Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1991, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 30. DESEMBER 1991.
Spumingin
Hvað ætlar þú að
gera á gamlárskvöld?
Sigurjón Grétarsson skrifstofum.:
Þaö veit ég ekki.
Jón Eyjólfsson sjóm.: Vera heima við
fyrri part kvölds og fara svo á milli
húsa.
Þorgeir Kr. Magnússon ellilífeyrisþ.:
Ekki neitt, masla götumar.
Guðlaugur Guðmundsson nemi:
Skjóta upp flugeldum og fara eitt-
hvað að skemmta mér.
Einar Baldursson nemi: Byija á því
að skjóta upp flugeldum og svo fer
ég líkíega eitthvað á eftir.
Sigþór Lárusson kennari: Vera
heima við og hvíla mig.
Lesendur
í Alþýðuf lokknum
FínourTorft Steíánnson
Ráðþrota ríkisstjórn
Aðf örin að formanni
Alþýðuflokksins
Einar Gíslason skrifar:
Ég las kjallaragrein Finns Torfa
Stefánssonar í DV rétt fyrir jólin.
Hún var að mínu mati byrjunin á því
sem koma skal frá sumum í forystu
Alþýðuflokksins sem vilja koma nú-
verandi formanni ffá. Þetta var ein
harðorðasta og afdráttarlausasta yf-
irlýsing frá hendi þeirra Stefánssona
um að Jóns væri ekki lengur þörf í
flokknum. - Hann væri búinn að
gera margt gott og nú mætti hann
yfirgefa brúna.
En hér er ekki allt sem sýnist. Það
er ekkert sjáifsagt að bróðir Finns
Torfa, bæjarstjórinn í Hafnarfirði,
verði kjörinn formaður í Alþýðu-
flokknum, þegar og ef Jón Baldvin
Hannibaisson víkur sæti. Ég veit
ekki betur en varaformaðurinn, Jó-
hanna Sigurðardóttir, sem er mjög
ötull baráttumaður fyrir jafnaðar-
mennskuna, sé rétt eins líkleg til að
taka við af Jóni.
Svo er það ekki víst að allir séu
jafn sáttir viö að næsti formaður
Alþýðuflokksins verði sá sem „ýtir
formanni út“ eina ferðina enn. - Það
er kominn tími til að Alþýðuflokkur-
inn fái mann sem situr á friðarstóli,
líkt og flokkurinn átti hér á árum
áður. - Hins vegar er það mín spá
að nú verði ekki látið sitja við að
skrifa eina og eina grein til að und-
irbúa komandi fiokksþing Alþýðu-
flokksins undir brottfór Jóns Bald-
Grein Finns Torfa birtist í DV 19. þ.m. - „Byrjunin á þvi sem koma skal frá
sumum í forystu Alþýðuflokksins," segir m.a. í bréfinu.
vins. Ég á alveg eins von á því að nú
hefjist skipulagður áróður fyrir því
að hrekja hann frá völdum löngu
fyrir flokksþingið.
Ég á líka alveg eins von á því að
Jón Baldvin, sem er sterkur sijóm-
málamaður, hvað sem hver segir, og
lætur ekki ýta í sig lengi, standi bara
upp úr sínum stól og leyfi þessum
nýju ofurhugum að glíma við ajþýðu-
bandalagsmenn hinum megin við
hornið. Jón Baldvin getur og mun
áreiðanlega finna sér stöðu viö hæfi,
hann er vel menntaður og getur unn-
ið þjóð sinni gagn hvar sem hann ber
niður. - Það er skaði að þessi land-
læga öfundsýki skuli ávallt beinast
mest að hinum bestu framgöngu-
manna þjóðarinnar.
Úm formafisssicspti
;í -W'fta « WSr- mHtíé!-
•íéSíVtóflMww sT.
IrÍ(yi.Í06T ié *! siffl/fl m ii,lSV
li íliisi, u&> tfeá iú
l<i imma tf- þÆö lc.'i 'éató-
I-!iuuaiú,Us< ni wl wis «/
i-ffú t&H,. ‘á&i
ii. iHun wfeia Tv/ir iksm fc&i
l'i'Ja ayian staöa s 'imsn nnfi.
Jaæsw
1,'ei' kftvmi. ouitii Bteiii i
tesiuta if fcfcm iút&u fiívfttJ.
Aste.' 'tttxiitytciAQsteiii riSDtri.
Jrðdjsrfuístai
JM'itm f«r* Íiwí i'sna, jna.*a
fiirítnáruiúiihm •-%. Satar
.v a'áutsyói/ r-ief. þesviwí
r sattt J'A Utilð'/ii’ iief.tt stt i
lö«.ir.»J.‘Wu ’nbft&itSStSA
‘ ri' HteJtóaristÍ y.-c *?-
a foavir* ö.-ó r.,tóií
ófnðtssitfJS&töiíi&imðii,
.T).R.a Je i ív-ía fle'irn, h
■'r.ii a& vSi&i m jins wi!.. ytm M
' ‘ ‘ mt&áírsn:
rslur
| M btts ';.ni.*v.77 j/tn só imatt
w^ttðtb/r M tzt&mpx:
fisyjðar sai ttjnur hiaiuum, i
laiVrnsiíWniffl tifi'sfíat ';a ?jió?-
P!'.ígi im Kstatta iaust f/is>í
þ s Éte® vsiúiirJsui yJöKiafr
" « ejöiar iiH itáásjxur-
þiu ur, &ttit:is) áfcs.wfts '
5ifc efl Vái.iii. b/fl iJ..vá/«r f/ii/
•tfý/fiiœtósísftöw.. 5'ier iaar.
érjflfflitóWS.Þi 'ittkMivs, micub
ih fkjti •.. i/.sn siuttt, íf-öp.r .ist-
og Vlt'.i,-.-. tcii ,'ffln Sstírin s?
am Í /fflrí* ðORfflfer? Aí >/
iWAács.
kuQHBt&tns tt arfiaMB
/iftfl.!Mttsihítu, tati ÖORÍ-
vwSt í extr&tmffíta -fer-' .
riiwam vg. &M:$£k&imiiatia
ta&r.&ð' ^tfV«r b
Iliattoi fti. óó YA jfl.t' tóS.ft'
íkáSBSi&ffl.Vá Si^to?4?ft, !».•./-
a'ifíiri! TtflSwr'.irti Gi.ðfl.;70fl<ir
•r í/m. ®»jií ftatefeói SsÖ
'S* •'« njgfjHlt að csftÍTÍ itófi
Aetósr..ia»..teífi»f ./ea «er» ísri .
tí /dJyíiifAÍkfflw ./ii!
hMrwsBðr.
Jó» »»Wvvi HmmaMsmi. WttitZlniilUufrti oq Wmttftuf Ajj
„ftá pttyiam fíttnkb e& u&s en «« tów B
,-Kjöwndur kunna vel að mcfabressa
og skemmtiiega sbón»máláns®m,
Stnsííum er ]wim biiw vegar naufeyn-
iGgi aögeUi tekið nitirH á því sam i»ir
segja. Hér t iiggar vaísdi .Iijds Baia-'
víns.“
etö oti&aiialoukatteitta og tk
t fflc 5-v; Sfl.aa®«sriai
a* jftBSséi/flflteretíw «/öft
tikfr er
ínáM '/íifcKÆt'j OnOtstc: -jml ;.
BtSþytöt Vsr •fór ii&iat'-A’X-
sfcoíæt v? tSaýeféii S&-/.au «e
Si»!»ft hH&Ja &iaiUttfisr. fcí'Aft
-wfft í'nfii-7 •/; i.ifl'. zftftdvflv
ift 'II :/fl JftT.lfl/í Jftffft f-.l.'iftlll.ii.ffl
og 'tpnmui>Ltt£ apna ngr&igBS
./gt‘=?flíaS7f*tó?!e;;/8.
Fi»&««ir aó svirfjf«öl fi wi-
VJ «r. 1 •te.o/^Jif. ot ‘teiierími-
'sttfí! •ieiS, gta viittusii ot tó/a
VeRRá a/lRft-#. Árftflíyrft ?flrfe.
liVflð wi íw/fl/ is'o/ffli'áiii’
ftrifli bvi 6*/» v»r <4fc tsftjHir,
St/Amai.þisiaaíi tmaúfegBisiL-
n/ firtáy'Bliai'«itt!i[1<iilar<pit,.
'flJ/snffl.í iffl/si s/fflil. póa asB?
•fflai «8 sffl/ift «/ n/ftfflw íi«6/t
fejwwðw þrfnar léi/iáS/. r.y
Tkðíffliifl/ /«si Ijans ?/.r ínffl, of
fflÍTirwrÖTfð/ia
-• /fflftðtv/ifoé «6 qsamtatt >mít Moflsíþs/iv/amitíiortBfifeí
a K°. i ng.&- aiiSB.ilwffli i'ffliw./i'áíffli' Ar LeygtftnflVB/gj
ag/g G-^aaftg ÁTa'.y^v&in...-------------------------------
ftfts rf iftikVí e* flf sftkia )«far'vj
itt tnrýtairíf'.
ujhk Mí.w. wr isír a/tei»
ftfflgrtni&aWB? ffkitó-./éuO/d
er-ft i S/taiu'AiaimiL «v þ/ir ft.A
Ssð ð/' stóiftn 8ai in.rn; ofl te/l
SCi /kT iíiskfVi í <fflláÍtói,ffl/í/«
iitóaí ?fl fli'^sft nsJ
Í!/./4syi.!£íf í»í>.y.' •.ftfl/íí' ‘/i.-vw.«
S.ftv iftV’/éS ftöjffl u/iii'r ffl/l
i-fflfflfli ívrýsiÍKití . ftfti að iflu I
B®’i*/n'i i« fflftf, p/rj m/il
ftJ.y/.ffl •/> floftinffl/. /;/!«.« jf.vJ
s!k». •ffli'ff'fli! ftfftviiRds/erfl |
J-.ft'.m- skvað f Hmim 1
iifá» oð e/ffl/íiflssftffl/ffl t'/»L
zfessv. i-ifti V;ftii e/ *æ &'ii/)i«
fflív.ft v.'.'rftirfl Kfefl'/ffl si/ffl/ej
s/rw. fct-e/w ••■g'fflv twavwBik
?fl értis/ Js'fl- -
Sjyi hsiiatyJi itr sf. iáii&ögL
fe fflfe v''fflnteft/i®
ðflsTfflríni Ssbssr ífflfe wl
VMttaiaitns.'.uAi rfittirí, sflfc
irxiiúuil........................
Ægir Geirdal skrifar:
Það virðist sannast svo átakanlega
oft í okkar annars ágæta þjóðfélagi
aö „sá á kvölina sem á völina". Sá
vandi sem ríkisstjóm vor hefur átt í
þessa daganá, að fá samþykkt á Al-
þingi svokölluð fjárlög, er gott dæmi
þess. - Fjármálaráðherrar okkar, allt
frá Eysteini Jónssyni til Friðriks
Sophussonar, hafa átt þess kost að
létta álögur á almenning og sýna
meiri hagkvæmni í ríkisrekstrinum.
AUir hafa þeir þó vahð þá leið að
ráðast gegn almannaheill og íþyngja
fólkinu með auknum álögum eða
dulbúnum sköttum. Þeir hafa ávallt
vahð auðveldu leiðina og þá sem
krefst minnstrar hugsunar, laus við
skynsemi og dómgreind. Svona álög-
ur á heimilin, með böm, nemendur,
jafnvel sjúkhnga og aldraða, eru til
háborinnar skammar. Menn sem
láta sem þeir taki ekki eftir öllum
skattsvikunum, undanskotunum og
bruðhnu sem viðgengst bæði innan
ráðuneytanna og úti í þjóðfélaginu
hjá fyrirtækjum sem spUa á kerfið -
oft fyrir opnum tjöldum - þeir menn
em ekki störfum sínum vaxnir.
Hvernig stendur á því að ekki er
betra eftirlit með innheimtu stað-
greiðsluskatta, t.d. með fyrirtækjum
sem geta jafnvel ámm saman skotið
undan gjöldum til ríkisins? Ég minn-
ist einnig málsins „Ríkissjóður gegn
byggingafélaginu Hamar hf. í Kópa-
vogi,“ þar sem undanskot á skyldu-
spamaði eru einfaldlega fymd! Eða
þá þegar fyrirtæki geta nýtt sér tap
annarra og oft óskyldra fyrirtækja,
án þess að komið sé í veg fyrir það?
Maður hefði haldið að embættis-
menn í störfum fyrir ríkiö ættu að
hugsa um hag ríkisins fyrst og
fremst. Ef ríkið héldi vöku sinni, og
drægi nú t.d. þá embættismenn til
ábyrgðar sem valda afglöpum, myndi
vera minna um fjármálaspillingu og
óráðsíu. Þessum hrunadansi í dans-
sölum ríkisstjórna eftir ríkisstjómir
verður að Unna. En kannski lýkur
honum ekki fyrr en almenningur
hættir að láta viðgangast að traðkað
sé á sér með hverjum nýjum flárlög-
um sem sjá dagsins ljós. Þjóðin verð-
ur því að rísa upp og bera hönd fyrir
höfuð sér með einhverjum hætti.
Á að selja áskrifendur?
„Eru áskrifendur þá orðnir söluvara?“. - Frá hlutahafafundi hjá Stöð 2 á
sl. ári.
S.Á. skrifar:
Ég hef verið að velta því fyrir mér
í sambandi við ráðagerðir um nýtt
dagblað, hvemig íslenska útvarpsfé-
lagið ætlr að leggja fram áskriftar-
lista Stöðvar 2 sem viðskiptavild að
hugsanlegu dagblaöi. Em áskrifend-
ur Stöðvar 2 þá orðnir söluvara og
framlag í nýtt fyrirtæki? Hvað gæti
þá t.d. Morgunblaðið gert, með alla
sína áskrifendur? Gæti það hugsan-
lega staðið í viðræðum um nýja út-
gáfustarfsemi og lagt fram Usta með,
segjum 20,30 þúsund eða fleiri áskrif-
endum og sagt: Hér er okkar fram-
lag, þetta fðlk tryggjum við sem hlut-
afé í nýja fyrirtækinu?
Víöar mætti hugsa sér að svona
bollaleggingar ættu sér stað. Það
mætti rétt eins taka þjóðskrána og
Hringið í síma
27022
milli kl. 14 og 16
-eöaskrifið
Nafn og símanr. verður að fylgja bréfum
safna nöfnum manna þaðan, og
leggja fram sem „tryggingu" fyrir því
að það fólk gengi að einhverjum ótil-
teknum skilmálum. - Reyndar gerð-
ist það þegar ýmis félagasamtök
söfnuðu nöfnum úr Þjóðskrá til að
senda bréf með tilmælum um fjár-
framlag til starfsemi viðkomandi fé-
laga. - Eitthvað hefur það þó minnk-
að eftir að fólki var bent á að það
gæti óskað eftir að nöfn þeirra væru
„varðveitt" gegn þessari ásókn.
En eftir á að hyggja; Hugleiðingar
um að leggja fram áskrifendahsta
Stöðvar 2 sem viðskiptavild nýs dag-
blaðs hlýtur að leiða til þess að nú-
verandi áskrifendur fara að hugsa
hvort búið sé að gera þá að söluvöru,
án þeirra samþykkis. - Áskrift að
einhveiju, hvort sem er nýtt blað eða
ljósvakamiðli, hlýtur að vera háð
samþykki viðkomandi. - Ég læt
a.m.k. ekki fara svona með mig
átölulaust.
DV
og Irfeyrissjóðir
Páll ólafsson hringdi:
Mér létti mikið þegar ég las i
DV að leigubflstjórar hefðu
ákveðið að kæra niðurstöðu
Hæstaréttar í máli lífeyrissjóðs
leígubílstjóra á hendur einum
þeirra til Mannréttindadómstóls
Evrópu. Með dómi Hæstai-éttar
þótti ljóst að viðkomandi leigubíl-
stjóri svo og allir aörir launþegar
væru skyldugir að greiða í lífeyr-
issjóði síns stéttarfélags.
Mannréttindadómstóllinn mun
skera úr um það og áreiöanlega
bíða margir niðurstöðunnar.
Launþegar liafa verið ofurseldir
sjóðunum og vilja losna undan
því oki að fá ekki að ráða sjálfir
greiðslum sínum til lífeyristöku.
Máþáauglýsa
vínogtóbakí
Sjónvarpinu?
Gunnar hringdi:
Sunnudaginn 22. ds. sl. sá ég
kynningu Sjónvarps á heims-
meistarakeppni í golfi. Þarna
mátti sjá ýmis skiltisem auglýstu
vín og tóbak óspart, t.d. Heineken
bjór, Phihp Morris sigarettur.
Samkvæmt fáránlegri reglu um
auglýsingar á víni og tóbaki má
ekki hafa svona skilti á íþrótta-
völlum hér. Því bjóst ég ekki við
að svona mættí heldur sýna í
Sjónvarpinu -íslenska. En
kamiski er verið að brjóta ísinn.
- Eða má þá kannski auglýsa vin
og tóbak í Sjónvarpinu?
Völvu-Vikan
kemuraðvenju
Þórarinn Magnússon, ritstjóri
Vikunnar, skrifar:
Vegna fyrirspurnar í lesenda-
dálki DV18. des. sl. er mér bæði
Ijúft og skylt að upplýsa að spá
Völvunnar vinsælu mun birtast
í því tölublaði Vikunnar sem
dreift veröur milli jóla og nýárs.
Það er einmitt sá tími sem
Völvu-Vikan er vön að koma á
blaðsölustaði - þó að þeir sem á
siðustu tveimur árum hafa gerst
sporgöngumenn og hafa ára-
mótaspár sínar í sama formi telji
heppilegra að vera íyrr á ferðinni.
Fréttamaður
Sjónvarpsfer
sínufram
Guðrún Gunnai-sdóttir hringdi:
Mér fannst fréttamaður kvöld-
frétta Sjónvarps sunnud. 22. des.
sl. ekki vera nógu tiflitssamur,
eiginlega hvorki við áhorfendur
né samstarfsmann. í fyrsta lagi
virtist sem hann bætti orðinu
„Bandaríkin" inn í frétt um heíl-
brigði íslenskra bama þar sem
viðmælandinn tók sér aðeins í
munn orðið „nágrannalönd". -1
öðru lagi var ekki örgrannt um
að fréttamaður snupraði veður-
fræðing, sem ræddi veðurfariö,
með því að segja við hann: Ég
trúi nú ekki á þessa bylji þína...
- Mér þótti fréttamaðurinn fara
þarna nokkuö sínu fram en slíkt
á ekki að sjást í sjónvarpsfréttum.
vaxtalækkun
Grétar hringdi:
Alveg dæmalaust er hvernig
bankar blekkja almenning í
vaxtamálum. Þeir halda vöxtum
í 15-16% með því aö visa ýmist á
verðbólguspá Seðlabanka eða þá
á ógerða kjarasamninga. - Verð-
bólguspá um 3,5 eða 4,5% er ekki
forsenda 15% vaxta. Þetta er svip-
uö veröbólga og víöast erlendis
og þar eru vextir langtum lægri.
Ógerðir kjarasamningar skipta
svoengu máli í þessu samhengi.;