyrnumaður á annað
eins safn. Óli og þrír bræður hans, þeir Guðbjörn, Hákon og Sigurjón, hafa allir fjórir orðið íslandsmeistarar í knattspyrnu með mfl. KR og er það eina
tilfellið hér á landi og ábyggilega þótt viðar væri leitað að fjórir bræður vinni meistaratitil með sama félagi. Kona Ólafs er Guðný Guðbergsdóttir sem var
sjálf íslandsmeistari í handbolta með Haukum frá Hafnarfirði 1945. Börn og barnabörn þeirra hafa öll laðast að íþróttaiðkun og má með sanni segja að
eplið falli ekki langt frá eikinni. Foreldrar Óla eru Þórunn Eyjólfsdóttir og Jón Jónsson sem lét sig aldrei vanta á völlinn á leiki KR-inga.
DV-mynd HH
Taktu bara boltann, Lolli minn
- Eftirminnilegasti leikmaðurinn
frá þessum árum?
„Það eru margir eftirminnilegir
leikmenn frá þessum tima, en einna
helst minnist ég samt Ellerts Sölva-
sonar úr Val (Lolla). Hann var frá-
bær knattspyrnumaður, kattliðugur
og leikinn með boltann, enda fékk
hann viðurnefnið kötturinn. Bak-
verðir áttu alltaf í erfiðleikum með
hann, en Lolli lék í stöðu vinstra út-
herja. Hann var og góður vinur okk-
ar, svo góður, að á stundum lá að því
að við hreinlega segðum við hann:
„Gerðu svo vel, Lolli minn, taktu
boltann, því þú varst á undan að nú
honum.“
íslandsmeistarar 3 ár í röð
- Síðan gerist þú þjálfari og náðir
þeim einstæða árangri að lið náðu
alls 10 sinnum að sigra í íslandsmóti
undir þinni stjórn, KR 7 sinnum,
Valur 2 sinnum og ÍBK 1 sinni.
Hvernig fórst þú að þessu?
„Árið 1944 komu þeir Erlendur
Pétursson, formaöur KR, og Kristján
L. Gestsson til mín og báðu mig að
taka við þjálfun meistaraflokks fé-
lagsins. Ég hafði þá um nokkur ár
þjálfað yngri flokka með nokkuð góð-
um árangri. Eftir að hugsa málið í
botn ákvað ég að taka þetta að mér,
en fyrst vildi ég fara í Iþróttakenn-
araskólann og útskrifaöist ég 1946.
Þá var enskur þjálfari hjá KR,
Freddy Steel, þekkt nafn úr enska
boltanum.
Ég tók til starfa árið eftir, þá með
frekar ungt hð og náðum við 3. sæt-
inu. Strákarnir urðu síðan íslands-
meistarar næstu þrjú árin. Þá voru
sjö ár hðin frá því að KR náði titlin-
um, eða 1941. Já, KR-ingar urðu alls
sjö sinnum íslandsmeistarar undir
minni stjórn, þ.e. 1948, 1949, 1950,
1952,1955,1959 og 1961, og hlutu auk
þess fleiri titla fyrir önnur mót.
Árið 1964 þjálfaði ég Keflavíkurlið-
ið og urðu þeir meistarar sama árið,
og var þetta í fyrsta sinn sem þeir
unnu titilinn. Síðan lá leiðin til Vals
1966 og urðu þeir íslandsméistarar
sama ár og einnig árið eftir. Valur
hafði þá síöast unnið íslandsmótið
1956.
„Þú ættir að skamma
okkur miklu oftar“
Mér er alltaf ofarlega í huga leikur
Vals og Fram á íslandsmótinu 1967.
Staðan var 3-0 fyrir Fram í hálfleik
og útlitiö ekki gott. Ég skammaði
Valsstrákana kröftuglega í leikhléi
en það var svolítið óvenjulegt hjá
mér. Sjálfsagt hefur mér blöskrað
slök frammistaða þeirra. En viti
menn, Valsmenn stóðu uppi sem sig-
urvegarar, 4-3. Mér er alltaf minnis-
stætt það sem Árni Njálsson sagði
eftir leikinn: „Óli, þetta var ekki svo
afleitur seinni hálfleikur hjá okkur.
Þú ættir að skamma okkur miklu
oftar.
Hvernig ég fór að því að ná öllum
þessum titlum sem þjálfari, er nátt-
úrlega svolítið erfitt fyrir mig að
svara. Ég vil þó geta þess að ég reyndi
ávallt að halda uppi góðum aga en
það er algert undirstöðuatriði ef vel
á að takast. Einnig var ég mjög ötull
að sækja námskeið erlendis, sem
kom að mjög miklum notum. Annars
var þetta bara vinna og aftur vinna.
í 30 ár stóð ég i þessu og án skilnings-
ríkrar eiginkonu hefði þetta náttúr-
lega verið útilokað.“
Ríkarður í stuði
- Þú varst landsliðsþjálfari um
tíma, er ekki svo?
„Það er rétt. Ég þjálfaði landsliðið
1951 og það ár unnum við Svía á
Melavellinum, 4-3. Þetta er sigur sem
ég er ákaflega stoltur yfir. Enda er
þetta okkar eini sigur gegn Svíum til
þessa. Leikmenn íslenska hðsins
stóðu sig mjög vel upp til hópa, og
var Ríkarður Jónsson í miklu stuði
og skoraði öll mörkin. Að mínum
dómi var Rikki leikmaður á alþjóð-
legum mæhkvarða á þessum árum.
Þjálfari sænska landsliðsins átti
mjög erfitt með að sitja kyrr þegar á
leikinn leið og kom hann oft til mín
og kvartaði sáran yfir því hve ís-
lenska liðið léki af mikilli hörku. Það
hefur sjálfsagt farið fyrir hjartað á
honum þegar hann sá fram á tap
gegn mörlandanum. Enda voru hér
ólympíumeistarar á ferð. Ég á sjálfur
aðeins einn landsleik að baki fyrir
ísland en það var gegn Dönum í
Árósum, sem tapaðist 5-1.“
Knattspyrnan mitt líf og yndi
- Að lokum, Óh, sérð þú eftir þeim
tíma sem þú hefur varið í knatt-
spyrnu um dagana?
„Nei, svo sannarleg ekki. Knatt-
spyrnan hefur verið mitt líf og yndi
allar stundir og er reyndar enn í
dag. Ég horfi á flesta leiki sem birt-
ast í sjónvarpinu en ég fer sjaldnar
orðið á völlinn, og er ástæðan ef til
vill sú aö golfið hefur heillað mig og
hef ég stundað það reglulega undan-
farin ár,“ sagði Óh að lokum og fikt-
aði viö einn af verðlaunagripunum á
hillu þakinni bikurum af ýmsum
stærðum og gerðum og þegar betur
var að gáð voru það verðlaun fyrir
fyrsta sæti í golfkeppni. Já, Óli B. er
ekki við eina fjölina felldur.
-HHson