Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1991, Blaðsíða 15

MÁNUDAGUR 25. NÓVEMBER 1991.
15
Er f ramtíðin fólgin í vændi?
Eg dreg enga dul á þá skoðun mína
að fyrir mér eru hin svokölluðu
Samtök um kvennalista algjör
tímaskekkja í íslenskri pólitík. Mig
hefur raunar undrað það mjög
hversu mikið fylgi þessi samtök
hafa fengið í alþingiskosningum
því þetta virðist vera hópur kvenna
sem eru óánægðar með allt og vilja
ekki bera ábyrgð á neinu.
Þær hafa allt frá upphafi ekki
viljað taka neina ábyrgð á stjóm
landsins og í hvert sinn er þær
hafa gengið til viðræðna um stjórn-
armyndun hafa þær sett einhver
skilyrði sem aðrir flokkar hafa
umsvifalaust hafnað.
Gott að álverið skuli ekki
koma
Það var sannarlega ömurlegt að
horfa á þingmann Reykjaness frá
Kvennalistanum, Önnu Ólafsdótt-
ur Bjömsson, fagna því með bros
á vör þegar tilkynnt var að frestur
yrði á byggingu álvers á Keilisnesi.
Þessi þingmaður virðist ekki hafa
neinar áhyggjur af þvi þótt stór
hluti vinnufærra manna á Suður-
nesjum fái enga vinnu, hvað þá að
þingmaðurinn velti fyrir sér því
efnahagslega tjóni sem ölf þjóðin
varð fyrir. Nei, þá hlakkar í
kvennalistakonum á Alþingi ís-
lendinga, sérstaklega þeirri sem
kosin var hér í Reykjaneskjör-
dæmi.
Sumir hafa haldið því fram að
Kvennalistakonur hafi alltaf verið
á móti stóriðju, hverju nafni sem
hún nefnist. Vel má það vera en
hvemig bar þá að skilja afstöðu
Ingibjargar Sólrúnar í stjómar-
myndunarviðræðunum í vor þegar
hún þóttist jafnvel tilbúin að sam-
þykkja álverið ef Alþýöuflokkur-
inn vildi ganga til samstarfs við
Framsókn, komma og Kvennalist-
ann um myndun ríkisstjórnar? Var
það bara ein sýndarmennskan og
leikaraskapurinn til?
KjáUarinn
Guðmundur Oddsson
bæjarfulltrúi Alþýðuflokks
i Kópavogi
Þingflokkur Kvennalistans. - „Það er aldeilis glæst framtíðarsýn er
þessir fulltrúar hafa á atvinnumálum okkar!“
en í almennum umræðum um þetta
frumvarp fannst mér ég allt í einu
átta mig á hvað Kvennalistakonur
eiga við þegar þær tala um léttan
heimilisiðnað.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, for-
ingi • Kvennalistans í Reykjavík,
taldi rangt að leggja viðurlög við
að hafa framfærslu af því að stunda
vændi þegar vitað væri að þeir sem
út í slíkt leiddust gerðu það úr mik-
illi neyð, oft færi saman eiturlyfja-
neysla og vændi. Hins vegar finnst
þessum talsmanni Kvennalistans
það vera refsivert að hafa tekjur
af lauslæti annarra, þ.e. að stunda
hórmang.
Með sömu rökum væri ekki refsi-
vert að stela ef það væri gert af
neyð en hins vegar má ekki skipu-
leggja þjófnað ef aðrir gætu haft
hagnað af honum. Hvers konar
hundalógík er þetta eiginlega?
Glæst framtíðarsýn
Finnst mönnum virkilega ekki
nóg komið af þeirri sýndar-
mennsku er fulltrúar Kvennalist-
ans sýna í hverju málinu af öðru á
Alþingi íslendinga? Það er aldeilis
glæst framtíðarsýn er þessir full-
trúar hafa á atvinnumálum okkar.
Á sama tíma og allir mæla gegn
lauslætinu finnst Kvennalistanum
allt í lagi aö stunda vændið ef menn
hafa það sem framfærslu! Hvað um
hættulega sjúkdóma eins og til
dæmis eyðni? Hafa þessar konur
engar áliyggjur af þeim sjúkdómi
ef viðkomandi hefur framfærslu af
því að stunda vændi?
Þegar Kvennalistinn bauð fyrst
fram lýstu þáverandi fulltrúar
hans því yfir að þær gerðu ekki ráð
fyrir að Kvennalistinn væri kom-
inn til að vera í íslenskri pólitík.
Þær sögðust með öðrum orðum
ætla að stefna að því að leggja sig
niður. Ég skal fúslega viðurkenna
að mér hafði ekki dottið í hug að
tengja vændi þeirri hugmynd
Kvennalistans að leggja sig niður.
Guðmundur Oddsson
„Á sama tíma og allir mæla gegn laus-
lætinu finnst Kvennalistanum allt í lagi
aö stunda vændiö ef menn hafa það sem
framfærslu!“
Hvað vili Kvennalistinn?
Kvennalistakonur hafa sagt að
þær vilji byggja upp smáiðnað og
raunar hafa sumir haldið því fram
aö vilji Kvennalistans sé að koma
hér upp eins konar heimihsiðnaði
eins og hann var hér fyrr á öldum.
En hvernig sem menn líta á þessi
mál verður að gera þá kröfu til
stjórnmálamanna að þeir setji
skoðanir sínar fram á þann veg að
almenningur skilji.
Við höfum nú á nokkrum vikum
séð og heyrt afstöðu Kvennalistans
til tveggja stórmála sem hvort um
sig koma til að skipta okkur íslend-
inga mjög miklu og kannski að ráða
því hvort við getum haldið þeim
góðu lífskjörum sem hér hafa ver-
ið. Þetta eru álmálið og EES.
Kvennalistinn hefur gelið þær
yfirlýsingar að hann sé á móti stór-
iðju og einnig er hann á móti því
að við getum selt okkar afurðir á
erlendum mörkuðum, án tolla og
þannig á hagstæðum kjörum. - En
bíðum við, hver er þá framtíðarsýn
Kvennalistans í atvinnumálum?
Vændi skal það vera
Dómsmálaráðherra hefur nýlega
lagt fram á Alþingi frumvarp til
laga um breytingu á almennum
hegningarlögum. Þar er fyrst og
fremst fjallað um endurskoðun á
þeim þáttum er fialla um kynferð-
is- eða skírlífisbrot. Sjálfsagt er hér
um nauðsynlegt frumvarp að ræða
„Gældssanering"
„Á íslandi hafa nauðasamningar nánast eingöngu verið tíðkaðir gagn-
vart fyrirtækjum ..segir m.a. í greininni.
Hinn 1. júlí 1992 taka gildi ný lög
um gjaldþrot og fléira. Ekki vil ég
á þessum vettvangi fjölyrða um
efni þeirra né gerð - aðrir eru hæf-
ari til þeirra hluta. Þó vil ég nefna
eitt atriði sem mun verða inni í
hinum nýju lögum en nú er sem
sérstök lög. Þetta eru nauðasamn-
ingar.
Á íslandi hafa nauðasamningar
nánast eingöngu verið tíðkaðir
gagnvart fyrirtækjum og þá yfir-
leitt sem undanfari gjaldþrots. Ein-
staklingar sem hafa lent í greiðslu-
þroti vita varla af þessum mögu-
leika. En hvaða möguleiki er það?
Kviðdómur
Það sem er sérkennilegt að mínu
mati við nauðasamninginn ís-
lenska er það að þar eru þeir sem
málið sækja eins konar kviðdómur
yfir þeim sem til sakar er sóttur,
það er skuldaranum. Hér á ég við
það að til að nauðasamningur nái
fram að ganga þarf ákveðinn
hundraðshluti kröfuhafa (50-80%)
að samþykkja hann. Minnihluti
kröfuhafa hefur því neitunarvald í
málinu.
Örugglega hefur þetta ákvæði oft
komið í veg fyrir að vitrænn samn-
ingur næði fram að ganga því
kröfuhafar eru auðvitað jafn mis-
vitrir og aðrir menn. Með vitræn-
um samningi á ég við það að miðað
sé við að skuldarinn greiði það sem
honum er framast unnt og kröfu-
hafar fái þar með allt þaö sem
möguleiki er á hveiju sinni. Þetta
finnst mér vitlegt, þar sem auðvitað
hlýtur að vera betra að fá eitthvað
heldur en ekki neitt.
Frá Danmörku
Frændur vorir Danir virðast hafa
KjaUaiinn
Grétar Kristjónsson
form. G-samtakanna
komið auga á þessi einföidu sann-
indi. Þeir hafa tekið ákvæði upp í
sín lög sem nefnt er „gældssaner-
ing“. Gældssaneringin felur það í
sér, í stórum-dráttum, að fólk sem
telur sig vera komiö í greiðsluþrot
getur snúið sér til skiptaréttar og
óskað eftir þessu. Rétturinn fer þá
vandlega ofan í alla þætti málsins
- eignir skuldarans og skuldir -
tekjur og gjöld.
Ef réttinum sýnist að hér sé á
ferðinni einstaklingur sem sé að
lenda í gjaldþroti og ekkert er
„kríminalt" í málinu þá úrskurðar
rétturinn hve mikið af skuldum
sínum viðkomandi skuli greiða og
hvernig það skiptist milli kröfu-
hafa. Hér er enginn kviðdómur
misviturra og misjafnlega illvígra
kröfuhafa, heldur hlutlaus dómur.
Að mínu mati býður þetta upp á
mun meiri líkur á réttlæti sem allir
eru að sjálfsögðu að sækjast eftir.
Ekki hér
Því miður komu þeir sem sömdu
frumvarpið að nýju íslensku lögun-
um ekki auga á þetta. í greinargerð
með frumvarpinu er minnst á
gældssaneringuna pg hennar er
ekki talin þörf hér. í því sambandi
er minnst á nauðasamninginn og
hann talinn koma að sama gagni.
En eins og að framan er frá greint
er hér auðvitað um tvo ólíka hluti
að ræða.
Nauðasamningur felur í sér
mikla auðmýkingu fyrir skuldar-
ann þar sem hann fylgir nánast
gjaldþrotameðferð með tilheyrandi
auglýsingum og opinberum yfirlýs-
ingum. Ekki er sjálfgefið að þeir
sem lenda í fjárhagslegum erfið-
leikum eigi slíkt skilið. Einnig þetta
að fáir reiðir kröfuhafar geta komið
í veg fyrir að aðrir sem gjarnan
vilja semja fái greitt það sem mögu-
leiki er á. Dæmin sanna að í flestum
gjaldþrotum einstaklinga er bú
þeirra afgreitt eignalaust.
Skuldaskil
G-samtökin hafa nú í samstarfi
við lögmann sinn, tekið upp nýjung
í meðferð skuldaskila á íslandi. Hér
er að verulegu leyti byggt á hinni
dönsku fyrirmynd. Gerður er svo-
kallaður „skuldaskilasamningur",
þar sem sérhveijum kröfuhafa eru
boðin sömu kjör. Eftir atvikum og
greiðslugetu hvers og eins er samið
um affoll skuldar, vexti og greiðslu-
tíma. Hér er miðað við að allir
greiði það af skuldum sínum sem
möguleiki er á.
Það hefur sýnt sig, sem vitað var
fyrir, að flestir vilja gera það sem
þeir geta til að standa í skilum. Og
kröfuhafar - með lögmennina okk-
ar, sem allir hafa harðlega dæmt
hingað til - í broddi fylkingar, hafa
sýnt að vilji til samninga er mikill.
Enda er hér faglega að verki staðið
- spilin lögð á borðið í fullri hrein-
skilni og síðan fylgir lögmaður G-
samtakanna því eftir að staðið sé
við samninginn.
Við bindum miklar vonir við
þetta í samtökunum.
Grétar Kristjónsson
„Það sem er sérkennilegt að mínu mati
við nauðasamninginn íslenska er það
að þar eru þeir sem málið sækja eins
konar kviðdómur yfir þeim sem til sak-
ar er sóttur... “