Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.1991, Side 22

22
LAUGARDAGUR 21. SEPTEMBER 1991.
Sérstæð sakamál
„Leiðinleg mistök"
Sagt hefur veriö aö örlögunum
hafi orðið á mistök þegar Mathias
Pitsch kom í heiminn í Dusseldorf
í Þýskalandi. Þau ummæh tengjast
fyrst og fremst því sem stúlkur
fengu að reyna af honum. Allar
höfðu þær furðusögur að segja
nema sú síðasta. Hún fékk aldrei
tækifæri til þess.
Myndarlegur maður
Mathias Pitsch var ekki orðinn
gamall þegar stúlkur fóru að tala
um hve myndarlegur hann væri.
Hann hafði líka á ytra borðinu til
að bera ýmislegt sem féll í góðan
jarðveg hjá táningsstúlkum. En
undir yfirborðinu var mikið skap
og sjúkur hugur.
Mathias kvæntist tuttugu og
fimm ára og hélt að hann hefði
Jundið hamingjuna en hjónabandið
stóð aðeins 1 fjögur ár. Þá hafði
konan hans fengiö nóg af honum.
Honum fannst hún hafa svikið sig
en í raun var það skapferh hans
og sálrænt ástand sem varð til þess
að konan sneri baki við honum.
Hann var þó ekki lengi einn.
Skömmu eftir skhnaðinn, sem
hafði orðið honum mikið áfah,
kynntist hann Ines, sem var tutt-
ugu og fjögurra ára. Þá gleymdi
hann þeim ósigri sem honum
fannst skilnaðurinn hafa verið.
Mathias var nú ástfangnari en
hann hafði nokkru sinni verið. Og
hann var ekki í neinum vafa um
að í þetta sinn hefði hann fundið
hina einu og sönnu hamingju. Það
var Ines sem hann vhdi búa með
það sem eftir væri ævinnar og þeg-
ar hún játaöist honum fannst hon-
um hann vera hamingjusamasti
maður jarðarinnar. Eftir trúlofun-
ina ákváðu þau að fara að búa sam-
an.
Annað áfall
Ekki höfðu þau Mathias og Ines
búið lengi saman þegar hún komst
á þá skoðun að hún hefði gert mik-
h mistök þegar hún gaf jáyrði sitt.
Og skyndilega sleit hún trúlofun-
inni.
Það var sem Mathias sæi heim
sinn hrynja. Nú varð hann þó ekki
gripinn eftirsjá eins og í fyrra
sinnið heldur miklu hatri. Ekki
bara hatri th Ines og konu hans
fyrrverandi heldur th kvenna al-
mennt. En hatrið var ekki það eina
sem einkenndi hugsanir hans og
gerðir. Hann hafði mikinn hæfi-
leika th aö bregða sér í hlutverk
sem byggðust upp á hreinu ímynd-
unarafli og blekldngum. Þar tókst
honum sérstaklega vel upp.
Uppáhaldshlutverk hans var
leynhögreglumaður. Hann gat set-
ið klukkustundum saman og sagt
stúlkum frá sakamálum sem hann
sagöist hafa átt stóran þátt í að
upplýsa og hann gerði það svo vel
að engin af þeim stúlkum sem hann
kynntist fékk minnstu grunsemdir
um að hann væri ekki að segja satt.
Mathias var 190 sm hár, þrekvax-
inn og sterkur. Þá var hann ahtaf
vel klæddur. Venjulega var hann í
hvítum fötum, sportskyrtu og með
litríkt slifsi þegar hann fór út að
skemmta sér og þær urðu margar
stúlkumar sem fannst mikiö th
hans koma.
Afbrigðilegt kynlíf
Ein af þeim ■etúlkum sem lýst
hafa kynnum sínum af Mathias
Pitsch er tvítug en vhl ekki láta
nafns síns getiö, af skhjanlegum
ástæöum. Hún segist hafa orðið
bergnumin af frásögnum hans og
áður en hún vissi af hafi hún farið
heim í íbúð hans. Þar hafi hún orö-
ið að leika hlutverk stúlku sem
nauðgað var og leika vöm sína
gegn „nauðgaranum". „Mér var
Manuela Forst kemur í réttinn.
ljóst að aðeins þannig hafði hann
nokkra ánægju af því að vera með
mér,“ sagði hún síðar.
2. febrúar 1990 hitti Mathias
Manuelu Forst á dansstað í Dussel-
dorf. Lýsing hennar á kynnunum
af honum er óhugnanleg: „Hann
sagðist vera að leita að fólki sem
væri hæft til að koma fram í út-
varpi,“ sagöi hún. „Og ég var nógu
heimsk til að trúa honum. En hann
sagðist líka vera í nánum tengslum
við lögregluna. Mér fannst hann
vera mjög töfrandi maður og þegar
við höfðum spjahað saman og
dansað th klukkan rúmlega þrjú
um nóttina fór ég með honum heim
í íbúðina hans.“
Manuela hlýtur að hafa .verið
talsvert grandalaus hafi hún haldið
að Mathias hefði ekki annað í huga
en að halda áfram að spjalla við
hana. Auðvitað hafði hann annað
í huga og hér fer á eftir lýsing henn-
ar á heimsókninni.
Nauðgunin
„Við sátum saman í sófanum og
spjöhuðum þegar hann reyndi
skyndhega að kyssa mig. Ég vhdi
ekki að hann geröi það en hann
gerði það samt og svo nauðgaði
hann mér. Hann hótaði að drepa
mig léti ég ekki undan honurn."
Eftir nauðgunina, sem stúlkan
segir hafa einkennst af kvalalosta,
varö Mathias gripinn kvíða og
hræðslu. Manuela segir að lengi
hafi hann setiö þegjandi og starað
á sig. Svo hafi hann allt í einu sagt
Mathias Pitsch með verjanda sinum.
blæbrigðalausri röddu: „Þú ætlar
auðvitað að fara th lögreglunnar."
Við þessi orð segir Manuela að
henni hafi skyndhega oröið ljóst
að hún sat ein um nótt í íbúð með
stórhættulegum manni sem var
nýbúinn að nauðga henni og kynni
að myrða hana. Hún segir að
augnatillit hans hafi breyst frá því
sem var fyrr um kvöldið og nú
hafi það ekki lengur verið töfrandi
heldur gefið til kynna að hún sæti
hjá manni sem væri í rauninni
hómlulaust vhhdýr sem kynni að
gera hvað sem væri th að koma í
veg fyrir að hann þyrfti að gjalda
fyrir það sem hann hafði gert.
Beitti skynseminni
Manuela segir að sér hafi auðvit-
aö verið efst í huga að halda Ufi.
Þess vegna hafi hún reynt að full-
vissa hann um að henni kæmi ekki
th hugar að fara th lögreglunnar
og ákæra hann. „Ég var með þér
af fúsum og frjálsum vhja,“ sagði
hún. „Hvers vegna ætti ég að fara
th lögreglunnar?" Þegar hún sagði
þetta reyndi Manuela að tala eins
rólega og hún gat og gæta þess að
hræðslan sem gripið hafði hana
kæmi ekki fram í röddinni. Enda
var hún sannfærð um að um lífiö
væri að tefla.
Loks lét Mathias sannfærast og
leyfði henni að fara. Þó sagði hann
við hana er hann kvaddi hana að
hann myndi drepa hana ef hún
sviki loforð sitt og færi th lögregl-
unnar.
Manuela stóö viö loforð sitt. I
marga mánuði þagði hún yfir
reynslu sinni og það kann að hafa
átt þátt í að verr fór síðar fyrir
annarri stúlku en henni en það
hafði Manuela annaðhvort ekki
gert sér fulUjóst eða þá að hún ótt-
aðist stööugt að Mathias dræpi
hana ef hún skýrði frá því að hann
hefði nauðgaö henni.
í meðferð
hjá geðlæknum
Það sem engin af þeim stúlkum,
sem Mathias Pitsch töfraði með
framkomu sinni og frásögnum af
starfi sínu í rannsóknarlögregl-
unni, vissi var að hann var í raun
í meðferð hjá geðlæknum og sál-
fræöingum.
Ástand hans haföi, þegar hér var
komið, versnað svo mjög að af og
til var hann lagöur á geðdehd th
meðferðar sem var meðal annars
faUn í lyfiagjöf. Fjöldi þeira stúlkna
sem hann komst í kynni við var
því takmarkaður á þessum tíma.
Hins vegar getur enginn með vissu
sagt hve mörgum stúlkum hann
kynntist á þessu hættulega skeiði
og engin vissa er fyrir því að hann
hafi ekki nauögað fleiri stúlkum,
en þær ekki viljað gefa sig fram eða
taUð það engum thgangi þjóna eftir
aö hann varð fréttaefni. Sumar
þehra kynnu Uka að skammast sín
fyrir að hafa sýnt það grandaleysi
að láta slíkan mann blekkja sig.
Ljóst er þó hins vegar hvert síðasta
fómardýr þessa geðsjúka manns
var.
Hún féll líka
fyrir töfrum hans
Eftir að mál Mathias Pitsch
komst í blööin komu fram ásakanir
á hendur starfsUði geðdehdarinnar
sem hann var af og th lagður inn á.
í maí í fyrra var hann þar th með-
ferðar en þann 20. mánaðarins fékk
hann bæjarleyfi án þess þó að fá
fyrst tilskilin lyf.
Mathias fór í miðbæ Dusseldorf
og er lítið vitað um ferðir hans fram
eftir degi en þegar leið fram á
kvöldiö fór hann, vel klæddur og
snyrthegur að vanda, að huga að
dansstöðum. Á einum þeirra hitti
hann stúlku sem honum leist vel
á. Það var Britta WilUng. Hann fór
að sem fyrr og sagði henni sögur
af ævintýrum sínum í rannsóknar-
lögreglunni og fyrir henni fór eins
og mörgum stúlkum á undan
henni. Henni fannst afar mikið
koma th þessa töfrandi manns. Er
þau höfðu dansað fram efiir nóttu
stakk Mathias upp á því að þau
færu heim í íbúðina hans og á það
féUst Britta. Eins og aðrar stúlkur
sem hann fékk með sér heim th sín
hafnaði hún í sófanum en hún stóð
aldrei upp úr honum aftur. Mathias
varð gripinn æði og réð henni bana
meö hnífi sem hann stakk hana
mörgum sinnum með.
Lögreglan kom að hla leiknu Uk-
inu en skammt frá stóð Mathias
Pitsch, aögerðarlaus og yfir honum
var annarlegt áhugaleysi á öllu
sem var að gerast umhverfis hann.
Þegar honum fannst loks ástæða
th aö segja eitthvað viö rannsókn-
arlögreglumennina var það þetta:
„Ég ætlaði ahs ekki að drepa hana.“
Þetta sagði hann hvað eftir annað.
Loks bætti hann svo viö: „Það var
kærasta mín, Ines, sem ég ætlaði
að drepa. Og með handahreyfing-
um sem gáfu th kynna einhvers
konar uppgjöf benti hann á líkið
og sagði: „Þetta voru bara leiðinleg
rnistök."
Mál Mathias Pitsch vakti veru-
lega athygU í Þýskalandi enda eitt
nokkurra mála sem komiö hafa
upp þar á síðari árum þar sem í
hlut hafa átt sálsjúkir menn sem
framið hafa morð og hefðu að
margra dómi átt að vera undir
strangara eftirUti.