Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.1990, Qupperneq 22

22
LAUGARDAGUR 12. MAÍ 1990.
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
Þaö hefur ekki fariö mikið fyrir
Heröi Ólafssyni í öllum gleðilátum
þjóðarinnar vegna frammistöðu ís-
lands í Söngvakeppni evrópskra
sjónvarpsstöðva á dögunum. Skiljan-
lega voru flytjendurnir í ljósi fjöl-
miðla eftir keppnina og fengu veg-
lega móttökuathöfn við heimkom-
una, en Hörður sem er höfundur
lagsins „Eitt lag enn“ notaði tæki-
færið og slappaði af í London á heim-
leiöinni. Þegar hann var kominn
heim á Sauðárkrók á fimmtudags-
morguninn leit DV við hjá honum,
og að sjálfsögðu var keppnin í Júgó-
slavíu og ýmislegt sem henni fylgdi
aðal umræðuefnið.
„Það er rétt að flytjendurnir eru
mest í sviðsljósinu og það er ekkert
óeðlilegt. Höfundamir eru að sjálf-
sögðu önnum kafnir meðan á þessu
stendur. Hver er höfundur viðkom-
andi lags þegar í keppnina sjálfa er
komið skiptir ekki miklu máli, þeir
eru frekar í sviðsljósinu á blaða-
mannafundum, við bakvinnslu lags-
ins og í sambandi við ýmsa útgáfu-
starfsemi.
Unnið á öllum
vígstöðvum
Ég stóö í því að gera ýmsa samn-
inga um útgáfu lagsins víðs vegar í
Evrópu ásamt Pétri Kristjánssyni frá
Skífunni. Við vorum að vinna að
markaðssetningu á sama tíma og
krakkarnir voru að æfa á sviðinu og
það var unnið á mörgum vígstöðvum
öðrum. Við vorum meö fagfólk í öll-
um hlutverkum fyrir keppnina, Sól-
ey Jóhannsdóttir danshöfundur
komst reyndar ekki út til Júgóslavíu,
en Egill Eðvarðsson fylgdi hennar
starfi eftir með prýði, Ragnheiður
Ólafsdóttir sá um búningana, Gunn-
ar Smári hljóðmaður sá um allt rifr-
ildið i sambandi við hljóðið. Jón Kjell
sem er enginn smákall í „bransan-
um“ var að eiga við þá sem skipuðu
sinfóníuhljómsveit keppninnar og
„afgreiddi" þá eins og smástráka.
Margir þeirra voru alls ekki hlut-
verkum sínum vaxnir. Þeir voru líka
ýmist reknir eða sagt að fara heim
að æfa. Þannig gekk þetta fyrir sig,
unnið af fullum krafti á öllum víg-
stöðvum, en auðvitað eru það flytj-
endurnir sem allt beinist að þegar út
í keppnina er komið".
Margir
samningar geröir
„Mér skilst að „Eitt lag enn“ komi
út á ensku í flestum Evrópulöndum
og við gerðum stóra samninga“ segir
Hörður og hallar sér aftur í sófanum.
„Það er hálf flókið mál að fara nán-
ar út í þetta. Þó get ég nefnt að það
er búið að gera samninga við aðila á
Norðurlöndum þar sem öll lög
keppninnar koma út. Við erum búnir
að gera samning við þekkta sænska
söngkonu sem verður með þetta lag
á stórri plötu sem er að koma út um
þessar mundir. Það er búið að gera
samning um htla plötu sem kemur
út í Hollandi, Belgíu og Þýskalandi.
Lagið kemur á Bretlandsmarkað
innan skamms og þaö er verið að
þýða textann á fleiri tungumál.
Útkoman verður sú að mér skilst
að lagið komi út í flestum löndum
Evrópu. Ég bind miklar vonir við aö
lagið nái sölu í Bretlandi, því miðað
við 12 atkvæðin sem Bretarnir gáfu
okkur í keppninni ætti lagið að selj-
ast vel þar. Það má segja að þetta sé
eins og að vinna í stórhappdrætti og
það er mjög gaman að þessu“.
Reyndur í poppinu
Höröur Ólafsson er enginn ný-
græðingur þegar popptónlist er ann-
ars vegar. Hann var 10 ára þegar
hann byrjaði að læra á gítar og
tveimur árum síðar var hann kom-
inn í popphljómsveit. Þegar hann var
17 ára gekk hann svo til liðs við
Hljómsveit Geirmundar Valtýssonar
og spilaði með honum óslitið þar til
í fyrravor. Þá tók hann sér frí fram
á haustið en stofnaði þá hljómsveit-
ina „Styrming" ásamt fleiri góðum
mönnum og sú hljómsveit er enn að.
Lög Geirmundar
ekki alþjóðleg
Hörður spilaði með hljómsveit
Geirmundar Valtýssonar þegar Geir-
mundur kom með lög sín í söngva-
keppni sjónvarpsins hér heima ár
eftir ár án þess að komast alla leið.
Finnst Herði að Geirmundur hefði
átt að fá tækifæri í úrslitakeppninni
erlendis?
„Nei, mér finnst það ekki. Mér
fmnst „Lífsdansinn" hans besta lag
og á sínum tíma hefði það lag helst
átt aö fá tækifæri, en alls ekki hin.
Mér flnnst þessi lög ekki nógu al-
þjóöleg. „Alpatvistið" sem var það
síðasta var alveg hroðalegt, ekki bara
útsetningin og flutningur Bítlavina-
félagsins, heldur var lagið bara mjög
slæmt. Ég get alveg eins sagt lesend-
um DV þetta, eins og ég sagði Geir-
mundi það margoft sjálfum".
En margir segja að þú hafir fylgt í
fótspor hans með „Eitt lag enn“.
„Það er engin ný bóla að það sé
komið inn á þetta í blaðaviðtölum
við mig. Ég vil bara svara þessu
þannig að ég vissi að Geirmundur
væri orðinn nokkuö gamall, en að
hann væri það gamall að hann ætti
sveifluna, það vissi ég ekki. Þessi
sveifla er alltaf sögð vera skagflrsk
eftir að Geiri sendi sín lög inn í þessa
keppni, en sveiflan er síðan 1930 og
hefur alltaf verið með í Evrópu-
söngvakeppninni. Það er nóg að
nefna „Waterloo" og „La det svinge“
í þvi sambandi. Við Skagfirðingar
getum ekki eignað okkur sveifluna
og hún er ekki frá Geirmundi komin,
því miður".
Næsta lag tilbúið
„Menn verða bara að taka því ef
þeir ná ekki að vinna keppnina hér
heima og komast ekki í úrshtakeppn-
ina erlendis. Ég hef sent inn lag áður
í þessa keppni, kom því ekki inn, og
ég sendi fleiri lög inn núna og kom
tveimur í úrslitin. Ég er heldur ekki
hættur að taka þátt í þessari keppni
öví næsta „Evróvísion" lag mitt er
tilbúið. Það verður hinsvegar ekki
sent inn næst en eftir tvö ár fer það
í keppnina. Það lag verður í allt öðr-
um anda og alls ekki sveiflulag.
Ég vil róa á ný mið og ég sá það
best eftir að ég hætti með hljómsveit
Geirmundar að ég hefði átt að hætta
þar miklu fyrr. Eg held að það hafl
staðið mér fyrir þrifum tónlistarlega
aö spila svona lengi með honum.
„Eitt lag enn“ var þrjú ár í vinnslu.
Það var fyrst samið fyrir einn söngv-
ara og laginu var mikið breytt áður
en það kom fram í þessari keppni.
Eins er með þetta lag mitt sem ég
ætla að senda inn í keppnina eftir tvö
ár, það getur meira en verið að það
eigi eftir að þróa það lag áfram“.
Sjónvarpið
stóð sigvel
Verðlaun Sjónvarpsins fyrir sigur-
lagið í forkeppninni hér heima námu
200 þúsund krónum, sem skiptust
þannig að lagahöfundur fékk 60% og
textahöfundur 40% - „Reglurnar
segja að svona skuli skiptingin vera
og ég hafði 133 þúsund upp í um 210
þúsund króna kostnað sem ég hafði
lagt í lagið.
En ég kvarta alls ekki undan við-
skiptum mínum við Sjónvarpið.
Sjónvarpið borgaði farið fyrir flytj-
endur, stjórnanda, hljóðmann, höf-
unda og að auki fóru tveir menn frá
Sjónvarpinu sem stóðu sig frábær-
lega vel, þeir Sigmundur Örn Arn-
grímsson og Egill Eðvaldsson.
Hjá Sjónvarpinu eru hinsvegar
ekki til ótakmarkaðir peningar, og
það sem þarf að gerast er að fá stór-
fyrirtæki til að taka þátt í þessu. Við
fengum styrki frá fyrirtækjum eins
og SAS sem flutti aukafólk út okkur
að kostnaðarlausu. En miðað við
aðra keppendur fengum við lítinn
styrk. Við kynntumst Norðmönnun-
um vel þarna úti og þeir eru með
aðila sem greiða allt fyrir þá. Þeir
fengu bjórinn og tóbakiö sem þeir
veittu í veislum sínum, allan mat,