Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.1990, Blaðsíða 23

LAUGARDAGUR 12. MAI 1990.
35
lagí
>ár"
Hörður Ólafsson með köttinn sem var tákn Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva i Jugóslavíu á dögunum.
nni í Júgóslavíu
fatnað og varðandi tóbakð má nefna
að þeir voru með ferðatösku fulla af
sígarettum. - En ég er hæstánægður
með hiut Sjónvarpsins þegar á heild-
ina er litið“.
Brosið hennar Siggu
Hörður segir að íslenski hópurinn
hafi unnið nokkur sæti á því hvað
hópurinn var skemmtilegur og vann
vel saman. „Það var eitt það
skemmtilegasta við ferðina hvað við
unnum öll vel saman. Hver maður
hafði hlutverki að gegna og vann
myrkranna á milli.
Við gerðum mikið af því að sitja
blaðamannafundi og fara í allskyns
boö hjá öðrum. Það þurfti oft ekki
nema eitt lítið bros frá Sigríði Bein-
teinsdóttur til að draga athyglina frá
hinum þjóðunum, jafnvel í þeirra
eigin samkvæmum. Við vorum íljótir
að átta okkur á því hvað við höfðum
í höndunum og kostaði ekki peninga,
t.d. útlit Siggu og Grétars sem komu
mjög vel fyrir og létu sig hafa það
að vinna daginn út og fram á nætur “.
Ísraelskþokkadís
Hörður segir að í hópi keppenda
hafi verið margvíslegir persónuleik-
ar eins og gefur að skilja.
„Mér fannst áberandi hvað ísra-
elska stelpan er þokkafull. Hún er
hreint út sagt alveg dæmalaus
„týpa“, bráðfalleg og hefur kroppinn
með sér. Og notfærði það sér óspart.
Það var líka áberandi við bresku
stelpuna hvað hún klæddi sig þvert
ofan í vöxt og okkur fannst hún hálf
hallærisleg. Hún hagaði sér eins og
krakki með kjánalæti og græddi ekk-
ert á því.
Norðmaðurinn Ketil Stokkan er
frábær maður og allt hans lið sem
við kynntumst vel. ítalinn sem vann
keppnina er afar þungur og stífur.
Þetta er stórfrægur maður og segja
má að hann sé Tom Jones þeirra í
Suður-Evrópu og hann er mjög vin-
sæll. Ég held að frægð hans og feyki-
leg plötusala haíi hugsanlega skilað
honum 1. sætinu".
Enginn klíkuskapur
Stigagjöfin í þessari keppni vekur
alltaf jafn mikla athygli og fólk talar
um klíkuskap og verslun með at-
kvæði.
„Þetta er alltaf mikið rætt og vissu-
lega er oft talað um klíkuskap. En
ég held að það sé ekki til í dæminu
og ég fullyrði það reyndar. Það sem
hjálpar þessum suðrænu löndum er
einfaldlega smekkur fólksins. Það
má eiginlega segja aö það sem hafi
komið mér mest á óvart var að
Frakkland skyldi fá 12 atkvæði frá
okkur og einnig það að við fengum
ekki atkvæði frá Hollandi og Þýska-
landi. Það er áberandi að löndin
tengjast eftir tónlistarsmekk, en
klíkuskapur er ekki til“.
í öðrum heimi
Hörður sat aftast í salnum ásamt
öðrum höfundum þegar lögin voru
leikin. Hvemig leið honum?
„Mér leið alveg furðulega og það
má eiginlega segja að ég hafi verið í
öðrum heimi á meðan á þessu stóð.
Það er ekki lítið „stressandi" að sitja
undir atkvæðatalningunni og vera í
toppbaráttunni. En þetta var stór-
kostleg tilfinning og ég hoppaði hæð
mína þegar vel gekk eins og þegar
Bretamir gáfu okkur 12 stig“.
Ævintýri í loftbelg
Einn af þeim hlutum sem verður
Herði minnisstæður frá ferðinni til
Júgóslavíu er loftbelgsferð sem hann
fór í ásamt ítalska söngvaranum sem
sigraði í keppninni.
„Einum aðila frá hverri þátttöku-
þjóð var boðið í loftbelgsferð og úr
varð að ég fór og lenti í belg með Itala
sem ég vissi þá ekki hver var. Við
flugum í um 15 mínútur en þeirri
flugferð lauk þannig að stjórnandi
lofbelgsins lenti belgnum í á sem var
nærri skemmtigarði. Karfan drógst
eftir ánni hátt í 100 metra, fylltist af
vatni og við urðum hundblautir upp
að mitti.
Okkur tókst að komast á loft aftur
og horfðum m.a. á annan belg brot-
lenda á járnbrautateinum rétt áður
en lest kom þar að. Síðan fórum við
að lækka flugið en þá tók ekki betra
við, háspennulínur framundan og
við í körfunni hálffullri af vatni.
Þessu lauk þannig að við brotlent-
um á akri einhvers staðar uppi í sveit
og bílar sem höfðu verið að safna
saman loftbelgsfórum voru farnir
þegar hér var komið sögu. Þá tók við
mikið ævintýri við að komast til
borgarinnar aftur og það tókst loks
þannig að viö urðum sjálflr að borga
fyrir farið til borgarinnar og svo
leigubíl að hótelinu.
Eg varð vægast sagt hissa þegar ég
komst að því hver ferðafélagi minn
hafði verið, sjálf ítalska stórstjarnan
sem síðan sigraði í keppninni.
„Getum haldið
keppnina".
Eitt af því sem íslendingar ræða
oft er hvað myndi gerast ef ísland
ynni sigur í þessari keppni og ætti
að vera gestgjafi í þeirri næstu. Er
til eitthvert hús hér á landi þar sem
þessi keppni gæti farið fram?
„Við færum létt með að halda þessa
keppni, myndum gera það í Laugar-
dalshöllinni. Keppnisstaðurinn í
Júgóslavíu var í ekki ósvipuðu húsi
og ég efast um að þar hafi verið nema
um 1000 manns í sætum. Það þyrfti
að stækka sviðið í Laugardalshöll-
inni fram í miðjan sahnn og þá væri
hún kjörið hús. Við eigum margfalt
betri hljóðfæraleikara en þarna
voru, mjög færir tæknimenn eru til
staðar hjá Sjónvarpinu og ég get ekki
séð annað en að við gætum haldið
svona keppni hvenær sem er“ sagði
Hörður.