Dagblaðið Vísir - DV - 20.02.1991, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 1991.
Fréttir
Langbylgja er tæknilega
úrelt hvað varðar tóngæði
- segir Ólafur Indriðason, yfirtæknifræðingur hjá Pósti og síma
Langbylgjumastrið á Vatnsendahæð sem hrundi í óveðrinu.
DV-mynd GVA
„Langbylgjan er úrelt tæknilega
hvaö varöar tóngæöi því hún er ná-
kvæmlega eins og hún var fyrir ára-
tugum síðan. Hún hefur hins vegar
þann kost aö ná til stórs svæðis og á
aö heyrast i afskekktustu byggðum
og á fjarlægum miðum. Þaö er hins
vegar flókið mál aö meta þaö hvaö
sé besta og hagkvæmasta lausnin,
þegar litiö er til framtíðar, á aö koma
útvarpssendingum til sjómanna og
íbúa afskiptra staða á landinu,“ segir
Ólafur Indriöason, yfirtæknifræö-
ingur á radíódeild Pósts og síma.
Eftir aö langbylgjumastrið á Vatns-
enda fauk þann 3. febrúar síöastlið-
inn hafa komið fram deildar mein-
ingar um þaö innan Pósts og síma
hvort bygging nýs langbylgjumast-
urs, sem kostar á milli 600 og 800
milljónir króna, borgi sig og tekur
hiö minnsta tvö ár að byggja. Eöa
hvort eigi aö hefjast handa við aö
styrkja og bæta þau dreiflkerfi sem
fyrir eru í landinu.
Þaö var haft eftir Jóni Þóroddi
Jónssyni, yfirverkfræðingi hjá Pósti
og síma, í Morgunblaðinu þann 10.
febrúar síöastliöinn að langbylgju-
sendingar væru úrelt fyrirbæri og
hann segir: „Ég held að við séum
komnir að þeim tímapunkti aö lang-
bylgjusendingar séu úrelt fyrirbæri.
Þaö er dýrt aö koma upp nýjum lang-
bylgjusendi og því þarf að skoða alla
aöra möguleika gaumgæfilega áöur
en það verður gert.“ Það er jafnframt
haft eftir Jóni Þóroddi aö: Vel mætti
hugsa sér að hafa stöðgar stutt-
bylgjusendingar, en þeim var komið
á eftir aö langbylgjumastrið hrundi.
Stuttbylgjusendar væru mörgum
sinnum ódýrari en langbylgju-
sendar. Einnig væri athugandi aö
fjölga mætti FM sendingum á íjöllum
viö strendur landsins. Slíkir sendar
þjónuðu bæði sjómönnum og fólki í
landi og útsendingar væru mun
betri.
Langbylgjan besti kosturinn
Þorvarður Jónsson, yfirverkfræö-
ingur hjá sömu stofnun, segir hins
vegar aö þaö sé sín persónulega skoð-
un að ný langbylgustöð sé besti kost-
urinn hvaö varðar öryggismál lands-
manna. „En þetta er mál sem við
þurfum aö skoða vel. Ég vil vísa til
reynslu Færeyinga af nýju lang-
bylgjumastri sem var byggt þar. Um
það voru mjög deildar meiningar
áöur en það var byggt en eftir að þaö
Fréttaljós
Jóhanna Margrét
Einarsdóttir
komst í gagnið eru menn mjög
ánægðir með það enda nást lang-
bylgjusendingamar mjög víða, til að
mynda beggja vegna íslands og á
miðunum við Grænland. Við verðum
að hafa í huga að langbylgjusending-
ar eru mjög mikilvægar í öllu örygg-
iskerfi landsins,“ segir Þorvarður.
Öryggismál eða
skemmtanaþörf
„Menn verða að skilgreina það
hvað þeir eru að tala um. Hvort það
em útvarps- og sjónvarpssendingar
sem eiga að ná til íbúa á landi eða
til sjómanna á hafinu og til miðanna
umhverfis. Þetta er einnig spurning
um öryggismál eða skemmtanaþörf,“
segir Ólafur
„Ef við emm einungis að ræða um
öryggismálin þá er það þess virði aö
skoða þann búnað sem við höfum
nú yfir að ráða á strandstöðvunum
allt í kringum landiö í stað þess að
byggja nýjan langbylgjusendi. Þar er
hægt að útvarpa til sjómanna neyð-
arsendingum, veðurspám og tilkynn-
ingum á NAVTEX sendingum á 518
kílóriðum og þær heyrast jafnframt
út um allt land.
Þaö má líka hugsa sér að styrkja
FM kerfið og athuga hvort það sé
ekki hægt að byggja það upp á þann
hátt sem dugi til að það nái til miöa
út af vissum landsvæðum og þar með
gætu sjómenn hlustaö á dagskrár
RÚV. Svo má ef til vill hugsa sér
hvort gervihnattasendingar komi til
greina.
Skip á miðunum
„Ef við tökum skip fyrir Austur-
landi þá eru þau yfirleitt það stutt frá
landi að það er hægt að ná til þeirra
með FM kerfmu en það gildir ekki
það sama um skip sem eru út af vest-
anverðu og norðanverðu landinu og
þá vandast málið. En þá mætti hugsa
sér aö ná til þeirra með NAVTEX,
stuttbylgju eða gervihnattasending-
um í stað langbylgju. Hins vegar er
ekki hægt að koma dagskrám til skila
með þessum kerfum.
Þetta er mál sem þarfnast mikillar
skoðunar og menn geta ekki sagt að
eitthvað eitt kerfi sé betra en annað
fyrr en þeir hafa kannað alla mögu-
leika.
Hvað varðar kostnað við að byggja
upp önnur kerfi en langbylgju þá er
mjög erfitt aö segja til um hann. Það
fer allt eftir því hvað menn vilja
bæta þau kerfi mikið sem fyrir eru.
Stuttbylgjusendingar eru hins vegar
ódýr lausn en að öðru leyti er lítið
hægt að segja til um kostnað," segir
Ólafur.
Hvað segja sjómenn?
Sjómenn voru ekki allir allt of
hrifnir af langbylgjusendingunum og
í DV þann 6. febrúar segir Gísli Jens-
son, stýrimaður á Selfossi: „Ég tel
að ástandið hjá sjómönnum hafi
skánað mikið við að langbylgju-
mastrið á Vatnsenda fauk niður. Eft-
ir það voru allir veðurfréttatímar
sendir út á stuttbylgju í gegnum
Gufunes og við sjómenn erum allt í
einu farnir að heyra þær.“
Og Þorsteinn Vilhelmsson, skip-
stjóri á Akureyrinni, segir: „Lang-
bylgjan hefur oft náðst mjög illa, til
dæmis við Vikurál." En eftir Henry
Hálfdánarsyni hjá Slysavarnafélag-
inu er haft að ástandið sé bagalegt
hjá vertíðarbátum og trillum þar sem
langbylgjumastrið hafi þjónað þeim
varðandi veðurfréttir.
Bagalegt fyrir sjómenn
Árni Johnsen, varmaður Þorsteins
Pálssonar, hóf umræður utan dag-
skrár á Alþingi þann 4. febrúar og
benti hann á áð um eitt þúsund fiski-
skip væru nú sambandslaus vegna
þess að langbylgjan væri dottin út.
Sjómenn gætu ekki einu sinni hlust-
að á veðurfregnir, jafnáríðandi og
það væri fyrir þá.
Þann 5. febrúar er haft eftir Svav-
ari Gestssyni menntamálaráðherra í
DV að „ný langbylgjustöð verður
byggð og það verður hafist handa við
undirbúning strax“.
Fyrsta skrefið yrði að láta Ríkisút-
varpið og Póst og síma gera kostnað-
aráætlun. Þessu næst verða forsend-
in- lausaíjárlaga, hvað snertir fasta-
tekjur Ríkisútvarpsins, skoðaöar.
Þær hafa síðan 1986 nmnið í ríkissjóð
en til stendur að þær fari nú í þetta
uppbyggingarstarf, sagði ráðherr-
ann.
4.Mar
I dag mælir Dagfari
Sérsveitir ráðherra
Fjármálaráðherra hefur skipaö
sérstakar sveitir á sínum vegum
sem hafa það verkefni að beita
tangarsókn gegn skattsvikurum.
Hópur manna hefur verið ráðinn
til eftirlits og skyndirannsókna á
sjóðvélum og sölureikningum í
verslunum. Þar með hefur sá lang-
þráði draumur Ólafs Ragnars
Grímssonar ræst að ná sér niðri á
kaupsýslumönnum og gróðapung-
um, sem Alþýðubandalagið hefur
alla tíð haft ímugust á. Gömlu
kommamir voru frá upphafi á
móti verslunum og einkabraski og
töldu þjóðinni trú um að allur gróði
væri af hinu illa. Kaupmaðurinn
okraði á alþýðunni, kaupmaðurinn
svindlaði, kaupmaðurinn stakk
peningum í vasann, sem hann átti
ekkert í.
Var ekki vonum fyrr að flokkur-
inn léti til skarar skríða áður en
hann er allur. Þaö eru síðustu for-
vöð. Fylgið er komið niður í sex
prósent í skoðanakönnunum og
kjörtímabilið að fjara út. Allaballar
hópast nú unnvörpum í aðra flokka
eða eru hættir afskiptum af pólitík
og þess vegna er ekki seinna vænna
en grípa til aðgerða meðan tæk-
ifæri gefst.
Auðvitað er það áhtamál hvernig
allaballar geta náð sér niðri á erki-
fjendunum. Hingað til hafa þeir
látið sér nægja að halda uppi rógi
og níði um braskarana og væna þá
um svik og pretti og reytt æruna
af hverjum þeim manni sem vogaði
sér að opna fyrirtæki, sér og sínum
til viðurværis og öðrum til þjón-
ustu. Þetta voru allt afætur á öreig-
unum.
Þegar allar þær ærumeiðingar
voru orðnar úreltar og bilaðar plöt-
ur, var ekki um annað að ræða en
koma formanni Alþýðubandalags-
ins í stól fjármálaráðherra og það-
an liggur beinn og breiður vegur í
peningahirslurnar hjá kaupsýslu-
fólkinu. Fyrst var að skattpína það,
svo að væna það um skattsvik og
síðan að senda sérsveitir á vettvang
til að fletta ofan af skattsvikunum.
Munurinn á sérsveitum fjármála-
ráðherra annarsvegar og víkinga-
sveit lögreglunnar hinsvegar er sá,
að síðarnefndu sveitimar eru
sendar út til að bjarga mönnum frá
áfóllum. Þær fyrrnefndu er settar
á fót til að áfellast aðra.
Gmndvöllurinn að þessum
áhlaupum sérstakra njósnara á
vegum fjármálaráðherra er sá, að
allir em fyrirfram gmnaðir um
græsku. Þar er enginn óhultur.
Þjóðfélagið og þá sérstaklega kaup-
sýslustéttin er fyrirfram dæmd af
stjórnvöldum og allir eru sekir
þangað til sérsveitimar hafa úr-
skurðaö þá saklausa. Réttarríkið
hefur með þessum hætti snúist við,
enda hefur fjármálaráðherra kom-
ist til valda í pólitíkinni með því
að taka þátt í söngnum um svind-
hð.
Nú dugar hinum háu herrum
ekki að hafa lögreglu th að annast
réttargæslu og nú duga ekki dóm-
stólar til að dæma hina seku. Nú
hefur framkvæmdavaldið tekið sér
bæði lögregluvald og dómsvald og
sérstakar njósnasveitir veifa bevís-
um frá fjármálaráðherra um að
þær hafi óheftan aðgang að bók-
haldi, hirslum, skýrslum og sjóðum
einstaklinga, verslana og fyrir-
tækja. Sum staðar annars staöar
heitir þetta „terrorismi“. Hér á
landi heitir þetta „áhlaupslota"!
Fjármálaráðherra heldur uppi
njósnum um fjárreiður og skhvísi
borgaranna og gengur út frá því
að allir séu að stela, þangað til ann-
að kemur í ljós.
Hinn gamli draumur kommún-
istanna og allaballanna og fuhtrúa
öreiganna er að rætast. Lögreglu-
ríkið er að fæðast. Lögreglan gerir
rassíu þegar henni hentar og þegar
fjármálaráðherra hentar. Ef þú ert
að brúka munn eða gerir ekki eins
og ráðherrann segir þér, máttu eiga
von á sérsveitunum daginn eftir og
þá er eins gott að hafa bókhaldið í
lagi.
Með þessum aðferðum, njósnum,
árásum á friðhelgi einkaréttarins,
lögvernduðum lögregluaðgerðum
sérhæfðra njósnara, tókst komm-
únistaflokkum Austur-Evrópu að
halda hálfri álfunni í heljargreip-
um. Því ástandi er að vísu lokið,
en þá fer auðvitað vel á því að alla-
ballarnir á íslandi haldi uppi merk-
inu og stofni nýtt lögregluríki í staö
þeirra sem hafa verið lögð niður
út í heimi.
Þannig geta ósvífnir stjómmála-
menn haldiö völdum, þótt þeir hafi
ekki nema sex prósent fylgi.
Dagfari