Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.1990, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 17. SEPTEMBER 1990.
Lesendur
Á 60 ára afmæli Ríkisskipa:
Enn ekkert farþegaskip
Spumingin
Á Davíð Oddsson borgar-
stjóri einnig að fá greidd
laun sem borgarfulltrúi?
Oddný Edda Helgadóttir, starfsm.
Heklu: Nei. Hann hefur nóg í laun.
Stefán Vigfússon smiður: Erfitt að
dæma um það sem leikmaður. Ég
veit ekki hvort það er réttlætanlegt.
Er þetta ekki sambærilegt við aöra?
Ólafur Andrésson bilamálari: Það er
sennilega erfitt að skilgreina það en
ég mundi segja já.
Ólafur H. Ólafsson viðskiptafræðing-
ur: Er það ekki eðlilegt ef þaö gildir
annars staðar? •
Baldur Steingrímsson: Mér flnnst
það nú hæpið.
Maria Valsdóttir nemi: Nei, það held
ég ekki.
Gamail Esjumaður skrifar:
Þaö er ánægjulegt þegar eitthvert
fyrirtæki hér á landi nær því að
verða 60 ára. Ekki eru þau svo mörg
fyrirtækin hér sem þeim aldri ná. -
Nú eru eílaust einhverjir sem hafa
haft horn í síðu Ríkisskipa, vegna
þess eins að það er ríkisfyrirtæki.
Ríkisskip eru þó eitt þeirra fyrir-
tækja sem sannanlega hefur verið
þjóðþrifafyrirtæki fyrir landsbyggö-
Björn Kristjánsson skrifar:
Varla hefur önnur erlend frétt ver-
iö fyrirferðarmeiri undanfarnar vik-
ur en sú er snýr að Persaílóamálinu,
þ.e. framvindu mála í írak, Kúvæt
og Saudi-Arabíu. Þessi ríki eru aðal-
vettvangur þeirrar togstreitu sem nú
magnast með degi hvetjum. - Hus-
sein, forseti íraks, er auðvitað sá sem
er í hlutverki skúrksins að mati
flestra þjóða hér í Vestur-Evrópu
a.m.k. og reyndar víðar.
En hvers konar maður er þessi
Hussein? Er hann Hitler endurbor-
inn eins og sumir vilja líkja honum
við eöa er þetta eingöngu stríðsæs-
ingamaður sem lætur best að standa
í útistöðum við nágrannaríki sín eins
pg minnast má frá styijöldinni við
íran? Um Hussein hafa fáir vitneskju
hér á landi utan hvað hann er íslams-
trúar og vill sameina araba undir
merki hennar.
Líklega er hann einn harðasti þjóð-
arleiðtoginn í arabaríki í dag að því
er varðar þjóðemishyggju og trúar-
hita. Og svo mikið er víst aö hann
er ekki sá þjóðarleiötogi sem er hvað
vinsælastur í dag. En það á eftir að
koma í Ijós hversu mikils hann met-
ur samningaleiðir og málamiðlanir.
- En á meðan óbreytt ástand ríkir á
yfirráðasvæöi hans hikar fólk ekki
við að útmála Hussein sem hörku-
grimman og harðsvíraðan yfirgangs-
segg sem gengur næst þeim stríðs-
hermm sem verst hafa farið með
Svava Einarsdóttir skrifar:
Ég hitti svarta, stutta leöurjakkann
minn fyrir nokkrum ámm í París.
Það var ást við fyrstu sýn og við
fyrstu snertingu hétum við þvi að
skiljast aldrei að. Ég gleymi ekki
þeim unaði sem greip mig er ég
klæddist honum fyrst. - Hvílík sæla!
En svo kom hið örlagaríka föstu-
dagskvöld, 7. sept. sl. Við, jakkinn
minn og ég, fórum auðvitað saman á
tónleika Whitesnake og skemmtum
ina, ef eitthvert opinbert fyrirtæki
hefur gegnt því hlutverki. - Einkum
var það áberandi á íimmta og sjötta
áratugnum.
Hér áður fyrr samanstóðu Ríkis-
skip að mestu af farþegaskipum og
vom Esjan, Heklan, Skjaldbreið og
Herðubreið minnisstæð skip og þeir
sem fóru með þessum skipum sem
farþegar æ ofan í æ minnast þeirra
flestir meö söknuði. Frábær skip og
lönd og þjóðir undanfarna áratugi.
Þessi hugsunarháttur gerir ástand-
ið auðvitað ekki betra þarna á Persa-
flóasvæðinu og á meðan þjóðir bíöa
með öndina í hálsinum að heyra
hvort vestrænar þjóðir gera innrás í
írak eða Kúvæt, eða hvort Hussein
gefst upp innan tíðar fyrir sam-
göngubanni sem yfirráöasvæði hans
er háð, heldur stigmögnun haturs og
okkur ofsalega vel framan af. En í
hita, svita og troðningi urðum við
viðskila. Ég fylltist örvæntingu,
reyndi að leita en innan um 11-12000
fætur var það ekki létt verk. - Ég
varð á endanum að játa mig sigraða.
Næstu tvo daga hélt ég dauðahaldi
í þá von að leöurjakkinn minn væri
örugglega í óskilamunum Reiöhall-
arinnar. - Á sunnudagskvöld kom
þó í ljós að svo var ekki. Síöan þá
hef ég verið óhuggandi og líf mitt
á þeim voru valdir menn í hverju
starfi um borð. Ekkert farþegaskip
er nú eftir og afmælisfagnað félags-
ins veröur því að halda niðri í skipa-
lest í stað vistlegra veitingasala. -
Annars má meta að veröleikum
rausn stjómar Ríkisskipa fyrir að
bjóða fólki á helstu þjónustusvæðum
félagsins að halda með þeim upp á
afmælið.
Það er alveg furðulegt að hvorki
hótana áfram á báða vegu með ótrú-
legustu aðferðum. - Fáum dettur í
hug að kryfla til mergjar persónuna
sjálfa, Saddam Hussein, og finna
hvaða mann hann hefur raunvera-
lega að geyma. Það gæti skipt máli í
þeim átökum sem síðar kunna að
verða háð, við samningaborðið eða á
vígvellinum.
innantómt.
Ef þú, sem þetta lest, hefur náð að
bjarga mínum ástkæra leðurjakka -
geröu það, gerðu það, gerðu það -
hringdu í mig, svo að við, jakkinn
minn og ég, getum sameinast og tek-
iö gleði okkar á ný. - Hringja má í
síma 104337 (eða 15932 sem er vinnu-
sími). Með fyrirfram þökk fyrir skil-
vísina.
Ríkisskip né Eimskip skuli hafa tekið
þá ákvörðun að koma með svo sem
eitt til tvö skip sem sigla meö strönd-
inni með rými fyrir svo sem 30-40
farþega. Eins og landsbyggðin getur
verið raunalega afskekkt með sam-
göngur hingað suður á vetrum þegar
ekki er flogið. Á þetta einkum við
Vestflröina, og jafnvel Austfirðina.
Kannski kemur farþegaskip von
bráðar, sem hægt er að taka sér far
með í kringum land eins og svo
margir gerðu á árum áður.
Á þeim árum var t.d. Esjan hin síð-
ari fullbókuð af farþegum frá því
snemma í maí og aUt þar til loka sept-
ember. Viðurgjörningur um borö var
með því besta sem gerðist, einkum í
mat og drykk, ekki síst á I. farrými.
Hægt væri að telja upp fjölda nafna
sem koma við sögu á þessum árum.
Þau má Uklega finna í nýskráðri sögu
Ríkisskipa, bók um félagið sem kom
einmitt út á þessum timamótum.
Ég er þess fullviss að sæmilega
stórt farþegaskip með fragtrými er
mjög tímabært í strandsiglingar fyrir
íslendinga jafnt og erlenda ferða-
menn á sumrin. Viðhorf til feröalaga
á sjó hefur gjörbreyst á seinni árum
og það er allt að því niðurlægjandi
að ekki skuli fmnast aðrir farkostir
á sjó en Akranesferjan og Herjólfur
héðan frá Reykjavík. Breiðafjarðar-
ferjan Baldur er er svo ágætt dæmi
um nýtísku farkost á styttri sjóleið-
um. - AUt þetta ættu Ríkisskip að
athuga á þessum merku tímamótum
sínum. Bestu hamingjuóskir til þess
þarfa þjónustufyrirtækis.
Kartöfluskaöinn:
Kyndugur
svipur á
bændum
Magnús Haraldsson hringdi:
Ég horföi á fréttir í sjónvarpi
um kartöfluskaðann sem bændur
í Þykkvabænum verða fyrir
vegna sýkingar í jarðveginum og
veldur því að kartöfluuppskera
bregst að einhverju leyti. - Ekk-
ert er þaö gamanmál fyrir þá sem
fyrir þessu verða og tjón verður
að sjálfsögðu eitthvert.
Nú þekki ég ekki hvemig þetta
er í pottinn búið að því er varðar
bændur og tryggingar þeirra
gegn uppskerubresti. Þykir mér
þó liklegt að þeir fái svona skaða
bættan að fullu. Það hefur a.m.k.
verið svo hingað til að bændur
hafa ekki þurft að axla þungar
byrðar vegna náttúruhamfara
sem þeir verða fyrir.
Mér þótti sem þeir bændur sem
við var rætt settu upp kyndugan
svip þegar talið barst að því um
hve mikið magn væri um að
ræða. Eitthvað hefur farið á
markað og sennilega þegar selt.
Og svo er það hin skemmda upp-
skera sem er heima hjá þeim. En
þeir voru tregir til að tjá sig um
áætlað tjón, sem kannski er eðli-
legt. En mér býður í grun aö það
verðum við neytendur sem fáum
að borga brúsann af þessu áfalli
sem öðrum sem hér verða í land-
búnaðargeiranum.
Erlendar kartöflur er þó hægt
að flytja inn og skoöa áður en þær
fara um borð í skip. Þær eigum
við að kaupa. Ég sé ekki hvernig
við getum byggt á hinni innlendu
framleiðslu að marki. Hún endist
yfirleitt skammt, íslenskar kart-
öflur eru ekki notaðar í „fransk-
ar“ nema að sáralitlu leyti og
þegar allt kemur til alls er því
innflutningur þrautalendingin.

Esjan fullskipuð farþegum við brottför frá Reykjavík á leið i skemmtisiglingu.
Hvers konar maður er Hussein?
„Víst er að Hussein er ekki sá þjóðarleiðtogi sem vinsælastur er í heiminum
i dag.“ - Ung stúlka í Kúvæt dregur upp mynd af þjóðarleiðtoga íraks eins
og henni finnst við hæfi.
Minn heittelskaði leðurjakki